یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۱۲۲ - ۱۲۸؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم حدیث (گرایش نهج البلاغه)
زمان اعطا مدرک
۹۲/۸/۱۲
امتياز متن
۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
پایان نامه ی حاضر درصدد تبیین جایگاه معنایی واژه (وُدّ) به شیوه ی معناشناسی تاریخی وتوصیفی با الهام از روش توشیهیکو ایزوتسو است. درمعناشناسی تاریخی واژه ابتدا ریشه وماده ی( وُدّ) درلغت وشعرعرب وکتب تاریخی وتفسیری بررسی شده، سپس به معانی آن درقرآن و روایات اشاره گردیده ودر آخر به معناشناسی توصیفی وارتباط معنایی واژه (وُدّ) باواژه های هم نشین،جانشین ومتقابل درنهج البلاغه پرداخته شده است. حاصل مطالعه ی تاریخی اینکه اعراب جاهلی از (وُدّ) بعنوان اسم بت ویا نام افراد، آن هم بدلیل علاقه و دوستی یاد می کردند.اعراب جاهلی که علاقه زیادی به بت ها داشتند وآن را ارتباط ودوستی با خدا می دانستند، برخی از اعراب نیز بت هایی رامی پرستیدند که دارای قدمت تاریخی بودند مانند بت های زمان نوح(علیه السلام) ویا نام فرزندان خود را عبود می گذاشتند. مطالعه ی توصیفی نشان می دهد که در محورجانشینی، واژگانی در نظام زبان بایکدیگر در یک میدان معنایی قرار می گیرنداز طریق فرایند استعاره یا ترادف براساس تشابه معانی قابل شناسایی اند. درمورد وازه ی (ود) وازگانی مانند: صدق،حب،ولایت،....در این زمینه کاربرد دارند. ونیز در محور همنشینی، یعنی واژگانی که به لحاظ مفهومی نقش مقدمی برای (وُدّ) دارند ودرتحقق هدف (وُدّ) کارسازند برخی از این واژه ها که به توصیف (وُدّ) می پردازند ودر شناخت ماهیت (وُدّ) یا ویژگی های آن نقش اساسی ایفا می کنند، مانند دوستی، آرزو، عقل....می باشند. ونیز در محور متقابل،یعنی واژگانی که در محور زبان برمحور تقابل (وُدّ) با یکدیگر در یک میدان معنایی قرار دارند، واژگانی مانند:دشمنی، خصومت، کینه و...کاربرد دارند.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )