شرحی است بر شرح ایجی (۷۵۶ق) بر مختصر المنتهی ابن حاجب که در بغداد در نیمه شوال ۷۶۲ق به پایان رسانده و در آن به ده شرح دیگر که هفت تای آنها را السبعه السیاره خوانده است. (از: قطبالدین شیرازی، رکنالدین موصلی، جمالالدین حلی، زینالدین خنجی، شمسالدین اصفهانی، بدرالدین شوشتری و شمسالدین خطیبی) و همچنین تحصیل المحصول سراجالدین ارموی نگریسته است.