؛ رحلی. ۲۱*۳۴ سم. ۶۰۶ص. (بدون احتساب سه صفحه آغاز نسخه) ۲۵س.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
متن يادداشت
بسمله٬ حمدا لک یا معین و صلوتک علی نبیک و آله اجمعین یقول الفقیر الی الله الغنی بهاء الدین محمد العاملی هذا حل لطیف لعباره معضله فی قواعد الاحکام قدا عتب الفحول الاعلام فادنی الیه قابل التوفیق .... .
متن يادداشت
... ولا یجوز له لعدم براعه ذمته و الله ولی التوفیق هذا ما خطر بالبال مع سوء الحال و ضیق المجال نقلت من نسخه بخطه المولف قدس سره فی ۲۵ شهر رجب سنه ۱۰۷۹.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
تاریخ کتابت: ۱۰۷۹ق (در ص ۲۹۰، ۲۹۵، ۲۹۹، ۳۱۶، ۳۲۰، ۲۹۳، ۳۳۳)، ۱۰۸۱ق. (در ص ۳۴۷، ۳۵۵، ۳۶۳، ۳۶۵) ۱۲۸۱ق. (در ص ۳۵۰)٬ ۱۱۸۱ (در ص ۲۵۶)٬ ۱۲۰۵ (ص ۱۵)٬ ۱۰۸۰ (۵۴۰، ۵۵۵) ثبت شده است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نسخ.
متن يادداشت
عناوین با جوهر قرمز و متن کتاب با جوهر مشکی است.
متن يادداشت
فرنگی سفید.
متن يادداشت
تیماجی قرمز ضربی که در وسط آن ترنجی کوبیدهاند.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
دفتری است نونویس که همه رسالههای آن با خط یک کاتب و بسیار پاکیزه نوشته شده است.
متن يادداشت
در آغاز نسخه روی ۳ صفحه فهرست رسالههای موجود در نسخه با جدولهایی به خط قرمز نوشته شده و شماره رسالهها را تا ۱۴۰ نشان داده ولی با مراجعه معلوم میگردد از این تعداد تنها بخشی رساله و بقیه فقراتی است برگزیده از کتب و رسائل دانشمندان و یا کتب احادیث و تفاسیر از جمله متفرقاتی در صفحات ۵۸۷-۵۷۸-۵۵۵ و ۵۴۰.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد سوم، صفحه ۲۴۰۰.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نک: ش ۲/ ۱۴۵ خویی؛ ذریعه ۷/ ۶۶.
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
(مربوط به عنوان): در وقت نوشتن فهرست ۷، (۲/ ۱۴۵ خویی) از ذکر این کتاب در ذریعه مطلع نبودم و لذا برای آن نام شرح عباراتی از قواعد را ذکر کردم.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
تعلیقی است بر عبارتی معضل از کتاب الصلوه قواعد علامه حلی. عبارت مزبور این است: «و لو کان الاخلال بعضو فی طهارتین فی جمله خمس طهارات رافعه و قد صلی بکل واحده من الخمس اعاد الحاضر اربعا». صاحب ذریعه نیز از نسخه ای در کتابخانه رضوی یاد کرده است.