مهندسی پروتئین اینترفرون بتای انسانی (IFNβ-1b) و تولید آن در سیستم بیان پروکاریوتی
General Material Designation
[پایان نامه]
First Statement of Responsibility
امین مرادی حسن آباد
.PUBLICATION, DISTRIBUTION, ETC
Name of Publisher, Distributor, etc.
دانشگاه علوم پزشکی تهران، دانشکده پزشکی
Date of Publication, Distribution, etc.
1398
PHYSICAL DESCRIPTION
Specific Material Designation and Extent of Item
98ص.
Other Physical Details
جدول نمودار
Accompanying Material
سی دی
DISSERTATION (THESIS) NOTE
Dissertation or thesis details and type of degree
دکتری تخصصی(PHD)
Discipline of degree
بیوتکنولوژي پزشکی
SUMMARY OR ABSTRACT
Text of Note
اینترفرون بتا سایتوکاینی است که به عنوان یک پروتئین درمانی در بیماری مولتیپل اسکلروزیس مورد استفاده قرار می گیرد. مطالعات نشان می دهد که استفاده طولانی مدت از این پروتئین می تواند منجر به پیدایش آنتی بادی های ضد دارو شود که این پدیده منجر به کاهش یا از بین رفتن کامل عملکرد این پروتئین می گردد. هدف از این مطالعه پیش بینی و حذفT-cell اپی توپ ها با استفاده از روش های بیوانفورماتیک و روش های مهندسی پروتئین است.روش کار: بر اساس مطالعات بیوانفورماتیک چندین محل برای ایجاد جهش و حذف T-cell اپی توپ ها در IFNβ-1bشناسایی گردید. چهار ژن IFNβ-1b که هر کدام دارای جهش های مورد نظر بودند سنتز و در پلاسمید PET26b+ به عنوان یک پلاسمید بیانی در باکتری E. coliکلون گردید. بیان این پروتئین ها با استفاده از روش های SDS-PAGE و وسترن بلات تایید شد. در ادامه اینترفرون بتا و سایر واریانت ها با استفاده از His-tag کروماتوگرافی تخلیص گردید. فعالیت ضد تکثیری و ضد ویروسی واریانت های جدید به ترتیب با استفاده از رده های سلولی A549 و Vero و تست MTT مورد بررسی قرار گرفت. در ادامه ایمنی زایی این پروتئین ها نسبت بهBetaseron® (شکل تجاری پروتئین) با استفاده از BALB/c mice به عنوان حیوان آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت.یافته ها: آنالیز نتایج آزمایشگاهی نشان می دهد که همه واریانت ها دارای عملکرد زیستی بوده و این فعالیت همانند Betaseron® است. مطالعات فارماکودینامیک نشان می دهد که واریانت های دارای جایگزینی هیستیدین با گلوتامیک اسید در کدون 131 (واریانت های mut2 و mut1+2) باعث القاء پاسخ آنتی بادی در حدود 50 درصد کمتر در مقایسه با Betaseron® می شوند. اما ایجاد جهش در کدون 155 (واریانتmut1) باعث تغییر معنی داری در کاهش پاسخ ایمنی به این پروتئین نمی شود.نتیجه گیری: استفاده از روش های بیوانفورماتیک، شناسایی و حذف T-cell اپی توپ ها در پروتئین های درمانی را تسریع کرده است. ما با استفاده از این روش ها توانستیم پروتئین IFNβ-1b با ایمنی زایی کمتر تولید کنیم. به نظر می رسد از این روش می توان برای تولید پروتئین های با ایمنی زایی کم استفاده نمود.