سابقه و هدف :پیشبینی عوامل مؤثر بر پذیرش سیستم های اطلاعاتی با استفاده از فرآیندهای القایی از موضوعات مهمی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته است چرا که استفاده از این سیستم موجب ارتقای کیفیت تصمیم گیری کاربران در راستای بهبود فرآیندهای بالینی و ارایه مراقبت به بیماران می شود .این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین متغیرهای اعتبار منبع پیام، کیفیت بحث، نفوذ اجتماعی هنجاری و اطلاعاتی، ادراک عاطفی و شناختی، خودکارآمدی و قصد تداوم استفاده از سیستم اطلاعات بیمارستانی در کاربران کادر پرستاری انجام گرفت که از ادغام مدل های احتمال مشارکت، نفوذ اجتماعی و یادگیری شناختی استفاده گردید .مواد و روشها :دادههای مورد نیاز با استفاده از پرسشنامه جمع آوری شد که روایی و پایایی آن بر اساس نظر متخصصین و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ مورد تأیید قرار گرفت و در اختیار ۶۰۰ کاربر کادر پرستاری بیمارستان های تابعه دانشگاه های علوم پزشکی کشور ایران قرار داده شد .این کاربران استخدام بیمارستان و شاغل در بخش های بالینی بودند که با سیستم اطلاعات بیمارستانی در هر شیفت کاری تعامل داشتند .در نهایت ۵۳۱ پرسشنامه بازگردانده و قابل استفاده بود .برای تحلیل دادهها از روش مدلیابی معادلات ساختاری با استفاده از نرمافزار لیزرل نسخه ۸.۵ استفاده شد .یافته ها :بررسی شاخص های برازش نشان داد مدل نهایی پژوهش با داده ها برازش مطلوبی دارد .بر اساس روابط مدل مشخص گردید که ۶۴ قصد تداوم استفاده را میتوان با استفاده از متغیرها پیشبینی کردvalue= ). - (۰.۰۱pبا توجه به جمع اثرهای مستقیم و غیر مستقیم متغیرهای مستقل بر وابسته مشخص شد که متغیر ادراک عاطفی بیش ترین تأثیر را بر قصد تداوم استفاده داشته است .(۰.۴۸۷) نتیجه گیری :با توجه به مطلوب بودن شاخص های برازش محاسبه شده در مدل نهایی نتیجه گیری می شود به کارگیری فرآیندهای نفوذ با استفاده از مدل پژوهش می تواند احتمال پذیرش سیستم اطلاعات بیمارستانی را از سوی کاربران افزایش دهد .کلیدواژه ها :پذیرش سیستم اطلاعات بیمارستانی، اعتبار منبع پیام، کیفیت بحث، نفوذ اجتماعی، ادراک عاطفی، ادراک شناختی، خودکارآمدی، قصد تداوم استفاده
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
ادراک شناختی
اصطلاح موضوعی
ادراک عاطفی
اصطلاح موضوعی
نفوذ اجتماعی
اصطلاح موضوعی
کیفیت بحث
اصطلاح موضوعی
ااعتبار منبع پیام
اصطلاح موضوعی
تداوم استفاده
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )