مولف این نسخه را بر حسب فرمان میرزا محمدحسین خان مستوفی که در ذیل نسخه از او یاد کرده، نوشته است.
یادداشتهای کلی مربوط به اطلاعات توصیفی
آغاز، انجام، انجامه
1
آغاز، انجام، انجامه
2
آغاز، انجام، انجامه
3
متن يادداشت
بعد از ادای حمد خالق لوح و قلم الذی علم بالقلم... .
متن يادداشت
... بالنبی و آله الامجاد.
متن يادداشت
شمس الکتاب (کاتب نسخه) در پایان نسخه رقم چند سطری دارد.
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
مولف این منظومه را در سالهای پیری (۹۲۰ق.) برای سید محمدهاشم حسینی (که مادرش به گفته خود او در دیباچه منشور مادرش از قوام سلطان حلی است (و به نوشته ذریعه خواهرزاده او است) سروده است. اما مولف خود میگوید که این منظومه را برای «فرزند ارجمند سعادتمند سیادت انتساب. محمدهاشم المتخلص به هاشمی که والدهاش از اقوام این فقیر است و پدرش از سادات هاشمی و حسینی است» سروده و تصریح میکند که درین زمان یعنی در سال ۹۲۰ق. که این منظومه را میگفته هشتاد و پنج سال از عمر او گذشته است ازین قرار در سال ۸۳۵ق. ولادت یافته است.
متن يادداشت
در آغاز منظومه در شرح حال خود و داستان خوابی که دیده گوید:
متن يادداشت
در جوانی بخط بدی میلم/ عشق خط راند از مژه سیلم
متن يادداشت
بر سر کوی کم قدم زدمی/ تا توانستمی قلم زدمی
متن يادداشت
از قضا میر مجلسی روزی/ پیشم آمد بسان دلسوزی
متن يادداشت
قلم و کاغذ و دواتم جست/ بیست و نه حرف را ز حرف نخست
متن يادداشت
بنوشت و روان بدستم داد/ شدم از التفات او دلشاد
متن يادداشت
زانکه ابدال بود (و) صاحب حال/ گشته حالش مبدل الاحوال
متن يادداشت
زین سبب عشق خط زیاده شدم/ دل گرفتار مرد ساده شدم
متن يادداشت
بعد از آن مدتی برین بگذشت/ عشق خطم از آن و این بگذشت
متن يادداشت
نیت روزه علی کردم/ قلم مشق را جلی کردم
متن يادداشت
در خیال این که کار بگشاید/ شه بخوابم جمال بنماید
متن يادداشت
تا شبی خواب دیدم از ره دید/ که خطم دید و خامهام بخشید
متن يادداشت
خواب را مختصر نمودم باز/ قصه خواب هست دورو دراز
متن يادداشت
بیش ازین زین سخن نیارم گفت/ که ندارم مجال گفت و شنفت
متن يادداشت
بنده سلطان علی غلام علیست/ شهرت خط او زنام علنیست
متن يادداشت
سنه عمر چون به بیست رسید/ خط سودا ز صفحهام بدمید
متن يادداشت
رو نهادم بکنج مدرسهای/ بیخیال کجی و وسوسهای
متن يادداشت
اکثر روزها چو ماه صیام/ روزه میداشتم بصدق تمام
متن يادداشت
شام در روضه رضا بودم/ سر بر آن آستانه میسودم
متن يادداشت
چونکه از روضه آمدم بیرون/ پیش مادر شدم بخانه درون
متن يادداشت
خدمتش را بجان کمر بسته/ در مطلوب خویش در بسته
متن يادداشت
چونکه در مشق بی حد و بی عد/ شدم القصه شهره مشهد
متن يادداشت
پیش من گل رخان سیم ذقن/ بهر تعلیم خط بوجه حسن
متن يادداشت
آمدندی ز دور و از نزدیک/ خواه از ترک و خواه از تازیک
متن يادداشت
بعد از آن ترک مدرسه کردم/ کس ندیدی بمدرسه گردم
متن يادداشت
سر نهادم بکنج خانه خویش/ گفتم از سوز سینه با دل ریش
متن يادداشت
کای دل آن به که ترک خط گویم/ نقش خط را ز لوح دل شویم
متن يادداشت
یا چنان سازمش کزان گویند/ حرف حرف مرا بجان جویند
متن يادداشت
بس نشستم بکنج خانه مدام/ حاصل قصه روزها تا شام
متن يادداشت
مشق را چون قلم کمر بسته/ پس زانوی خویش بنشستم
متن يادداشت
ببریدم ز خویش و یار و رفیق/ آخر الامر یافتم توفیق
متن يادداشت
در پایان این منظومه نیز در احوال خویش و تاریخ اتمام کتاب گوید:
متن يادداشت
بود هشتاد و چار عمر عزیز/ گشته زایل تمام عقل و تمیز
متن يادداشت
با تو این عذر لنگ از آن گفتم/ ای پسندیده یار ننیهتم
متن يادداشت
که ز دست بلای شوم فرنگ/ شده بودم ز رنج آبله لنگ
متن يادداشت
خسته دل در قوی نمانده اثر/ نتوان گفت شعر ازین بهتر
متن يادداشت
سال اتمام نظم این نامه/ نهصد و بیست زد رقم خامه
متن يادداشت
بود سال نخست اول سال/ که بآخر رسید قیل و قال
متن يادداشت
شرح آداب خط زبیش و ز کم/ کردم آخر درین رساله رقم
یادداشتهای مربوط به مشخصات ظاهری اثر
مشخصات ظاهری
نوع خط:
مشخصات ظاهری
تزئینات متن:
مشخصات ظاهری
نوع کاغذ:
مشخصات ظاهری
تزئینات جلد:
متن يادداشت
نستعلیق زیبا.
متن يادداشت
عناوین شنگرف است.
متن يادداشت
فرنگی ضخیم سیصدرسگ.
متن يادداشت
تیماجی عنابی رنگ.
یادداشتهای مربوط به نمایه ها، چکیده ها و منابع اثر
يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع
ماخذ فهرست: مجلد پنجم، صفحه ۴۱۰۴-۴۱۰۶.
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
این رساله درباره قواعد خط و تعلیم نستعلیق رموز این هنر.