بررسی اثر سیستم کانابینوئیدی بر تشنج ناشی از پنتیلن تترازول در موش سوری
نام عام مواد
[پایاننامه]
نام نخستين پديدآور
/شیرین ضیافت
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
[بی جا]
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: پزشکی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۳
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۸۷ ص.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی - الکترونیکی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکترای حرفه ای
نظم درجات
پزشکی
کسي که مدرک را اعطا کرده
علوم پزشکی کاشان
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه: صرع شایعترین اختلال مغزی پس از سکته مغزی است و تاثیر صرع گستره ای متغیر از اختلال در هوشیاری تا حرکات تشنجی شدید را شامل می شود کانابینوئیدها ترکیباتی هستند که اثراتی شبیه به حشیشCannabis sativa ایجاد می کنند و دارای رسپتورهای سلولی CB۱ و CB۲ میباشد و به عنوان سیستم توروترنسمیتری جدید شناخته شده است با توجه به مطلعات متعددی که در مورد سیستم کانابینوئیدی انجام شده است اثر ۲۱۲-۲، ۵۵ WIN به تنهایی و همراه با ۲۵۱ AM به عنوان آنتاگونیست انتخابی CB۱ و دیازپام به عنوان داروی ضد تشنج استاندارد بر روی موش سوری بررسی شد. روشها و مواد به کار رفته: این مطالعه به صورت تجربی بر روی موشهای سوری نر با وزن ۲۵-۳۰ گرم انجام شد یک گروه کنترل در نظر گرفته شد سه گروه داروی ۲۱۲-۲ ، ۵۵ WIN را به صورت حاد دریافت کردند سه گروه داروی ۲۱۲-۲ ، ۵۵ WIN را به صورت مزمن یک هفته قبل از القا تشنج دریافت کردند دو گروه که داوری ۲۵۱ AM را به عنوان آنتاگونیست کانابینوئیدی به صورت حاد به تنهایی و قبل از ۲۱۲-۲ ،۵۵ WIN دریافت کردند دو گروه که داروی دیازپام را به تنهایی و به صورت توام با داروی ۲۱۲-۲،۵۵ WIN را به صورت داخل صفاقی دریافت کردند . یافته ها: گروههایی که ۲۱۲-۲،۵۵ WIN را به صورت حاد دریافت کردند دوزmg/kg ۱۵ آستانه تشنج کلونیک و تونیک را افزایش داد در حالیکه در گروههای مزمن دوز mg/kg ۵ در افزایش آستانه تشنج موثر است در گروهی که ۲۵۱ AM دریافت کردند ۲۱۲-۲،۵۵ WIN بر آستانه تشنج تاثیری نداشت گروهی که ۲۱۲-۲،۵۵ WIN را با دوز غیر موثر دیازپام دریافت کردند آستانه تشنج کلونیک و تونیک هر دو افزایش یافت . نتیجه گیری: ۲۱۲-۲،۵۵ WIN به عنوان یک اگونیست غیر انتخابی و قوی کانابینوئیدی آستانه تشنجات کلونیک و تونیک را افزایش میدهد که از طریق تحریک گیرنده های CB۱ مرکزی ایجاد م شود تجویز مزمن و تکرار شونده ۲۱۲-۲،۵۵ WIN باعث می شود که اثر تشنج این ترکیب با دوزهای پایین تر mg/kg دیده شد تجویز همزمان مقادیر غیر موثر ۲۱۲-۲،۵۵ WIN و دیازپام منجر به افزایش معنی دار آستانه تشنجات تونیک و کلونیک می شود. واژگان کلیدی: صرع ۲۱۲-۲،۵۵ WIN ، آستانه تشنج ، دیازپام
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
صرع
اصطلاح موضوعی
آستانه تشنج
اصطلاح موضوعی
دیازپام
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )