بررسی شیوع همزمانی سندرم تونل کارپ در بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی طبق شواهد الکترودیاگنوستیک در بیماران مراجعه کننده به درمانگاه طب فیزیکی و توان بخشی بیمارستان امام خمینی در سال 98-99
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
علیرضا تیموری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۴۷ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکترای پزشکی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۲/۲۶
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: رادیکولوپاتی گردنی مجموعه ای از علائم و نشانه هاست که به علت فشار بر ریشه های عصبی گردنی ایجاد می شود. این علائم ممکن است به صورت درد، بی حسی و احساس گزگز به صورت یکطرفه یا دوطرفه در اندام فوقانی و گردن بروز کند. تشخیص های افتراقی متعددی برای این علائم و نشانه ها مطرح می شود که از آن جمله می توان به رادیکولوپاتی گردنی، اسپوندیلیوز، هرنی دیسک و سندرم تونل کارپال و سایر نوروپاتی های محیطی اشاره کرد. بیماران مبتلا به رادیکولوپاتی گردنی ممکن است از سندرم تونل کارپال نیز رنج ببرند که در زمینه فشار مستقیم یا آسیب به عصب مدین در تونل کارپال اتفاق می افتد. از علائم سندرم تونل کارپال میتوان به درد، پارستزی کف دست در محل انگشتان اول، دوم، سوم و کنار رادیال انگشت چهارم که ممکن است به ساعد تیر بکشد، اشاره کرد. تشخیص قطعی و تایید تشخیص سندرم تونل کارپال با مطالعات الکترودیاگنوستیک انجام می شود. درطی سالیان، مطالعات زیادی برای شرح و بسط فیزیوپاتولوژی احتمالی همزمانی رادیکولوپاتی گردنی و سندرم تونل کارپال انجام شده است. در همین راستا، فرضیه ِDouble Crush به این معنی که اختلال در جریان آگزوپلاسمیک در نواحی پروگزیمال ممکن است باعث اختلال عملکرد در سایر نواحی عصب شود مطرح شد. با این همه صحت و سقم این فرضیه همچنان مورد مناقشه است. روش اجرا: در این مطالعه گذشته نگر، 291 بیمار با رادیکولوپاتی گردنی که با الکترومیوگرافی تشخیص داده شده اند مورد بررسی قرار گرفتند و شدت این رادیکولوپاتی توسط پزشک ارزیابی شده است. سن، جنس و حضور سایر رادیکولوپاتی ها و دیابت ثبت و بررسی شده است. جهت انجام EDX دمای دست بیمار بالای 32 درجه حفظ می شود. یک median motor nerve conduction study برای ثبت initial latency و base line to peak amplitude از مرکز عضله motor point Abductor pollicis brevis (active site) انجام می شود. تحریک به صورت ارتودرومیک در ناحیه مچ دست، 8 سانتی متر بالاتر از محل ثبت کننده داده می شود. همچنین یک median sensory nerve conduction study برای ثبت initial latency و baseline to peak amplitude از انگشت سوم (active site) با تحریک آنتی درومیک در ناحیه مچ دست (14 سانتی متر بالاتر از محل ثبت کننده) و در کف دست (7 سانتی متر بالاتر از محل ثبت کننده ) انجام می شود. نهایتا شیوع CTS با توجه به سطح عصبی محاسبه گردید و آنالیزهای مربوط جهت بررسی ارتباط شدت این دو بیماری انجام شد. نتایج: از 291 بیمار حاضر در مطالعه، 171 بیمار (58.8%) زن و 120 بیمار (41.2%) مرد بودند. سن بیماران از 3 تا 84 سال متغیر بوده، و میانگین سنی بیماران 50.6 (انحراف معیار: 14.2) محاسبه شد. تمامی بیماران رادیکولوپاتی گردنی داشته و توزیع این بیماری به صورت دوطرفه (196)، سمت راست (248) و سمت چپ (239) بوده است. سندرم تونل کارپال در 187 (64.3%) بیمار مشاهده شد که 154 مورد به صورت دوطرفه و 33 مورد به صورت یک طرفه است. همزمانی سندرم تونل کارپال با رادیکولوپاتی گردنی متناظر در 181 مورد (62.2%) از بیماران مطالعه ما دیده شد. ارتباط بین شدت Carpal Tunnel Syndrome و Cervical Radiculopathy در سطوح مختلف عصبی و در طرفین معنادار نبود (p value >0.05). از بیماران مورد مطالعه، 71 مرد و 110 زن به Double Crush Syndrome مبتلا بودند اما با توجه به نتایج Crosstab تفاوت معناداری بین دو جنس از نظر شیوع DCS وجود نداشت (0.371 p value: ). میانگین سن بیماران در دو زیر گروه مبتلا به DCS و non-DCS به ترتیب 54.81 و 43.71 بود که از نظر آماری به صورت معنادار متفاوت بود (p value <0.001). نتیجه گیری: در مطالعه انجام شده شیوع DCS نسبت به اکثر مطالعات پیشین بالاتر است (62.2%). شیوع DCS در جنس زن نسبت به مرد بیشتر بوده اما جنسیت در بروز DCS نقش واضحی ندارد. در نهایت با توجه به میانگین سنی بیشتر بیماران با DCS ، افزایش سن ممکن است یک عامل مساعد کننده برای ابتلا به این بیماری باشد. با این همه، شدت CTS با CR در هیچ سطح عصبی مرتبط نبود.