مقایسه اثر ترکیبی ریتالین و ریسپریدون با ریتالین و پلاسبو در درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی - کمبود توجه
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/سمیرا احمدیان فرد
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
[بی جا]
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۸
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۵۳ص.
يادداشت کلی
متن يادداشت
همراه با پرسشنامه
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی - لوح فشرده
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکترا
نظم درجات
پزشکی عمومی
کسي که مدرک را اعطا کرده
علوم پزشکی کاشان
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
سابقه و هدف : بیش فعالی _ کمبود توجه(ADHD) شایعترین اختلال روان پزشکی در کودکان می باشد .مطالعات متعددی انجام گرفته که بیانگر شیوع نسبتا بالای ADHD در کودکان دبستانی و پیش دبستانی می باشد .با توجه به شیوع بالای ADHD در ایران و پیامدهای روان شناختی آن و عدم پاسخ به درمان۲۰ - ۳۰درصد کودکان به ریتالین به تنهایی و با توجه به تعداد کم مطالعات انجام شده در زمینه سودمندی اثر ریسپریدون در درمان ADHD به تنهایی و تبعات عدم درمان به موقع بیماری ما بر آن شدیم تا به مقایسه اثر ترکیبی ریتالین و ریسپریدون با ریتالین و پلاسبو بپردازیم .مواد و روشها: در این مطالعه کارآزمایی بالینی یک سو کور ، تعداد ۶۰ نفر از کودکان بیمارستان کارگرنژاد در سال ۱۳۹۶ که بر اساس تشخیص روانپزشک اطفال مطابق با کرایتریایTR - DSM IVتشخیص اختلال بیش فعالی - کمبود توجه دریافت کرده بودند ، بر اساس معیارهای ورود و خروج و سپس اخذ رضایت نامه کتبی از والدین آنها وارد مطالعه شدند .کودکان به روش تصادفی در دو گروه ریتالین و پلاسبو ، ریتالین و ریسپریدون قرار گرفتند .دوز ریتالین باmg/kg ۵/۰ روزانه شروع شده و تا حداکثرmg/kg ۱ افزایش داده شد .دوز ریسپریدون ۰/۲۵ میلی گرم روزانه شروع و تا حداکثر ۱ میلی گرم روزانه داده شد .و سپس هر هفته تا ۳ هفته توسط روان پزشک مورد ارزیابی قرار گرفتند .و نهایتا پس از ۲ هفته در هفته ۶ ام مورد ارزیابی قرار گرفتند .ارزیابی شدت اختلال با استفاده از پرسشنامه ی ADHD rating scale و در سه حوزه بیش فعالی، کمبود توجه و نمره کل سنجیده شد .پس از جمع آوری اطلاعات داده ها توسط نرم افزار SPSS تحلیل شد .یافته ها: نتایج مطالعه حاضر نشان داد گروه های درمانی برحسب جنسیت ( = (۷۷۴/۰ P و سن ( = (۲۲۳/۰ P هم سان بودند .هر دو گروه تحت درمان با ریتالین و پلاسبو یا ریتالین و رسپریدون توانستند در طول بازه های زمانی درمان منجر به بهبود علائم و کاهش شدت نمرات کل، بیش فعالی و نقص توجه شوند اما میزان کاهش شدت علائم برحسب نمره کل، نمره بیش فعالی و نمره نقص توجه در دو گروه هم سان و فاقد اختلاف معنادار بود .(< (۰۵/۰ P میانگین نمرات کل، بیش فعالی و نقص توجه در کلیه زمان های پیگیری شامل هفته های اول، دوم، سوم، چهارم و ششم بین گروه های درمانی هم سان و فاقد اختلاف معنادار بودند .(< (۰۵/۰ P نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد درمان با رسپریدون و ریتالین هم سان با درمان با ریتالین و پلاسبو منجر به کاهش شدت علائم اختلال بیش فعالی - کمبود توجه شده اند .کلید واژه ها: بیش فعالی -نقص توجه ریتالین - رسپریدون
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
ریتالین
اصطلاح موضوعی
ریسپریدون
اصطلاح موضوعی
کمبود توجه همراه با پرفعالیتی
اصطلاح موضوعی
کودکان
اصطلاح موضوعی
کمبود توجه همراه با پرفعالیتی -- درمان
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )