بررسی تاثیر انسولین بر زخم پایدار اپیتلیوم قرنیه(Persistent corneal epithelial defect) در بیماران با زخم پایدار قرنیه مراجعه کننده به بیمارستان فارابی سال 1400-1398
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
احمد الشهیب
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۱
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۴۶ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
چشم پزشکی
Date of degree
۱۴۰۱/۰۲/۲۸
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
هدف: ارزیابی تاثیر قطره های چشمی انسولین برای نقایص پایدار اپیتلیال (PCEDs) که نسبت به درمان معمول در بالین مقاوم هستند.روش کار: یک مطالعه آینده نگر انجام شد. بیماران مبتلا به PCED که نسبت به درمان مرسوم مقاوم بودند، چهار بار در روز با قطره چشمی انسولین تحت درمان قرار گرفتند. دموگرافیک بیماران، علت PCED درمان های همزمان و بیماری های همراه مورد بررسی قرار گرفت. میزان بسته شدن PCED و زمان بهبودی اپیتلیال به عنوان معیارهای پیامد اولیه در نظر گرفته شد.یافته ها: 23 بیمار با قطره انسولین تحت درمان قرار گرفتند (10 زن و 13 مرد با میانگین سنی 58 سال). . نتایج مطالعه ما نشان داد که در مجموع 16 بیمار (69.6%) در دوره پیگیری مطالعه (حداکثر 50 روز) بهبود یافتند. گروه زخم کوچک: قطره انسولین تنها در 75 درصد (6 بیمار) در طول 20 روز اندازه زخم را کاهش داد. در گروه زخمهای متوسط (16-5 میلیمتر مربع)، تنها 5 مورد از 8 مورد (61%) در یک دوره 30-20 روزه بهبودی PCED داشتند. در گروه بیماران با اندازه نقص بیشتر از 16 میلیمتر مربع، به طور معنیداری 71 درصد بیماران در یک دوره حدود 50 روزه بهبودی داشتند.نتیجهگیری: قطره انسولین می تواند در مواردPCED مقاوم به درمان های معمول ، به کاهش سایزPCED کمک کند تا اگر چه زخمهای بزرگتر به زمان بیشتری برای التیام کامل نیاز دارند و هر چه نقص بزرگتر باشد، اثربخشی انسولین موضعی بیشتر میشود.