«توشیح القصیده، به عهد سلطنت خان ابوسعید که هست/ بسان کنیت او فال دین و ملک سعید// به سال هفتصد و سی و دو مه شعبان/ تمام کردم این نظم جانفزای مفید// به مدح بندگی آصف سلیمان جاه/ غیاث دین محمد محمد ابن رشید
متن يادداشت
آغاز قصیده: پری رخی که بر آرد ز نسترن گلنار/ دمادم افکند اندر دلم... (وصالی شده)
متن يادداشت
انجام موجود: «سجع متوازی، کار من زین ثنا گر شود معتبر/ نام من در جهان زو شود مشتهر// بحر رکض الخیل. فاعلن فاعلن فاعلن فاعلن».
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
این برگها امضا ندارد اما مسلما به خط عبرت نائینی است که برای مرحوم نصرالله تقوی نسخه را تکمیل کرده است.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
رکابه نویسی:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نسخ.
متن يادداشت
عناوین و لغات شنگرف.
متن يادداشت
دارد.
متن يادداشت
نخودی آهار مهره. بعضی از بخشها آبخورده که آهار کاغذ در آنها از بین رفته است.
متن يادداشت
تیماج مشکی مجدول. قطر: ۹/۱.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
1
متن يادداشت
کمی اصطلاحات و نسخه بدل دارد.
متن يادداشت
دارای علامت بلاغ.
متن يادداشت
۱۰ برگ اول نسخه نونویس از سده ۱۴ق.
متن يادداشت
جزوها ۸ برگی.
یادداشت منشاء
تملک و سجع مهر
3
تملک و سجع مهر
1
متن يادداشت
در صفحه آغازین نسخه مهره بیضوی «نصرالله التقوی» با مرکب آبی.
متن يادداشت
خریداری از جمال اخوی در دی ۱۳۴۴ش.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
نک: منزوی، ج ۳، ص ۲۱۴۷ و ۲۱۴۹؛ مجلس، ج ۲، ص ۲۸۳ (بدون نام سراینده)؛ فهرست دائره المعارف بزرگ، ج ۲، ص ۲۲۸؛ ملک، ج ۸، ص ۳۱۹؛ دانشگاه تهران، ج ۹، ص ۱۴۰۳ و ج ۱۲، ص ۲۷۳۱؛ ادبیات تهران، ج ۱، ص ۴۳۳ (در بخش نسخهشناسی).
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۹، صفحه ۱۶۰.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
قصیده در ستایش وزیر غیاثالدین امیر محمدرشید که هر بحر آن متضمن یکی از صنایع بدیعی است: «این قصیدهای است موشح مسماه بمخزن البحور و مجمع الصنایع مشتمل بر پنجاه و پنج بحر، هر بحر متضمن صنعتی از صنایع حدایق البحر که در مدح وزیر سعید شهید غیاثالدین امیر محمدرشید طالب ثراه گفته شده است».