کلیدواژه: شاه عبدالعظیمی، تفسیر اثنی عشری، مباحث روایی، روایات اسرائیلی و جعلی.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۱۶۷ - ۱۷۴؛ همچنین به صورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
علوم حدیث (گرایش تفسیر اثری)
زمان اعطا مدرک
۲۵/۷/۱۳۹۱
امتياز متن
۷۵/۱۸
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
این پژوهش در صدد است که به روش کتابخانه ای در گردآوری و تحلیل محتوا در تحلیل و توصیف کیفی، روش مفسر تفسیر اثنی عشری را در بیان و کشف مراد آیات الهی کاویده و مشخص سازد که جایگاه مباحث مختلف روایی، کلامی و ادبی به نسبت یکدیگر در تفسیر مذکور چگونه است، از آن جا که تفسیر مورد کلام تفسیری روایی است، روایات معصومین در این تفسیر از جایگاه ویژه ای برخوردار است و مفسر از دو قسم روایات تفسیری و تاویلی در بیان آیات قرآن کریم بهره جسته است، که این روایات نیز به گونه هایی قابل تقسیم است. مفسر بعد از روایات به مباحث کلامی اهتمام داشته است و در این رابطه علاوه بر آیات مرتبط کلامی، ذیل برخی ازآیات غیر مرتبط کلامی نیز به نحو استطرادی به مباحث اعتقادی پرداخته و برای اثبات مدعای خویش از روایات، بدیهیات عقلی و اصل اجماع مدد جسته است. مفسر بعد از مباحث روایی و کلامی در وهله سوم به مباحث ادبی عنایت داشته و در مواردی به منظور بیان آیات، به نقش لغوی، صرفی، نحوی و بلاغی کلمات و عبارات قرآنی استناد جسته است وی در مواضعی از تفسیر خویش به مباحث مربوط به علم معانی همچون: بیان وجه تکرار، تقدیم و تاخیر، حصر ایجاز عبارات قرآنی و همچنین مباحث مربوط به علم بیان از قبیل: تشبیهات، استعارات،کنایات و مجازات قرآنی پرداخته است. مفسر در موارد انگشت شماری نیز به صنایع مربوط به فن بدیع، مانند،صنعت التفات، مطابقه و مشاکله اشاره نموده است. علی رغم این که مفسر در مواضی از تفسیر خویش روایات معارض با حکم قرآن، سنت قطعیه، بدیهیات عقلی و تاریخ مسلم را مردود تلقی می نماید؛ ولی در مواردی به این قسم از روایات به منظور بیان مراد کلام الهی استناد جسته است. روایات اسرائیلی نیز در این تفسیر یافت می شود. مؤلف در برخی از موارد در مقابل آنها واکنش نشان داده است ولی در مواردی دیگر آنها را نقل نموده بدون این که در مقابل آنها موضع گیری کرده باشد.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )