عنوان

مرقع خطوط

شماره

۱۰-۴۰۷۱

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

مرقع خطوط

نام عام مواد

[ نسخه خطی]

نام خاص و کميت اثر

۱۶ برگ

ابعاد

؛رحلی.

مشخصات ظاهری

تزئینات جلد:

متن يادداشت

تیماج سبز.

يادداشت هاي مربوط به نمايه ها، چکيده ها و منابع

ماخذ فهرست: جلد ۱/۲۴، صفحه ۲۱۴ - ۲۱۷.

متن يادداشت

مرقعی است دارای ده قطعه خط و چهار تصویر چاپی در پایان مجموعه. خطوط یاد شده به ترتیب زیر است: قطعه شماره ۱: قطعه‌ای است به خط نسخ به قلم زرد بر زمینه آبی مورخ ۱۳۰۵ مشتمل بر حدیث ولات به نقل از عیون الاخبار. قطعه شماره ۲: قطعه‌ای است به خط نسخ سید محمد متخلص به بقا مورخ ۱۳۱۳ که حدیثی از پیامبر (ص) را در بر دارد. قطعه شماره ۳: قطعه‌ای است به خط شکسته نستعلیق در سه ستون که به شیوه چلیپا نوشته شده و دارای تذهیب دندانه موشی است و موضوع آن بخش‌هایی از گلستان است. قطعه شماره ۴: قطعه‌ای است نستعلیق در دو ستون با مطلع زیر: کنم شیار به ناخن زمین که بر دوشم بود ز بیل گرانتر کرشمه حداد. قطعه شماره ۵ و ۶: مراسله‌ای است از جانب صفدرخان به جابی (جانی) خان از منشات اسلامخان از قرن ۱۱ به خط شکسته. آغاز مراسله: از منشات غفران پناه... اسلامخان مرحوم است چند سال پیش از جلوس اقبال... انجام: اصحاب و تابعین رضی الله علیهم بر آن بوده‌اند ز دودمان قیصری نیز در این باب ساعی بوده‌اند. قطعه شماره ۷: قطعه‌ای است به نستعلیق شکسته و به قلم درشت و مشتمل بر چند سطر مخاطبه. قطعه شماره ۸: غزلی است از حافظ با مطلع زیر: در سرای افغان رفته بود دو آب زده نشسته پیر و صلایی به شیخ و شاب زده، به خط نستعلیق شکسته حسنعلی خان امیر نظام گروسی است که آن را به جهت سید محمد طباطبایی سنگلجی نوشته. در پشت این قطعه یادداشت زیر به خط سید محمد مذکور دیده می‌شود: «بسم الله الرحمن الرحیم در منزل مرحوم حسنعلی خان گروسی بودم دیوان خواجه را باز کرده اول صفحه دست راست [این] غزل بود: در سرای مغان رفته بود و آب زده نشسته پیر و صلایی به شیخ و شاب زده، خواهش کرد به این بحر و قافیه غزلی انشا نمایم نموده، انشا نمودم برسم یادگار بعضی ابیات آنرا نوشته بمن داد غزل خواجه را اول صفحه نوشته و نوشته است که به جهت یادگار سید محمد متخلص بظهور نوشته شد آن قطعه را که این شرح را در پشت آن می‌نویسم جزو این مرقع نمودم محمدبن صادق الحسینی الطباطبایی، ۲۴ ربیع الثانی ۱۳۳۱، اللهم اغفر لمن استغفرلی: محمد و آله». قطعه شماره ۹: حاوی قطعه‌ای است به خط نسخ که به شیوه دندانه موشی مذهب شده و مشتمل بر چند بیت است از آغاز الفیه. پشت این قطعه آن را به میرزا شفیع تبریزی نسبت داده‌اند. قطعه شماره ۱۰: قطعه‌ای است به خط نسخ استادانه، حاوی چند فقره دعا که به سبک دندانه موشی تذهیب شده و به چند قلم زر حواشی مذهب و مرصع است. در پشت صفحه آن را به احمد نیریزی نسبت داده‌اند. قطعه شماره ۱۱: قطعه‌ای است کهنه حاوی مشق نستعلیق که به شیوه دندانه موشی تذهیب گردیده و شبیه به خط میرعماد است. بیت زیر در آن خوانا است: یا رب کمال عافیت بر دوام باد پیوسته کار و بار جهانت به کام باد. قطعه شماره ۱۲: قطعه‌ای است به خط شکسته و به قلم سفیداب که حکایتی را در بر دارد. آغاز قطعه: حکایت کرد مرا دوستی که شمع شبهای غربت بود. باقی صفحات شامل شماره‌های ۱۳ و ۱۴ و ۱۵ و ۱۶ حاوی چند تصویر چاپی با پانویسهای آلمانی است با جدول و کمند و گل و بوته.

شماره رده

کشور

ایران

سازمان

کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی

تاريخ و ساعت مذاکره و دسترسي

01-13698.pdf

نوع ماده

MF

کد کاربرگه

130960

پیشوند ISBD اعمال شده است

1

تكميل شده

Y (بله)