وی در آغاز رساله از کتاب فواید المدنیه تعریف و آن گاه درباره آن مختصر گفتگو کرده است.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
بسمله، نحمدک یا من هدانا سبیل الرشاد و دلنا علی المنهج الواضح و الصواب و نشکرک یا من جعلنا من المتمسکین بالعروه الوثقی من اولی الاسباب و نصلی و نس علی النبی المصطفی... کتابه الذی جادبه علی کل کتاب المبعوث کافه للناس من عجم و عراب و بعد فانی و ان کنت قاصرا عن رتبه المحصلین و غیر داخل فی زمره العلماء ... لکنی... راج ان اکون من المصنفین و الان قد وفقنی الله للوقوف علی کتاب الفوائد المدنیه و العوائد المحمدیه... .
متن يادداشت
... حسین بن حسن اقل الخدام المنسوب الی ظهیرالدین بن الحسام و انه فی سبه من شوال... علی کل حال و انتم فی امان الله و رعایته تم.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
خط ها و قلم های گوناگون در ذیل رساله اعضالات(ش ۱) ذیل ص ۱۸ و ذیل رساله ۲ (ص ۹۰) نوشته شده که نسخه به دست فضل الله بن محمد بن فضل الله در ۱۰۶۵ق رونویس شده اما گویا این رقم نسخه ای است که اصل نسخه بوده زیرا این دفتر تازه تر می نماید.
متن يادداشت
نام رساله ها به شنگرف است نام رساله زوراء و همچنین عنوان های «تنبیه» «ازاحه وهم و اناره فهم» ونظائر آنها نیز به شنگرف است.
متن يادداشت
تیماج قهوه ای.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
بر پشت نخستین برگ دفتر فهرست رساله های موجود در دفتر ثبت شده.
متن يادداشت
در کنار برخی از صفحات،تفسیربرخی از لغات، به نقل از کنز اللغه و نیز نسخه بدل برخی از کلمات ثبت شده.
متن يادداشت
این نسخه دیباچه ندارد و ناقص است.
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
1
متن يادداشت
چند یادداشت و تملک به خط های مختلف ودو مهر نیز بر روی همین برگ موجود است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
فهرست ماخذ: مجلد سوم، صفحه ۲۵۰۲
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
بخش اخیر نوشته ای است از یکی از مریدان محمد امین استرآبادی درباره الفوائد المدنیه و تقریظ آن و در آخر آن سوال هایی از وی درباره مسائل فقهی و اصولی خطاب به استرابادی آورده بدون ذکر جواب، و نام خود را در آخر رساله بدین گونه یاد کرده: «حسین بن حسن اقل الخدام المنسوب الی ظهیرالدین بن حسام ».