سلول درمانی با استفاده از سلولهای بنیادین مزانشیمی جفت و ماتریژل در زخم پوستی مدل حیوانی
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
فرزاد پرویز پور
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۷
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۹۹ص.
Other Physical Details
جدول نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
علوم سلولی کاربردی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
: آسیب های پوستی از جمله معضلات بهداشت و درمان در جهان می¬باشد. براساس آمار منتشر شده در ایالت متحده آمریکا سالانه شش و نیم میلیون نفر از آسیب پوستی رنج می¬برند و سالانه 25 میلیارد دلار برای درمان آسیب¬های پوست هزینه می شود. علیرغم ابداع راههای متعدد جهت التیام زخم همانند بانداژها، پمادها و ... ترمیم زخم همچنان بصورت یکی از چالش¬های بزرگ پزشکی و تهدید کننده سلامتی و حتی جان انسان باقی مانده است. اهمیت این معضل در سالمندان، بیماران دیابتی، سوختگی، زخم¬های پوستی و افراد سیگاری دو چندان است. سلول¬های مزانشیم خودنوسازی سلولهای پوستی را کنترل می¬کنند. سلولهای مزانشیم در نیچ سلول¬های بنیادی پوست حضور داشته و در حالت سکون قرار دارند که بمحض آسیب پوستی فعال شده و ترمیم پوست را آغاز می¬کنند. با توجه به کارایی سلولهای بنیادی مزانشیم و اثرات آن بر زخم¬های پوستی در این تحقیق به بررسی این اثرات بر زخم پوستی در موش پرداختیم. در این مطالعه اثرات استفاده از داربست ماتریژل نیز مورد ارزیابی قرار گرفته و با گروه کنترل مقایسه گردید.مواد و روش¬ها: موش¬ها از انستیتو پاستور خریداری گردید و به 4 گروه به شرح زیر تقسیم شدند. در هر گروه 9 موش قرار داده شد. بوسیله پانچ پوستی 5 میلیمتری در بر روی پشت حیوان زخم پوستی بصورت دو طرفه ایجاد گردید و از کناره¬های زخم تعداد 500 هزار سلول بنیادی مزانشیم به تنهایی یا همراه با ماتریژل تزریق شد. برای جلوگیری از بسته شدن زخم حلقه¬هایی از سیلیکون استفاده شد. در روزهای 7، 14 و 21 از هر گروه 3 عدد موش کشته شده و محل زخم با دقت همراه با مقدار کمی بافت کنار آن برش داده شد. نمونه بافتی جهت آزمایشات پاتولوژی جهت انجام تست IHC و رنگ آمیزی¬های H&E و تری کروم ماسون به آزمایشگاه ارسال گردید.یافته ها: نتایج بدست آماده از این تحقیق نشان داد که استفاده همزمان سلولهای بنیادی مزانشیم جدا شده از جفت انسانی و ماتریژل سبب افزایش معنی¬دار تجمع کلاژن در زخم می¬شود. همچنین در مقایسه با گروه کنترل میزان التهاب به میزان معنی¬داری در گروه¬های تست نسبت به کنترل کاهش می¬یابد. تشکیل لایه های پوستی در گروه¬های تست (دریافت کننده سلولهای بنیادی مزانشیم) سریعتر از گروه کنترل ترمیم شد و ضمائم پوستی تشکیل گردید. فاکتورهای التهابی در گروه های درمانی کمتر از گروه کنترل بود و سایتوکاین های مهاری و تنظیمی در گروه درمانی در مقایسه با گروه کنترل افرایش پیدا کرده بود. نتیجه¬گیری: بنظر می¬رسد سلول درمانی با استفاده از سلول¬های بنیادی مزانشیم جفتی در ترمیم زخم می¬تواند افق تازه¬ای بر روی درمان زخم¬ها بگشاید که علاوه بر کارایی بالا عوارض جانبی کمتری از زخم بر جای بماند.