تدوين مدل بهينه برگزاری آزمون بالینی ساختارمند عینی با بهره گيری از تكنيک «سنجش متوالی» با استفاده از شاخصهای سايكومتريک ایستگاهها حاصل از دو دیدگاه تئوری كلاسيک تست و تئوری سؤال پاسخ
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
سارا مرتاض هجری
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشكی تهران، دانشکده پرشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
۱۳۹۵
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
۱۷۹ص.
Other Physical Details
جدول نمودار
Accompanying Material
سي دي
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی (PHD)
Discipline of degree
آموزش پزشكی
Date of degree
۱۳۹۴/۱۲/۱۸
Text preceding or following the note
۲۰
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
بیان مسأله: آزمون عينی ساختارمند بالينی (OSCE) به عنوان يک آزمون با روايی و پايايی مناسب به منظور سنجش مهارتهای بالينی و حرفهای فراگيران به كرات در مقاطع و رشتههای گوناگون مورد استفاده قرار میگيرد. افزايش تعداد ايستگاههای OSCE با كاهش خطای اندازهگيری و افزايش پايايی آزمون رابطه دارد اما مستلزم صرف امكانات و منابع بيشتر و افزايش هزينه است. به منظور مقابله با این مشكل سنجش متوالی پيشنهاد شده است. به اين ترتيب كه تمام دانشجويان ابتدا در يک آزمون با تعداد محدودی ايستگاه شركت می كنند. دانشجويانی كه در آزمون اوليه قبول می شوند، از امتحان بعدی معاف می شوند. دانشجويی كه در اين آزمون رد می شود، در آزمون تكميلی شركت ميكند و مجموع عملكرد او در دو آزمون ملاک تصميمگيری در خصوص وضعيت او خواهد بود. به نظر می رسد با برگزاری OSCE به صورت متوالی بتوان از نظر هزينههای وارده صرفهجويی كرد اما آنچه اهميت پيدا می كند، اين است كه نتايج تست اول بايد قادر باشد با دقت قابل قبولی عملكرد دانشجويان را در آزمون اصلی پيش بينی كند، ناديده گرفتن برخی ملاحظات خاص در انتخاب ايستگاه ها و اجرای آزمون غربال، صدمات جدی به كيفيت آزمون وارد می كند. هدف: طرحريزی مدل بهينه آزمون غربال با استفاده از دادههای آزمون OSCE پیشکارورزی با در نظر گرفتن تعداد ايستگاه های آزمون غربال، نحوه انتخاب ايستگاه های آزمون غربال با استفاده از شاخصهای سايكومتريک ایستگاهها و حد نصاب قبولی آزمون غربال روش اجرا: خصوصیات سایکومتریک ايستگاههای OSCE پيشكارورزی دانشگاه علوم پزشكی تهران بر اساس نظریه كلاسيك آزمون و همچنین بر اساس نظریه سؤال پاسخ تعيين گشت. سپس چندين آزمون غربال با تعداد ایستگاه مختلف، خصوصات سایکومتریک متفاوت و حدنصابهای قبولی مختلف به صورت فرضي طراحی شدند و نتايج هر يک از آنها با آزمون اصلی مقايسه شد. یک پیامد مطلوب ترکیبی برای هر آزمون غربال تعریف و محاسبه شد که شامل این شاخصها بود: درصد قبولی بیش از 50 درصد، ارزش اخباری مثبت مساوی یک و ارزش اخباری منفی بالای 25/0.نتایج: بر اساس نظریه کلاسیک، تعداد 20 آزمون غربال از 60 آزمون دارای پیامد مطلوب بودند. از نظر حدنصاب میتوان گفت که 14 مورد از این 20 آزمون دارای حدنصاب سختگیرانه بودند. از نظر تعداد ایستگاهها 9 آزمون شامل پنج ایستگاه، 5 آزمون شامل چهار ایستگاه و 6 آزمون شامل سه ایستگاه بودند. بر اساس نظریه سؤال پاسخ، دو آزمون غربال از 12 آزمون دارای پیامد مطلوب بودند. هر دوی این آزمونها بر اساس پارامتر تمیز تشکیل شده بودند و حدنصاب سختگیرانه داشتند و به ترتیب پنج و چهار ایستگاهه بودند. نتیجهگیری: بر اساس یافتههای پایاننامه حاضر، OSCE متوالی میتواند روشی کارآمد و مناسب برای برگزاری OSCE باشد. برای داشتن OSCE غربال موثر با کمترین احتمال خطا، دقت خوب صرفه اقتصادی، انتخاب ایستگاهها بر اساس ضریب تمیز یا ITC (در نظریه کلاسیک) یا پارامتر تمیز (در نظریه سؤال پاسخ) و استفاده از حدنصاب قبولی سختگیرانه باید مدنظر قرار گیرد.