بررسی اثر سیتالوپرام و فلوکستین بر عملکرد حرکتی بعد از سکته حاد مغزی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان ۱۴۰۰-۱۴۰۱
[پایاننامه]
/وحید دهقانی مبارکه
[بی جا]
: پزشکی
، ۱۴۰۱
۶۴ص.
چاپی - لوح فشرده
دکترای تخصصی
بیماری های مغزو اعصاب
علوم پزشکی کاشان
مقدمه : سکتهی مغزی اختلال سریعا پیشرونده عصبی با منشأ عروق مغزی میباشد که اکثر بیماران پس از آن دچار نقص حرکتی میشوند و بر کیفیت زندگی آنها تأثیر میگذارد .از آنجایی که مطالعات بالینی به طور کامل استفاده یا عدم استفاده از داروهای مهارکننده انتخابی باز جذب سروتونین را تائید یا رد نکردهاند و مقایسهی این اطلاعات بین ایران و جهان نشان از ناکافی بودن مطالعات دارد، بر آن شدیم تا به بررسی اثر سیتالوپرام وفلوکستین بر د از در ران د ی مراجعه کننده به بیمارستان شهید بهشتی کاشان۱۴۰۱ - ۱۴۰۰بپردازیم .مواد و روشها : این مطالعه ر آز دو ر بر روی ۹۰ نفر از بیماران مبتلا به سکتهی د ی بستری در اب بیمارستان شهید بهشتی کاشان در سال۱۴۰۰ - ۱۴۰۱در ۳ وه مورد مداخله۲۰ ، ام ۲۰ و دارو بصورت روزانه یک عدد به مدت ۹۰ روز همراه فیزیوتراپی ام شده است .برای تمام بیماران که به مطالعه وارد شدهاند نمره فوگل مایر اختصاص داده شده است که یک مقیاس کمی ارزیابی خاص حسیحرکتی برای بیماران سکته مغزی است .آیتمهای آزمون شامل ۵۰ حرکت در ۶ سطح بهبودی است .نمره دهی آزمون بر اساس مشاهده مستقیم عملکرد است هر آیتم از۰ - ۲نمره دهی میشود .همچنین ۲۱ ماده ای بک دو نیز به منظور ت اد رداده قرار گرفت .جمع نمرات هر پرسشنامه میتواند بـین ۰ تـا ۶۳ باشد .در این آزمـون نمرات۱۳ - ۰حداقل افسردگی،۱۴ - ۱۹افسردگی خفیف،۲۰ - ۲۸افسردگی متوسـط و۲۹ - ۶۳افسـردگی شـدید را نشان میدهد . نهایتا اطلاعات حاصل از مطالعه استخراج و با نرم افزار SPSS تجزیه تحلیل گردید .یافته ها : میانگین سن افراد مورد مطالعه برابر با ۰۲/۸ ▒ ۹۹/۶۱ سال بود .از ۹۰ بیمار مورد مطالعه، ۵۸ نفر ( (۴/۶۴ مرد و ۳۲ نفر ( (۶/۳۵ زن بودند .میانگین سن ، جنس ، شدت ناتوانی ، نمره افسردگی و نمره عملکرد حرکتی پیش از شروع مداخله در بیماران سه گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معناداری نداشت .(P>۰.۰۵) که میانگین نمره عملکرد حرکتی بر اساس اسکور Meyer Fugl یک، دو و سه ماه پس از مداخله در گروه فلوکستین بیشترین مقدار و در گروه پلاسبو کمترین مقدار بوده که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود (P<۰.۰۵) .نتایج نشان داد اثر زمان بر تغییرات نمره عملکرد حرکتی معناداری بوده است (P<۰.۰۵) این نتیجه نشان میدهد تغییرات نمره عملکرد در طول زمان در سه گروه مورد مطالعه یکسان بوده است، به عبارت دیگر روند افزایش نمره در هر سه گروه دیده شد .همچنین اثر فاکتور زمان گروه، در تغییرات نمره عملکرد معنادار دیده شد(P<۰.۰۵) ، که نشان میدهد تغییرات نمره حرکت در طول زمان یکسان نیست و با یکدیگر برابر نمیباشد به گونه ایی که روند افزایش در گروه فلوکستین و سیتالوپرام مشابه بوده و نسبت به گروه پلاسبو بیشتر میباشد .(P<۰.۰۵) .نتایج جدول نشان داد اثر زمان بر تغییرات NIHSS و افسردگی بر روی اثرات زمان تاثیری نداشته است (P>۰.۰۵) و با حذف اثر آنها، گروه های درمانی بر افزایش نمره عملکرد موثر بوده است .(P<۰.۰۵) نتیجه گیری : یافته های مطالعه حاضر نشان داد که میانگین نمره عملکرد حرکتی بر اساس اسکور Meyer Fugl یک، دو و سه ماه پس از مداخله در گروه فلوکستین بیشترین مقدار و در گروه پلاسبو کمترین مقدار بوده که این اختلاف از لحاظ آماری معنادار بود و در مجموع سه گروه مورد مطالعه در اندازه گیریهای مکرر نمره عملکرد حرکتی بر اساس اسکور Meyer Fugl در طول پیگیری و در گذر زمان، تفاوت معناداری میان سه گروه داشت .بنابراین در کنار یافتههای ما نشان میدهد که درمان فلوکستین و سیتالوپرام باعث ترمیم عملکرد حرکتی میشود و ممکن است بهبودی پایدار پس از سکته را فراهم کند .کلمات کلیدی : سکتهی مغزی، فلوکستین ، سیتالوپرام ، عملکرد حرکتی