بررسی میزان افزایش بیلیروبین به دنبال قطع فتوتراپی در نوزادان مبتلا به ایکتر
General Material Designation
[پایاننامه]
First Statement of Responsibility
/فاطمهسادات چاکری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Place of Publication, Distribution, etc.
[بی جا]
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
Date of Publication, Distribution, etc.
، ۱۳۸۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۴۶ص.
NOTES PERTAINING TO PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC.
Text of Note
چاپی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای حرفهای
Discipline of degree
پزشکی
Body granting the degree
دانشگاه علوم پزشکی کاشان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
زمینه و هدف: ایکتر مشکل شایع و اکثرا خوش خیم در نوزادان است که به دو صورت هیپربیلی روبینمی مستقیم و غیرمستقیم می باشد. نوع مستقیم اغلب نشان دهنده بیماری وخیمی است و نوع غیرمستقیم و شدیدی که درمان نشود به طوربالقوه برای سیستم عصبی سمی محسوب میشود. حدود ۶۰درصد نوزادان ترم و ۸۰درصد نوزادان پره ترم در هفته اول زندگی دچار زردی می شوند که به علت تجمع رنگدانه غیر کونژوگه، غیرقطبی و محلول در چربی بیلی روبین در پوست است که مشتق از هموگلوبین می باشد. علت افزایش بیلی روبین در نوزادان افزایش تاخیر تکامل در کونژوگاسیون و ترشح بیلی روبین است. در نوزادان طبیعی، افزایش بیلی روبین سرم تا حد mg/dl ۲/۵+-۶/۵ است که خوش خیم و خودمحدود شونده است و نیاز به درمان ندارد. از مشخصات زردی پاتولوژیک، بروز زردی در ۲۴-۳۶ساعت اول، هیپربیلی روبینمی بیشتر از mg/dl ۵ در روز، باقیماندن زردی پس از ۱۰-۱۴روز، بیلی روبین مستقیم بیشتر از mg/dl ۲ در هر زمان و بیلی روبین سرم در نوزاد ترم بیش از mg/dl ۱۲ و در نوزاد پره ترم بیش از ۱۰-۱۴ می باشد. از روشهای متداول درمانی در نوزادان ایکتری فتوتراپی میباشد. به مجرد رسیدن غلظت بیلی روبین به سطحی که با درنظرگرفتن سن و وضعیت شیرخوار مشکلی نباشد،فتوتراپی را قطع می کنیم. سطح سرمی بیلیروبین و هماتوکریت در شیرخواران مبتلا به بیماری همولیتیک و یا شیرخوارانی که با درنظرگرفتن سطح سرمی بیلیروبین سرمشان تاثیرات سمی وجود دارد، بایستی هر ۴-۸ساعت اندازه گیری شود. در بقیه بیماران بویژه شیرخواران بزرگتر موارد مذکور هر ۱۲-۲۴ساعت کنترل می شوند. در مبتلایان به بیماری همولیتیک حداقل تا ۲۴ ساعت پس از قطع فتوتراپی، شیرخوار را تحت نظر می گیریم چرا که گاهی سطح بیلیروبین به صورت غیرقابل پیش بینی بالا می رود ونیاز به درمان وجود خواخد داشت. در بیماران ایکتری ۶-۸ساعت بعد از قطع فتوتراپی بیلیروبین تحت عنوان بیلیروبین ریباند اندازهگیری می شود. در برخی مطالعات انجام شده، به این نتیجه رسیدهاند که بیلیروبین ریباند نیازی نیست اندازهگیری شود. در این طرح با مقایسه بیلیروبین هنگام قطع فتوتراپی و بیلیروبین ریباند در نوزادان مبتلا به ایکتر بستری در بیمارستان شهیدبهشتی کاشان از فروردین ماه لغایت مهرماه سال ۱۳۸۱، نیاز به اندازه گیری بیلیروبین ریباند بررسی می شود. مواد وروشها: این مطالعه به صورت تحلیلی انجام گرفت. نوزادان مراجعه کننده به علت ایکتر به بیمارستان شهیدبهشتی کاشان از فروردین ماه لغایت مهرماه سال ۱۳۸۱، در صورت لزوم بستری شده و مشخصات آنها ا زجمله سن نوزاد، سن شروع ایکتر، وزن هنگام تولد، سن حاملگی، جنس، مشکلات مادر طی حاملگی، و مصرف دارو توسط مادر، نوع تغذیه و تشخیص ثبت شد و کلیه نوزادانی که حین پژوهش با رضایت شخصی از بیمارستان ترخیص شدند یا بیلیروبین ریباند چک نشد از مطالعه حذف شدند. به طور کلی ۵۸ نفر واجد شرایط لازم جهت انجام پژوهش بودند. یافتهها: در این پژوهش، متوسط سنی نوزادان ۲/۹+-۵/۶روز بود. حدود ۵۱/۷درصد موارد مذکر و ۴۸/۳درصد موارد مونث بودند. حدود ۱۲/۰۷درصد موارد وزن <۲۵۰۰گرم و بقیه نوزادان وزن -<۲۵۰۰گرم داشتند و مینیمم وزن حدود ۲۰۰۰گرم بود. متوسط بیلیروبین هنگام قطع فتوتراپی mg/dl ۱/۶+-۱۲ و متوسط بیلی روبین ریباند ۱/۸+۱۰/۹ بود که از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده شد. متوسط بیلی روبین هنگام قطع فتوتراپی و بیلی روبین ریباند برحسب عوامل مختلف مثل وزن همگام تولد، سن حاملگی، جنس، نوع زایمان، نوع تغذیه، مشکلات مادر طی حاملگی، مصرف دارو توسط مادر و تشخیص نیز بررسی شدند که در همه موارد از نظر آماری اختلاف معنی داری مشاهده شد. نتیجهگیری: با توجه به اینکه در همه موارد اختلاف معنی داری بین متوسط بیلی روبین هنگام قطع فتوتراپی و بیلی روبین ریباند مشاهده شد به نظر می رسد اندازهگیری بیلی روبین ریباند لازم نباشد. حداقل در مورد نوزادان ترم در محدوده وزنی ->۲۵۰۰گرم می توان ازاندازهگیری بیلی روبین ریباند صرفنظر کرد