کلید واژه:نظریه تفسیری، شیخ مفید، مبانی تفسیری، روش تفسیری، گرایش تفسیری، قلمرو تفسیر
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص.۱۵۸ - ۱۵۳ ؛ همچنین بصورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
، علوم حدیث(گرایش تفسیر اثری(
زمان اعطا مدرک
1391/08/18
کسي که مدرک را اعطا کرده
، دانشکده علوم حدیث(قم(
امتياز متن
۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مفید صاحب مکتبی غنی و کامل در تفسیر بوده و تقریبا تمامی روش های مرسوم در تفسیر مورد استفاده وی قرار گرفته است .به جرات می توان او را پیرو مکتب تفسیر اجتهادی و عقل گرایی دانست که با تمسک به آیات محکم قرآن کریم و روایات صحیح منقول از معصومین(ع( و علوم مرسوم در آن روزگار، تفسیری کامل و همه جانبه از قرآن ارائه داده و با استفاده بجا و عالمانه از منابع مورد قبول خود، روشی نو را در تفسیر پایه گذاری نموده است .شخصیت بارز کلامی او باعث نشده است که از منبع عقل افسار گسیخته بهره برد بلکه او شرع را راهنمای عقل در روش اندیشیدن و استنتاج درست می داند از این رو تفسیر به رای در دیدگاه او جایی نداشته و استفاده از آن موجب بی اعتباری قول مفسر می گردد .اما منابع شرعی نیز بدون نقد و بررسی سند و محتوا و سنجش با قطعیات قرآنی، روایی و حتی عقلی مورد استدلال او نیست .او را می توان موسس کامل ترین و بی نقص ترین و بهترین روش تفسیری در میان مسلمانان دانست .از جمله مبانی او در تفسیر می توان به پذیرش وحیانیت قرآن، نزول تدریجی، اعجاز صرفه قرآن، عدم وقوع زیاده و نقصانی در آیات قرآن، حجیت ظاهر و باطن آن، امکان عام تفسیر برای غیر معصوم، نسخ حکمی و بقای قرائت و وجود آیات و سور مکی و مدنی در قرآن اشاره نمود .مرزبندی امروزی در تعیین قلمرو تفسیر در آرای او قابل ردیابی نبوده ولی می توان حدس زد تاویل و جری و تطبیق نیز در محدوده فعالیت تفسیری وی قرارداشته و مرزبندی مشخص امروزی را مانند معاصرین خود رعایت نمی کرده است
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )