بسمله، باء بسمالله رحمن الرحیم/ هست مفتاح در گنج حکیم
گر بدست تو نیفتد این کتاب/ شرح آنرا باز جو از پنج باب
نوع خط:
تزئینات جلد:
نسخ.
مقوایی با روکش کاغذی مشکی فرسوده، عطف و لبهها تیماج قهوهای.
نک: مرعشی، ۶/ ۳۵۷، ش ۲۳۷۲؛ نوربخش، ۱/ ۵۹.
ماخذ فهرست: جلد ۴۵، صفحه ۱۳.
مثنوی است در کیمیا و حجر مکرم و شناخت دیگر سنگها و اعمال کوکبی در روزهای هفته به روش فلاسفه هند و فارس، از بعضی از علمایی که سالها در کربلا و نجف اشرف تحصیل کرده و مخصوصا از شاگردان شریف العلماء معرفی میکند؛ و صاحب ذریعه (۲۴/ ۳۶۱) احتمال داده که شاید ناظم آن مست علیشاه تمکین باشد. مولف در پایان، از رساله سلسبیل خود نیز نام برده است. نام رساله سلسبیل را به صورت مستقل در این مجموعه نمیبینم، ولی از ص ۲۱۱ به بعد مولف عنوانی چنین آورده که باید همان رساله باشد: هذا رساله سلسبیل و مقدمتها/ اول دفتر به نام آن ملیک// کو بود ملکش مجلی از شریک/ مالک الملکی ست یعطی من یشاء// مجری الفلکیست یفعل ما یشاء