در مطالعات بین ادیانی شفاعت عقوبت و نجات یکی از موضوعات مشترک در کتابهای ادیان بزرگ الهی است. بدین معنی که مرتکبین گناه با عمل شفیع، از مجازات الهی بخشیده شوند. این موضوع در کتاب مقدس یهودیان به عنوان مثال در کتاب اشعیاء (باب 53 فقره12)، عهد جدید، رومیان (باب5، فقره 15) و در قرآن مجید، سوره انبیاء (آیه 28) اشاره شده است. شفاعت عقوبت در عهد عتیق به صفت رحمت خدا (اعداد، باب 14) و در قرآن مجید به صفات رحمانیت (زمر/ 53 و انبیاء/107)، رحیم بودن (طه/ و 109 مریم/87) و غفاریت خداوند (زمر/53) نسبت داده شده است. اما تفسیر شفاعت، کیفیت تأثیر عمل شفیع (مستقل یا وابسته) در مجازات، رابطه شفاعت با توحید افعالی، نقض اراده الهی، تجرّی گناهکار، عدل الهی و پیامهای مربوط به این موضوع خوب تبیین نگردیده است. در تحقیق حاضر تفاسیر مختلف از موضوع و مسایل پیرامون آن از منظر ادیان تبیین شده است.