این نگارش بر حسب خواست میرزا محمدرضای مشهور به میرزا بابا که از القاب نوشته شده درباره وی معلوم میشود از اعیان آن عصر بوده، انجام یافته و در ح ۱۵۰۰ بیت از اقسام شعر است.
متن يادداشت
از قرائن پیداست که همین نسخه در هنگام چاپ و تصحیح دیوان در دست ناشر بوده است.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
متن يادداشت
غزو گوارنده پادشاه جهانرا/ ناصر دین داعی زمین و زمانرا
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
مولف از شعرای قرن پنجم و اوائل ششم هجری است. در سال وفات ابوالفرج رونی اقوالی چند ضبط گردیده، قزوینی (ص ۱۴۲ حواشی چهار مقاله) سال ۴۸۹ق. را از تقی الدین کاشی نقل نموده و خود ایشان با این دلیل که در دیوان وی مدائحی از سلطان مسعود بن ابراهیم غزنوی (۴۹۲-۵۰۸) موجود است وفات شاعر را مسلما پس از سال ۴۹۲ق. دانستهاند. موید و مرجحی که نگارنده بر این قول یافته این دو بیت زیرین از قصیده ابوالفرج میباشد که در ص ۸۶ نسخه این کتابخانه و ۱۰۶ و حاشیه آن از دیوان چاپی شاعر موجود است:
متن يادداشت
خسروا بنده را بلوهاور/ در مدیح تو شعرهاست متین
متن يادداشت
هر یکی کرده راوئی انشاد/ در سنه اربع و سنه تسعین
متن يادداشت
مگر این قطعه کاندرین خدمت/ بنده بر خواند و کند تضمین
متن يادداشت
و این ابیات میرساند که تا سال ۴۹۴ق. و چندی پس از آن ابوالفرج زندگانی را بدرود نگفته بوده.
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات نسخه:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
شکسته نستعلیق خیلی خوب.
متن يادداشت
صفحه نخستین دارای سرلوحی طلایی است و حواشی و میان سطرهای دو صفحه اول نسخه طلا اندازی و تذهیب برگ موی شده، تمام صفحات مجدول به طلا و زنگار میباشد.
متن يادداشت
فرنگی.
متن يادداشت
تیماجی.
یادداشتهای مربوط به نسخه موجود
خصوصیات نسخه موجود
1
خصوصیات نسخه موجود
2
متن يادداشت
پشت صفحه اول حاج حسین آقای ملک التجار موسس کتابخانه ملی ملک در طهران به خط خود خریدن نسخه را در ۱۳۴۰ش. یادداشت نموده و شرح حال و معرفی مختصری از ابوالفرج نیز نگاشته.
متن يادداشت
در حاشیه ص ۳ نسخه یادداشتی کرده است.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد دوم، صفحه ۱۴۶۶-۱۴۶۷.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
این دیوان که مشتمل بر قصائد و مقطعات و غزلیات و رباعیات میباشد با مقابله با پنج نسخه و تصحیح خاورشناس معروف روسی جایکین و حواشی و تعلیقات و شرح حال شاعر، به قلم آقای ناصح (محمدعلی) در ۱۳۰۴-۱۳۰۵ش. در تهران چاپ شده و این نسخه چاپی در حدود دو هزار بیت است.