بررسی تاثیر فاصله زمانی بین آماده سازی اسپرم تا تلقیح داخل رحمی ( IUI) بر میزان بارداری در بیماران مراجعه کننده به مرکز IVF بیمارستان یاس با ناباروری با علت نا مشخص، اندومتریوز خفیف تا متوسط و علت مردانه در سال های 1397،1398،1399،1400
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سعیده عبادی زارع
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۴۰۰
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۵۴ص
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی
Discipline of degree
جراحی زنان و زایمان
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
تلقیح داخل رحمی خط اول درمان در زوج هایی است که از علل مختلف نازایی رنج می برند. با توجه به میزان نسبتاً پایین بارداری که با هر سیکل در این روش حاصل می شود، بهینه سازی مراحل مختلف فرآیند از جمله فاصله زمانی جمع آوری نمونه و اماده سازی اسپرم تا تلقیح داخل رحم ممکن است منجر به افزایش میزان موفقیت شود. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر فاصله زمانی بین پایان پردازش اسپرم تا تلقیح داخل رحمی بر میزان موفقیت و حصول باروری بود. مواد و روش اجرا: این پژوهش مطالعه مشاهده ای آینده نگر است. بیماران مورد مطالعه زوج های با ناباروری اولیه یا ثانویه بدون علت مشخص و یا اندومتریوز خفیف تا متوسط و یا ناباروری با علت مردانه بودند که در سال های 1397 تا 1400 تحت IUI قرار گرفتند. ابتدا جهت تحریک تخمدان از روز 3 تا 5 سیکل جهت بیمار لتروزول و گنادوتروپین شروع می شود. سپس بعد ازاتمام دوره ی 5 روزه ی تزریق پاسخ دهی تخمدان ها مورد بررسی قرار می گیرد و هنگامی که قطر بزرگترین فولیکول به 15 تا 18 میلی متر یا بیشتر رسید تخمک گذاری با تزریق 5000 تا 10000 واحد گنادوتروپین کوریونیک انسانی تحریک میشود و 36 ساعت بعد تزریق اسپرم های شسته شده به داخل رحم انجام میشود. بر اساس اتیولوژی ناباروری افراد مورد مطالعه در سه گروه قرار می گیرند, سپس در هر گروه فواصل آماده سازی اسپرم تا انجام IUI ثبت خواهد شد. به این ترتیب که ما سه بازه زمانی را برای هر گروه تعریف خواهیم کرد. در هر گروه، فواصل زمانی به گروه های A (کمتر از 60 دقیقه)، B ( بین 60 تا 90 دقیقه) و C ( بیشتر از 90 دقیقه) تقسیم می شوند. در نهایت میزان بارداری برای هر گروه محاسبه خواهد شد.تنها یک سیکل IUIبرای هر بیمار انجام میشود و ۱۵روز بعد از تلقیح اسپرم تست خونی برای تعیین بارداری انجام میشود و بارداری کلینیکال زمانی تایید میشود که ضربان قلب جنین به صورت سونوگرافیک دو هفته بعد از تست مثبت ادراری مشاهده شود. میزان بارداری موفق ایجاد شده در هر کدام از این سه گروه مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار میگیرد، علاوه بر این در هر گروه به صورت جداگانه، فواصل زمانی از آماده سازی اسپرم تا تلقیح داخل رحمی مورد مقایسه قرار میگیرد تا بهترین فاصله زمانی برای انجام IUI متناسب با هر کدام از سه علت ناباروری مورد مطالعه مشخص گردد نتایج: 269 زوج در این مطالعه وارد شدند ، انتظار میرود که پردازش اسپرم منجر به افزایش تعداد اسپرم متحرک شود.(P<0.001). میزان حاملگی شیمیایی یا بالینی، سقط جنین، ، بارداری چند قلویی، ، زایمان ترم ، مرگ داخل رحمی و حاملگی خارج رحمی در گروههای مورد مطالعه تفاوت معنیداری نداشت (05/0P>). نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان میدهد که فاصله ی زمانی بین پروسس کردن اسپرم تا تلقیح ان به داخل رحم روی نتیجه و میزان باروری اثر ندارد و افزایش این فاصله ی زمانی باعث کاهش درصد موفقیت نمیشود. ممکن است برای تایید این یافته ها به مطالعات تصادفی شده اضافی و با تعداد نمونه ی بیشتر نیاز باشد.