یادداشتهای مربوط به کتابنامه ، واژه نامه و نمایه های داخل اثر
متن يادداشت
کتابنامه: ص.۳۲۱ - ۳۱۳ ؛ همچنین بصورت زیرنویس
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
، علوم حدیث، گرایش نهجالبلاغه
زمان اعطا مدرک
1390/07/20
کسي که مدرک را اعطا کرده
، دانشکده علوم حدیث(شهرری)
امتياز متن
۱۹
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
هنگامه تکبر هر کسی آغاز سقوط و هبوط و هلاکت اوست، لذا امام علی(ع)در نهج البلاغه این مسئله را به عنوان یک آسیب جدی اخلاقی، در همه سطوح فردی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی مطرح کرده و به شناسایی ابعادآن و ارائه راهکارهای نظری و عملی در جهت بیرون رفت از این بزرگ ترین دام شیطان اشاره داشته است .از آنجا که ستون فقرات ساختمان معنایی مفاهیم اخلاقی در جهان بینی اسلامی - علوی(ایمان و کفر)است، با پژوهش در ساختار معنایی(کبر)در نهج البلاغه به عنوان رکن اساسی کفر، و با شناخت دقیق معنا، عوامل، لوازم و آسیب شناسی تحقق آن می توان به طرق رفع و دفع این بیماری شیطانی و میوه شوم آن یعنی کفر دست یافت.در این نوشتار با استفاده از اسناد کتابخانه ای و با بهره گیری از ایده معنی شناسی پس از بیان برخی اصطلاحات معنی شناسی، ابتدا تطور نسبی معنای واژه(کبر)و تغییر بار ارزشی آن از(مثبت)در عصر جاهلیت، به(منفی)در دوران اسلام بیان گردید، سپس حدود و ثغور معنای حقیقی این واژه، با استخراج واژگان مترادف، متضاد و مشترک معنوی(در مورد خداوند، شیطان و انسان و تکبر مذموم و ممدوح)بررسی شد .در ادامه طی چند میدان معنی شناختی، رابطه کبر با عناصر مرتبط با آن در نهج البلاغه، تحلیل شد؛ که شامل مراتب کبر(در برابر مخلوق یا خالق، ذاتی یا عملی)، اسباب کبر(مانند تملق و چابلوسی)، ریشه های کبر(مانند جهالت و پندارگرایی)و آثار فردی(مانند مهر مذلت و لعنت الهی)و اجتماعی کبر(مانند استبداد و استیثار)می گردد.در آخرین مرحله براساس معنای به دست آمده از(کبر)و با توجه به میدان های معنایی مرتبط با آن راهکارهای درمان علمی و عملی این بیماری در حوزه فردی و اجتماعی از نهج البلاغه استخراج شد که شامل تصحیح جهان بینی، انجام عبادات و تمسک به ولایت، در افراد و نظارت مردم بر حاکمان، عدم پذیرش استکبار آنان و عدم ستایش کارگزاران در جامعه می گردد، همچنین نشانه های نفی تکبر از وجود یک انسان شرح صدر و نرم خویی و مشی متواضعانه او، و از اجتماع حق انتقاد و آزادی بیان مردم بیان گردید
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )