بررسی ارتباط RDW با بقای 5 ساله مبتلایان به سرطان پستان در بیمارستان شریعتی و انستیتو کانسر مجموعه بیمارستانی امام خمینی از سال ۹۰ تا ۹۵
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
احسان حبیبی
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۲ص.
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
جراحی عمومی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۹/۲۸
Text preceding or following the note
۱۷
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
مقدمه: کنسر پستان شایع ترین کنسر در میان خانم هاست. یافتن یک تست ساده و در دسترس به عنوان بیومارکر جهت تعیین پیش آگهی بیماری جهت کمک به تصمیم گیری صحیح و بموقع بالینی اهمیتی ویژه دارد. با توجه به نقش اساسی التهاب های خاموش در شروع و پیشرفت سرطان ها، بر آن شدیم تا اثر پیشگویی کنندگی RDW بر بقای بیماران مبتلا به سرطان پستان را بررسی نماییم.روش کار: در این مطالعه به صورت گذشته نگر، پرونده 144 بیمار سرطان سینه را که در بیمارستانهای شریعتی و امام خمینی ما بین سال های 1390 و 1395 تشخیص داده شده بودند، بررسی کردیم. RDW بر اساس یافته های آزمایشگاهی بیماران و ارتباط بالا بودن (مقادیر بالای 8/13) آن با میزان بقای 5 ساله به صورت Disease free survival و Overall survival از طریق تماس با بیماران و به کمک آزمون کاپلان میر بررسی شد.یافته ها: 67 بیمار با RDW بالا (RDW> 13.82) و 77 بیمار با RDW پایین (RDW≤ 13.82) وجود داشت. مقادیر RDW در 3 مرحله مختلف تومور به ترتیب افزایش نشان داد و در بیماران مرحله 3 نسبت به افراد سایر stage ها به طور معنی داری بالاتر بود (p<0.05)، به همین ترتیب بیماران با گیرنده HER2+ (p<0.001) و بیماران با گیرنده ER- (p<0.001)، نیز نسبت به سایر گروه های همتراز خود به طور معنی داری مقادیر RDW بالاتری داشتند و بیماران گروه سنی 37-47 سال نسبت به سایر رده های سنی RDW پایین تری داشتند. لومینال A و تریپل نگاتیو با RDW پایین تر و خطر عود و مرگ پایین تر همراه بودند. در مقابل در گروه لومینال HER2 Enrich مقادیر RDW همراه با خطر عود و مرگ بالاتر بود (p<0.001). تجزیه و تحلیل رگرسیون کاکس نشان داد که افزایش RDW با بقای عاری از بیماری (p=0.000) و بقای کلی (p=0.000) ارتباط مثبتی دارد. تجزیه و تحلیل رگرسیون چند متغیره کاکس نشان داد که گروه RDW بالا، بقای کلی (OS) و عاری از بیماری ضعیفتری داشتند و افزایش هر واحد RDW در گروه بقای کلی، خطر مرگ را 65/1 برابر (p= 0.009) و در گروه بقای عاری از بیماری خطر عود بیماری را 33/1 برابر می کند (p= 0.021).نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان داد که سطوح بالای RDW در بیماران سرطان پستان با -OS5 و DFS-5 مرتبط است. اگرچه یافتههای اولیه ما نیاز به ارزیابی در مطالعات با حجم نمونه بزرگتر دارد، اما فرض میکنیم که این یافتهها، نه تنها در سرطان پستان، بلکه در سایر سرطانها نیز قابل تعمیم خواهند بود و RDW یک بیومارکر ساده و مقرون به صرفه برای نظارت بر سرطان را ارائه میکند.