بررسی اثر سرترالین و سیستم نیتررژیک بر آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/شیما داوودی
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
[بی جا]
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۵
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۱۰۷ ص.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی - لوح فشرده
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
فیزیولوژی
کسي که مدرک را اعطا کرده
علوم پزشکی کاشان
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
سابقه و هدف :سروتونین درسیستم اعصاب مرکزی یک میانجی عصبی تنظیمی کلیدی است که از طریق گیرنده های خود بویژه گیرنده ۵HT۱A نقش مهمی را در تشنج ایفا می کند . این مطالعه با هدف بررسی نقش گیرنده ۵HT۱A بر آستانه تشنج ناشی از پنتیلن تترازول (PTZ) و تداخل آن با سیستم نیتررژیک انجام شد . مواد و روش ها :در این مطالعه تجربی ۱۰۴ سر موش سوری نر در ۱۳ گروه شامل گروه کنترل دست نخورده، دو گروه شاهد کنترل) نرمال سالین و CMC) و ۱۰ گروه آزمایشی دریافت کننده سرترالین ،DPAT -OH-۸،۱۰۰۶۳۵ - WAY،NAME - L، ترکیب سرترالین با WAY۱۰۰۶۳۵ ، ترکیبDPAT -OH- ۸با۱۰۰۶۳۵ - WAY، ترکیب سرترالین باNAME - L، ترکیبDPAT -OH- ۸باNAME - L، ترکیب سرترالین با ریتانسرین و تروپی سترون و ترکیبDPAT -OH- ۸با ریتانسرین و تروپی سترون تقسیم شدند . پس از ۱۴ روز پیش درمان در گروه های مختلف، آستانه تشنج القا شده با PTZ ارزیابی شد و اندازه گیری متابولیت های نیتریک اکساید در بافت مغز با روش گریس انجام گرفت . نتایج :سرترالین،DPAT -OH- ۸و۱۰۰۶۳۵ - WAYآستانه تشنج القا شده با PTZ را به طور معنی داری نسبت به گروه کنترل افزایش داده اند .در حضور WAY۱۰۰۶۳۵ اثر سرترالین و همچنینDPAT -OH- ۸بر افزایش آستانه تشنج غالب تر بود.در حضور ریتانسرین و تروپی سترون ،DPAT -OH- ۸اثر ضدتشنجی را نشان داد، در حالی که در حضور ریتانسرین و تروپی سترون اثر سرترالین بر آستانه تشنج تغییر نیافت . از طرفی دیگر ،در حضورNAME- L، سرترالین اثر تشنج زایی وDPAT -OH- ۸در حضورNAME - Lاثر ضدتشنجی را نشان داد، در حالی کهNAME - Lتنها هیچ گونه اثری بر آستانه تشنج نداشت .میزان NOX به طور معنی داری در گروهNAME - Lکاهش یافته است .سطح NOX در گروهDPAT -OH- ۸در مقایسه با شاهد کاهش معنی داری داشته و همچنین در گروه ترکیبیDPAT -OH- ۸وNAME - Lغلظت NOX کاهش داشته است. سرترالین به تنهایی و در ترکیب باNAME - Lهیچ گونه اثر معنی داری بر غلظت NOX نداشته است .بحث ونتیجه گیری :با توجه به نتایج مطالعه حاضراحتمالا اثر ضدتشنجی را برای سرترالین وDPAT -OH- ۸، آگونیست گیرنده ۵HT۱A می توان در نظر گرفت . بنظر می رسد که احتمالا سایر گیرنده های سروتونین نیز در این اثرات دخیل می باشند .همچنین این احتمال وجود دارد که بخشی از اثر ضد تشنجی سرترالین وDPAT -OH- ۸از طریق سیستم نیتررژیک وساطت می شود . واژگان کلیدی : سرترالین، تشنج، گیرنده۵HT۱A ، نیتریک اکساید،NAME- L، پنتیلن تترازول
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
سرترالین
اصطلاح موضوعی
تشنج
اصطلاح موضوعی
پنتیلن تترازول
اصطلاح موضوعی
نیتریک اکساید
اصطلاح موضوعی
موش های آزمایشگاهی
اصطلاح موضوعی
سروتونین
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )