در آغاز دیوان جلال عضد و دیوان روح عطار هریک سرلوحی زیبا است و برخی از برگهای نسخه با طلا جدولکشی شده.
متن يادداشت
بخارائی.
متن يادداشت
میشن.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
2
متن يادداشت
در حاشیه برخی از صفحات هم مطالبی ادبی به خط نویسنده یادداشت.
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
1
متن يادداشت
پشت صفحه نخستین تذهیب گردیده و در اینجا یادداشت شده «متعلق به کتابخانه اینجانب وزیر دربار اعلیحضرت پهلوی تیمور تاش خراسانی (سردار معظم) میباشد».
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۶۸۳-۱۶۸۴.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
این بخش شامل قصائد و مقطعات و مخمسات و ترکیببند و غزلیات خواجو میباشد و از آخر آن برگهائی افتاده و در پایان آخرین برگ که آخرین غزل نگارش یافته، دو رباعی میباشد که یکی را نقل کردیم و چنانکه از مقدمه نثری این بخش معلوم میشود تاجالدین احمد بن محمدعلی عراقی که از وزراء دانش پژوه بوده گروهی را موظف کرده که اشعار خواجو را در زمان حیات خود شاعر گردآورنده و آنها بدین کار مبادرت نموده و بیست و پنج هزار بیت را که شامل اقسام شعر بوده به نام صنایع الکمال یک جا جمع کرده و تذکر دادهاند که آنچه پس از این طبع روان شاعر انشا نماید در دیوانی که به نام بدایع الجمال خوانده میشود، گذارده خواهد شد. بنابراین و اینکه گفتیم این نسخه شامل پنج هزار (۵۰۰۰) بیت میباشد، معلوم میشود که این بخش از نسخه این کتابخانه، بخشی از صنایع الکمال است نه تمام آن و شاید توان گفت که مثنویاتی از خمسه خواجو نیز جزء این کتاب صنایع الکمال بوده است.
متن يادداشت
این نسخه شامل دیوان سه شاعر میباشد، به قرینه طرز خط و تذهیب و این سه بیت موجود در آخر دیوان جلال عضد (در ص ۱۵۸):
متن يادداشت
دیوان جلال شد مکمل/ بر دولت پادشاه اعدل
متن يادداشت
در ساعت سعد و روز فیروز/ پنجشنبهای از جماد الاول
متن يادداشت
در هشتصد و پنج بود و پنجاه/ شد این به سعادتش مسجل
متن يادداشت
نگارش این نسخه در ۸۵۵ق. انجام یافته و مندرجات آن به ترتیب عبارت است از: ۱. دیوان جلال عضد (ص ۱-۱۵۷) شامل قصائد و غزلیات و مقطعات و رباعیات و نیز فردهائی در معما و لغز در حدود دو هزار و نهصد (۲۹۰۰) بی. ۲. دیوان روح عطار (ص ۱-۶۵)، شامل دیباچهای به وزن مثنوی (در مناجات) قصائد و غزلیات و مقطعات و رباعیات در ح ۱۲۰۰بیت. ۳. غزلیات (دیوان بدایع الجمال) خواجو (ص ۱-۹۴) برگهای میان ص ۳-۴ نسخه افتاده (ابیات موجود آن در ح ۱۶۵۰بیت) ۴ و ۵. قصائد و ترکیببندها و مخمسها و مقطعات و هجویات (ص ۱-۱۴۸) و غزلیات مرتبه به حروف تهجی (ص ۱۴۹-۲۸۸) که در نسخه کهنسال متعلق به کتابخانه ملی ملک که در (۷۵۰ق.) نوشته شده به نام «کتاب الحضریات فی الغزلیات من دیوان صنایع الکمال» معرفی گردیده و از پایان این کتاب برگهائی که شامل مخمسی بوده افتاده و بدین دو بیت نسخه خاتمه یافته:
متن يادداشت
بینوائیم و از نوا فارغ/ دردمندیم و از دوا فارغ
متن يادداشت
تا به کی خسته از شفا فارغ/ در جهان شاهدی و ما فارغ
متن يادداشت
و این دو بخش در حدود پنج هزار (۵۰۰۰) بیت میباشد و پیش از شروع به قصائد، دیباچه نثری که به قلم یکی از دانشمندان معاصر خواجو است موجود و در این دیباچه در حدود یک صد و بیست (۱۲۰) بیت است.