؛ استاد راهنما: فتح الله نجارزادگان؛ استاد مشاور: رضا برنجکار
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه قرآن و حدیث (قم)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۱۸ص
يادداشت کلی
متن يادداشت
کلید واژه ها: امامت، نبوت، حضرت ابراهیم، آیه ابتلی.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۱۰۹ - ۱۱۶؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم حدیث(گرایش کلام و عقائد)
زمان اعطا مدرک
۹۱/۱۲/۱۴
امتياز متن
۱۸/۵
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
پژوهش حاضر با توجه به منابع تفسیری فریقین و روایات وارده در تفاسیر اثری و مجامع حدیثی در خصوص تحلیل رتبه ی امامت و مقام والای امام که در آیه ابتلی آمده است به نتایج زیر دست یافت: 1- حضرت ابراهیم (ع) با اینکه پیشتر نبی و رسول بود؛ پس از آنکه مراحل سخت و دشوار آزمایش ها و ابتلائات گوناگون الهی را با موفقیت پشت سر گذاشت، به مقام امامت نائل شد، وبا تحلیل آیه ی ابتلی به روشنی معلوم می شود که رتبه ی امامت فراتر از نبوت و نظریه همسانی نبوت و امامت که، عمدتا از سوی اندیشوران اهل سنت اقامه شده است ناتمام می باشد. 2- واژه ی امامت در آیه ی شریفه ابتلی معانی متفاوتی پیدا کرده است و مفسران و قرآن پژوه نظر متفاوتی را در در این خصوص ارائه داده اند، از جمله: پیشوایی بر همگان و انبیاء، زمامداری و تدبیر جامعه، پیشوایی در هدایت به امر و تفویض دین، که در فصلی جداگانه - تحلیل چرایی رابطه ی امامت ونبوت - به نقل و نقد این معانی پرداخته شده است. 3- در نهایت پس از نقل و نقد آراء در خصوص چیستی و ماهیت امامت در آیه شریفه – هرچند دیدگاه علامه طباطبایی از همگان به واقع نزدیک تر می نمود – در عین حال نتوانستیم به نظریه ی روشنی دست یابیم.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )