چهار درویش مجموعه ای از داستانهای تمثیلی است و آن را به امیرخسرو دهلوی (۷۲۰ق) نسبت داده اند و سبب تالیف آن در چاپ بمبئی این است که چون مراد امیرخسرو شیخ نظام الدین اولیاء بیمار بود امیر خسرو این داستان را نگاشته و برای او می خوانده است، ولی در اصل داستان از سرایندهای است که خسرو تخلص میکرده و در روزگار جهانگیر (۱۰۱۴-۱۰۳۷ق) میزیسته است
متن يادداشت
دارای ص ع مذهب و عنوان در درون یک بیضی که اطاف آن با نقش گل تریین شده است. ص [۲] دارای سرلوح منقش به گل و بوته و ماه و ستاره و خاتمه اطبع در ص ۱۷۲ در انتهای کتاب و تکرار عنوان و نام داستان ها در ابتدای همه
متن يادداشت
مهر گرد آبی "دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصاد"در ص ع و ص ۳ و ۱۷۲
متن يادداشت
جلد کتاب جدا شده است
یادداشتهای مربوط به عنوان و پدیدآور
متن يادداشت
داراي صفحه عنوان آراسته و خاتمه الطبع. عنوان اصلي اثر و عنوان هاي فرعي داستان در سرصفحه