p). طول نسبی سکوم در گروه اسپیرولینا 1 درصد همراه با آنزیم کمترین بود (05/0>p) و سایر تیمارها نسبت به کنترل معنی دار نبودند. تعداد باکتری های کلیفرم سکوم جوجه های بوقلمون تغذیه شده با سطوح مختلف اسپیرولینا با و بدون آنزیم در مقایسه با گروه شاهد تفاوت معنی داری نداشت. جمعیت لاکتوباسیلوس ها به طور قابل توجهی در گروه مکمل اسپیرولینا همراه با آنزیم لیزوزیم افزایش یافت (05/0 > P). افزودن اسپیرولینا به جیره غذایی باعث بهبود ایمنی همورال شد. صفات کیفي گوشت (رنگ گوشت و ظرفیت نگهداری آب) در جوجه های گوشتی تغذیه شده با اسپیرولینا و افت وزن گوشت پس از 4 روز نگهداری در مقایسه با گروه شاهد بهبود یافت. نتیجهگیری: افزودن جلبک اسپیرولینا به همراه آنزیم لیزوزیم به جیره غذایی سبب بهبود افزایش جمعیت لاکتوباسیل روده و بهبود ایمنی همورال پرنده ها و کیفیت گوشت تولیدی شد.