تفسیر روایی آیات ناظر به رویت حق تعالی با تاکید بر تفاسیر روایی فریقین
نام عام مواد
[سمینار]
نام نخستين پديدآور
/ آرزو علی مرادی
نام ساير پديدآوران
؛ استاد ارزیاب: احسان پور اسماعیل
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه قرآن و حدیث(پردیس تهران)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۱
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۵۹ص.
يادداشت کلی
متن يادداشت
کلیدواژه: تفسیر روایی،آیات، رؤیت، فریقین.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۵۶ - ۵۸؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم حدیث(گرایش نهج البلاغه)
زمان اعطا مدرک
۳/۱۰/۱۳۹۱
امتياز متن
۲۵/۱۸
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
رؤیت خداوند متعال، از جمله مباحث کلامی است که پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) زمینه ساز جدال بین تشیع و تسنن گردید. علت این رخداد هم این بود که پس از رحلت پیامبر اکرم (ص) به خاطر منع تدوین حدیث که منجر به بروز احادیث جعلی در جامعه شد، مبانی فکری مسلمانان دچار انحراف شد و دیدگاه های متفاوت، منشأ اختلافات فرقه های کلامی شد. از جمله آنها تسنن که به اشاعره و معتزله تقسیم می شوند.1-اشاعره: معتقد به رؤیت حسی حق هستند و ادله نقلی زیادی چه از آیات و چه از روایات برای مدعای خود ذکر می کنند که بیشتر به ظاهر این آیات و روایات توجه کرده اند.آنان معتقدند که خداوند را با چشم و سر و صورت حسی، می توان هم در دنیا و هم در آخرت، رؤیت نمود.2- معتزله: به حکم عقل، به نفی رؤیت خدا در آخرت، معتقدند.البته با توجه به اینکه این گروه در زمینه اصول و پایه های خداشناسی، کمی انحراف از مسیر توحید داشتند. لذا امام صادق(ع) مکتب آنان را الحادی دانسته و مناسب با مبانی اثبات شده مشبهه معرفی می کند. دیگری شیعه هستند که بر این باورند که خدا را در آخرت هم نمی توان دید و در باب رؤیت خدا، هیچ تفاوتی بین دنیا و آخرت نیست، چون که خداوند وجودی فوق ماده است و در قیامت تبدیل به یک وجود مادی نمی شود. او قابل رؤیت نیست و لازمه رؤیت، جسمانیت و محدودیت است که از ذات او به دور است و مراد از رؤیت، رؤیت از نظر قلبی و دیدن قلب به وسیله حقیقت ایمان است، و اخبار رسیده از اهل بیت عصمت (ع) هم بر همین معنا دلالت دارد. با توجه به اینکه هریک پایه استدلال خود را مبتنی بر آیات(لا تُدرِکُهُ الأبصار) و (وُجُوهُ یَومئذ ناضره) و (یا أیها الإنسان إنک کادح إلی ربک کدحا فملاقیه) قرار داده اند در اینجا می کوشیم دیدگاه های آنان (فریقین) را با توجه به آیات مذکور، مورد بحث و بررسی قرار دهیم.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )