بررسی و تحلیل: کارکرد زبان قرآن از دیدگاه علامه طباطبایی
معصومه سالاری راد، رسول رسولی پور
قم
بهار/1386
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها – دانشگاه معارف اسلامی
در حوزه زبان قرآن، قرآن پژوهان دیدگاههای متعددی ارایه کرده اند که جامع ترین و مانع ترین آنها، نظریه علامه طباطبایی است. ایشان معتقد است زبان قرآن ترکیبی از زبانهای متعدد است، زبان برخی از گزاره های قرآن، اخباری و توصیف گر وقایع عینی، اعم از عینی محسوس و یا غیرمحسوس است که پنج دسته از آیات قرآن اینگونه اند:ـ آیات طبیعت شناسانه: بیانگر وقایع و عوامل طبیعی اند.ـ آیات جامعه شناسانه: گویای قوانین اجتماعی و مقوله های جامع شناختی اند.ـ آیاتی که بیانگر وقایع و سنتهای تاریخی اند.ـ آیات هستی شناسانه: در بردارنده مضامین فلسفی و ماورای طبیعی اند.ـ آیاتی که به ذکر قیامت، بهشت و جهنم می پردازند.زبان برخی دیگر از گزاره های قرآن توصیف گر یا غیر شناختاری هستند. بیان احکام و دستورات، عبادت و پرستش، ذکر ثواب و عقاب و ... از آن جمله اند و برخی از گزاره های قرآن هم دارای زبان نمادین و تمثیلی می باشند. اما طبق شواهد و علل متعدد می توان گفت زبان تمام گزاره های قرآن، شناختاری است.
معرفت;کارکردگرایی;گزاره های قرآنی;شناختاری و غیر شناختاری;نماد;تمثیل ;پیامبر;تاریخ اسلام;زبان قرآن;مسلمانان;انسان در ادیان;آیات;
متون دینی;جامعه;زبان شناختی;عالم آخرت;ثواب و عقاب;فقهی;آموزه تربیتی;عبادت خدا;بعد عاطفی;انتقادی;ملائکه;ساحت هستی شناسانه;خلق ( ایجاد );