عنوان
پدید آورنده
موضوع
رده
کتابخانه
محل استقرار
۱۰-۷۱۷۹
عربی
<ال>تذکره فی الطب
[ نسخه خطی]
/ از:؟
: کاتب: حاج محمد بن قوام‌الدین بن محمود بن قوام‌الدین لیثی
، تاریخ کتابت: شنبه ۱۳ جمادی‌الاول ۹۷۵ق.
؛۱۵*۲۱صم. ۲۵۸گ. ۱۷س.
1
2
الحمدلله الذی خصنا بفضیله النطق و البیان و شرفنا بمزیه العقل و التبیان... و بعد فقد کان النبی صلی الله علیه و آله محمد بن عبدالله ینبوع الحکمه قسم العلم الی علمین و هما علم الابدان و علم الادیان... .
... و اول الثالثه و وسطها و آخرها و ذلک فی البارد لیکون من آخر الرابعه من الحار و آخر الرابعه من البارد اربعه و عشرین مرتبه او درجه کما ذکر.
نوع خط:
تزئینات متن:
تزئینات جلد:
نسخ.
عناوین به شنگرف.
تیماج قرمز ضربی ترنج و سرترنج و لچکی‌دار، عطف و دور تیماج مشکی و فرسوده.
1
1
تصحیح شده.
روی برگ اول دو بیت شعر عربی در مدح کتاب و یادداشتی از شهوان بن خواجه حسن بن شکور حلاوی به سال ۹۷۵ در بغداد آمده که نوشته این کتاب را از کلیات حاجی شکور بن شمس‌الدین حلاوی نقل نموده است دیده می‌شود.
3
روی برگ اول مهر بیضوی محو شده «عبده الراجی معصوم» دیده می‌شود.
این کتاب شامل ۷ صل و ۲۲ باب است:
الفصل الاول: فی ذکر ما یحتاج الیه من اراد ان یرکب الدواء و تقدمه المعرفه ببسیطها قبل ترکیبها.
الفصل الثانی: اذکر فیه الاشیاء التی من اجلها احتاجت الحکماء الی ترکیب الادویه و لم یستعملوها علی حالها مفرده.
الفصل الثالث: اذکر فیه السبب الذی به احتیاج البدن الی الدواء.
الفصل الرابع: الفرق بین الدواء الوارد علی البدن و بین الغذاء.
الفصل الخامس: فی الاعراض العامیه التی یقصد الیها بالقاء الادویه المفرده.
الفصل السادس: فی الدواء المرکب فی القوانین التی یکون علیها مبنی الارض مقادیر ما یلقی فی المرکب من المفرده.
الفصل السابع: فی التوصل الی معرفه امزجه الادویه بالتجربه و القیاس.
الباب الاول: فی العقاقیر التی نقلت اسماؤها الی اللغه العربیه.
الباب الثانی: فی استعمال الادویه المفرده قبل القائها فی المرکب.
الباب الثالث: فی السبب الذی یقصد بترکیب الادویه و لم تستعمل مفرده.
الباب الرابع: فی ترکیب الادویه و الاوزان و المکاییل المصطلح علیها.
الباب خامس: فی عمل الترابیق.
الباب السادس: فی عمل المعاجین.
الباب السابع: فی الجوارشنات.
الباب الثامن: فی الاشربه و اللعوقات.
الباب العاشر: فی الادویه المقویه و المقییه.
الباب الحادی عشر: فی الاقراص و الحبوب.
الباب الثانی عشر: فی السفوف و القمایح.
الباب الثالث عشر: فی ادویه الحلق و الغراغر.
الباب الرابع عشر: فی برودات الفم و السنونات.
الباب الخامس عشر: فی الاکحال و الذرورات.
الباب السادس عشر: فی عمل الاشیافات.
الباب السابع عشر: فی المزیبات.
الباب الثامن عشر: فی الاطلیله.
الباب التاسع عشر: فی الضمادات.
الباب العشرون: فی المراهم و الاکسیرات.
الباب الحادی العشرون: فی الحقن و الیرازج.
الباب الثانی و العشرون: فی نکت ن غرائب الترکیبات.
الباب الثالث و العشرون: فی ابدال ما تغذر من القطار.
ماخذ فهرست: جلد ۲۰، صفحه ۱۸۸-۱۸۹.
مولف کتاب حاضر را جهت مراجعه خود نگاشته و آنچه را از اساتیدش فرا گرفته یا خود به ترجبه ثابت کرده در ۷ فصل و ۲۲ باب گرد آورده است.
مولف در کتاب حاضر از اشخاصی همچون ضیاءالدین اوبهی و صفی‌الدین مروزیو امین‌الدوله این التلمیذ متطبب و ابن سینا و رازی و ابوالفرج رجا الاصفهانی و فضل بن حریر تکریتی و دیرگران نام برده است و در بحث تریاق از آمدن ضیاءالدین به بغداد در سال ۶۶۶۶ ذکری آورده است.
پزشکی
۶۶۶۲
ایران
کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی
16-00321.pdf
MF
130960
1
Y (بله)
