مطالعه برهم کنش آنزیم استیل کولیناستراز با پپتید آمیلین و نقش آن در تشکیل تجمع های آمیلوئیدی پپتید آمیلین درinvitro
نام عام مواد
[طرح تحقیقاتی]
نام نخستين پديدآور
/ سید مهدی میرهاشمی، فرزانه خلجی، محمد حسین اعرابی
نام ساير پديدآوران
؛ زهرا جعفری، ملیحه حسینی
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
کاشان
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه علوم پزشکی کاشان
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۳.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
الکترونیکی - لوح فشرده
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
سابقه و هدف :پپتید آمیلین یکی از پپتیدهایی است که همراه انسولین از سلولهای بتای پانکراس ترشح میشود و توانایی تشکیل تجمعهای آمیلوئیدی را دارد.آمیلین به مقدار بسیار کم توسط بافتهای دیگر مثل موکوس روده، معده، ششها و سیستم عصبی مرکزی ترشح میشود .آمیلین میتواند از طریق جریان خون به سیستم عصبی مرکزی خصوصا ناحیه هیپوتالاموس منتقل شود .رسوبات آمیلوئیدی پپتید آمیلین سمی است و در بیماری دیابت و همچنین آلزایمر نقش دارند .مطالعات اخیر در مورد فعالیتهای غیرهیدرولیتیک آنزیم استیلکولیناستراز (AChE) نشان میدهد که این آنزیم با گسترش پلاکهای آمیلوئیدی در بیماری آلزایمر ارتباط دارد و باعث افزایش تجمعهای آمیلوئیدی پپتید بتا آمیلوئید میشود .هدف اصلی این پروژه مطالعه برهمکنش AChE با پپتید آمیلین و بررسی اثر این برهمکنش بر روی تشکیل تجمعهای آمیلوئیدی پپتید آمیلین است .همچنین در این پروژه به مطالعه اثر مهارکنندههای مکان فعال) تکرین (و حاشیهای) پروپیدیوم (بر روی تجمعهای آمیلوئیدی آمیلین در حضور آنزیم استیلکولیناستراز .میپردازیم .مواد و روشها :پپتید آمیلین انسانی از شرکت سیگما خریداری شد .برای القاء رسوب آمیلین ، محلول استوک به بافرفسفات ، pH:۷.۴ اضافه شده تا غلظت نهایی۴/۰ میکرومولار رقیق شد و در oC ۳۷ انکوبه گردید .غلظت های مختلف از آنزیم استیل کولین استراز (۰۴/۰ و ۰۰۴/۰ میکرومولار (، جداگانه در محلول حاوی آمیلین تهیه شد .نمونه ای که فقط حاوی آمیلین بود، به عنوان گروه کنترل انتخاب شد .( .برای مطالعه اثر تکرین و پروپیدیوم)به صورت مجزا و همزمان(، بر روی تجمعهای آمیلوئیدی در حضور AChE ، ۵ غلظت مختلف مهارکننده تهیه گردید.( ۵/۰،۱ ،۲ ، ۵/۳ و ۵ میکرومولار .(تغییر در کنفورماسیون و تجمع پپتید با اندازه گیری فلورسانس تیوفلاوین تی با فلوریمیترLS۵۵ و همچنین عکسبرداری با میکروسکوپ نیروی اتمی Atomic force microscopy (AFM) تعیین شد نتیجه گیری :مطالعه برهمکنش آنزیم AChE با پپتید آمیلین نشان داد که افزودن پپتید آمیلین به این آنزیم به نسبت ۱/۰ باعث افزایش ۶/۸۰ درصدی تجمعات آمیلوئیدی (p<۰.۰۵) به خصوص الیگومرها و پیشفیبریلهای آمیلین میشود) الیگومرهای آمیلین سمیترین شکل تجمعهای آمیلوئیدی آمیلین هستند .(مطالعه اثر تکرین و پروپیدیوم، به ترتیب مهارکنندههای مکان فعال و حاشیهای) AChE به صورت مجزا و همزمان(، بر روی تجمعهای آمیلوئیدی در حضور AChE نشان داد که هر دو مهارکننده اثر مهاری قابل توجهی بر تشکیل تجمعهای آمیلوئیدی دارد، اما پروپیدیوم نسبت به تکرین اثر مهاری بیشتری نشان داد (IC۵۰به ترتیب در حدود ۴۶/۲ میکرومولار و ۷۰/۲ میکرومولار .(بنابراین احتمالا هر دو مکان فعال و حاشیهای آنزیم در برهمکنش با پپتید آمیلین نقش دارند و نقش مکان حاشیه ای در این برهمکنش موثرتر است .اما کاربرد تکرین و پروپیدیوم به صورت همزمان اثر مهاری کمتری نسبت به هر یک از مهارکنندهها به صورت مجزا نشان داد( IC۵۰ در حدود ۶۰/۳۳ میکرومولار .(این تحقیق بیان داشت که آنزیم AChE اثرات قابل توجهی بر روی تشکیل تجمعهای آمیلوئیدی پپتید آمیلین دارد و استفاده از مهارکننده های این آنزیم می تواند اثرات سمی تجمعهای آمیلوئیدی پپتید آمیلین بر روی سلول های بتای پانکراس و سیستم عصبی مرکزی را کاهش دهد .کلیدواژه ها :آمیلین تکرین پروپیدیوم- تجمع آمیلین
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
پپتیدها
اصطلاح موضوعی
آمیلوئید
اصطلاح موضوعی
آنزیم ها
اصطلاح موضوعی
استیل کولین استراز
اصطلاح موضوعی
دیابت شیرین
اصطلاح موضوعی
دستگاه اعصاب مرکزی
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )