بسمله پدر من از متمولین یکی از شهرهای بزرگ دور از طهران بود، املاک زیادی داشت، تجارت هم میکرد... .
... عابد شاهزاده را به شاهزاده پریان سپرده در حق او آنچه لازم بود سفارش نمود شاهزاده پریان امر کرد همان.
نوع خط:
تزئینات جلد:
نوع کاغذ:
نستعلیق تحریری.
مقوایی با روکش کاغذی ابر و باد با زمینه قهوهای، عطف و تیماج.
فرنگی.
1
دو صفحه آخر نسخه مشتمل بر عریضهای از زبان محصلان مدرسه اسلام، موسسه مرحوم سید محمد طباطبایی، خطاب به بزرگان دولت عصر، چون این عریضه حکم یک سند تاریخی را داشت تمام آن نقل شد: «بسمالله الرحمن الرحیم. ما کودکان که نونهال بوستان قدرت و ودایع حضرت عزت و ناموس ملت و دولتیم، سالها در وادی جهالت و بیدای غوایت عمر به غفلت گذرانده از حلیه علم و هنر عاری، و شغلی جز بیکاری نداشته، امثال ما از ما به زحمت، و بزرگان از ما، در کربت، ننگ ملت و دولت بودیم؛ تا اینکه قائد هدایت، راهنما؛ و دست غیب مشکلگشا شده ما را به دار الامن علم و تربیت دلالت نمودند. یکسال است به توجهات کامله امام عصر، عجل الله فرجه، و عنایت اعلیحضرت و علماء اعلام و رجال دولت علیه و غیرت غیرتمندان در مدرسه مبارکه اسلام که پدر روحانی ما سید محمد مفتوح نموده، و روساء این مبارک مدرسه از مدیر و ناظم و معلم با نهایت گرمی و شوق مواظبت فرموده، مشغول تحصیل در انواع علوم صرف و نحو و لغت و ترجمه کلام مجید و ریاضی و ژوگرافی و غیره، بیش از آنچه مامول بود ترقی نموده امیدواریم در سایه عنایت امام عصر و توجه خاصه اعلیحضرت و علماء اعلام و غیرت اعیان ملت عن قریب در اغلب علوم مفیده و صنایع ضروریه به مقامات عالیه رسیده موجب فخر دولت و اسباب آسایش ملت شده تا از زیر بار احتیاج بیرون و از طعن مولف و مخالف مصون مانند. امید این غیرتمندان ملت بر بقاء این دارالتربیه و دوام این دارالعلم همت گمارند، بلکه مکاتب و مدارس تاسیس فرموده، امثال و اقران ما را که فعلا از دائٰره تحصیل خارجند به تحصیل وا دارند؛ تا موجب افتخار ملت و دولت شوند. بر این نعمت عظمی شاکر، و ازدیاد عمر و شوکت اعلیحضرت، و عزت علماء اعلام و توفیق اعیان ملت را از حضرت احدیت ملتمسیم».
نک: مجلس، ش ۳۰۶ط.
ماخذ فهرست: جلد ۲/۲۴، صفحه ۱۲۵ - ۱۲۶.
این نسخه مجلد اول کتاب است و جلد دویم آن پیش از این ذکر شد.
0
سرگذشت شخصی است ناشناس که سعی در پوشیده داشتن خود دارد و در ضمن شرح حال خویش به نقد احوال اجتماعی، سیاسی و باورهای مردم ایران در اواخر عهد قاجار میپردازد.