بررسی تطبیقی معیارهای شناخت حق و باطل در قرآن و نهج البلاغه
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/محدثه توحیدی نسب
نام ساير پديدآوران
؛استاد مشاور: مجید معارف
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
دانشکده علوم حدیث(شهرری)
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۰
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۶۶ص
يادداشت کلی
متن يادداشت
کلیدواژه: حق، باطل، عقل، وحی، قرآن، حدیث، سنت
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص. ۱۶۶ - ۱۶۱ همچنین بصورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
، علوم حدیث، گرایش نهجالبلاغه
زمان اعطا مدرک
1390/03/18
کسي که مدرک را اعطا کرده
، دانشکده علوم حدیث(شهرری)
امتياز متن
۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
انسان برای زندگی نیازمند تشخیص خوب و بد، درست و نادرست، صلاح و فساد و به طور کلی حق و باطل است و برای رسیدن به این تشخیص نیاز به معیارهایی دارد، تابتواند با استفاده از آنها و سنجیدن افکار و عقاید و عملکرد خود، نسبت به آن معیارها، به حق و باطل بودن آنها پی ببرد.قرآن کریم، کلام حق و منشوری کامل و جامع برای زندگی سعادتمندانه انسان است، که معیارهای تمییز حق و باطل را به روشنی برای انسان معرفی نموده است. در نهج البلاغه نیز، همچون قرآن کریم، موضوع شناخت حق و باطل، از جایگاه مهمی برخوردار بوده، معیارهای شناخت حق و باطل معرفی، و نقش و جایگاه این معیارها تبیین شده است. معیارهای شناخت حق و باطل، هم از نظر قرآن و هم از دیدگاه نهجالبلاغه، شامل دو دسته معیارهای درونی و بیرونی است که در روایات هم از آن دو حجت با عناوین رسول باطنی و رسول ظاهری یاد شده است. عقل، یکی از معیارهای شناخت حق و باطل است که انسان را در تشخیص میان حق و باطل، یاری می کند. عقل، همواره پیرو حق بوده و همچون منبع نور، مسیر زندگی را برای انسان روشن می کند. لذا انسان با استفاده از قوه خرد و خردورزی می تواند از افتادن در خطا و اشتباه مصون بماند. دومین معیاری که قرآن کریم و همچنین نهج البلاغه، به عنوان معیار شناخت، معرفی می کنند، وحی به انبیاء است. کتب آسمانی، به ویژه قرآن کریم، چون از سوی حق تعالی و سخن خدا هستند، جز حقیقت محض نمی توانند باشند. از این رو، قرآن کریم و کتب آسمانی پیامبران پیشین، معیار شناخت حق و تمییز آن از باطل هستند. سومین معیار شناخت حق و باطل، که از قرآن و نهجالبلاغه، معرفی شده است، سنت پیامبر اکرم (ع) و سیره ائمه اطهار(ع) است که در عصر حاضر، تنها از طریق احادیث قطعی الصدور، قابل دسترسی است.
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )