سابقه و هدف: تنفس یکی از فرآینده های حیاتی موجود زنده می باشد، که باعث ورود اکسیژن به بدن و خروج دی اکسید کربن از بدن می شود. این فرآیند در بسیاری از مبتلایان به بیماریهای مزمن انسدادی ریه (COPD) دچار اختلال می شود. مهمترین روش به حداقل رساندن اختلال ایجاد شده انجام مانورهای تنفسی است.مانورهای تنفسی باعث نوتوانی ریوی می شوند. با توجه به اهمیت تنفس و تاثیر بیماریهای تنفسی در بروز مشکلات برای جامعه نقش شرستاران به علت تماس مداوم با این بیماران در آموزش تمرینات تنفسی حائز اهمیت است . بنابراین با انجام این پژوهش تاثیر تمرینات تنفسی بر میزان اشباع اکسیژن شریانی و اجزای الگوی تنفسی در بیماران مبتلا به بیماریهای مزمن انسدادی ریه مورد بررسی قرار گرفت. مود و روشها: این پژوهش یک مطالعه نیمه تجربی بود که در آن تاثیر تمرینات تنفسی بر میزان اشباع اکسیژن شریانی و الگوی تنفسی در ۶۰ بیمار مبتلا به COPD در بخشهای داخلی بیمارستان شهید بهشتی کاشان بررسی شد . جهت نمونه گیری ار روش در دسترس استفاده شد. ابتدا اطلاعات دموگرافیک و پایه در برگ مصاحبه ثبت شد. سپس قبل از انجام آموزش ، توسط دستگاه پالس اکسیمتری میران O۲ sat اندازه گیری شد. بعد تمرینات تنفسی آموزش داده شد. سپس از بیمار خواسته شد به مدت ۱۰ دقیقه تنفس با لبهای غنچه شده را انجام دهد ، بلافاصله پس از انجام تمرینات و هنچنین ۵،۱۰،۱۵،۲۰،۳۰،۶۰ دقیقه بعد ، مجددا میزان O۲ sat، تعداد ، تعداد تنفس و تعداد نبض اندازه گیری شد. پس از تکمیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS جداول مربوط به نتایج پژوهش تهیه گردید. یافته ها: یافته ها بیانگر آن بود که مدت ابتلای اکثر بیماران (۷۳/۳ درصد) بیماران به COPD زیر ۱۰ سال بود. بیشترین درصد (۴۳/۳ درصد) افراد کشاورز بودند و ۳۰ درصد نیز در صنایع ریسندگی و بافندگی کار می کردند. بیشترین فراوانی مربوط به دفعات بستری زیر ۴ بار بود و اکثر واحدهای مورد پژوهش (۵۶/۳ درصد) سیگاری بودند. میانگین میزان O۲sat قبل از تمرینات تنفسی ۸۷/۴ درصد بود که بلافاصله بعد ار انجام تمرینات تنفس افزایش (۹۴ درصد) قابل توجهی را نشان داد که این میزان تا یک ساعت بعد از تمرینات نیز افزایش نشان داد . مقایسه میزان O۲sat قبل و بعد از تمرینات تنفسی به غیر از دقیقه پنجم در بقیه زمانها ارتباط معنی داری از نظر افزایش نشان داد (۰/۰۰۰۱=(P . بررسی تعداد تنفس نشان داد که تعداد تنفس بلافاصله بعد از تمرین تنفسی ۲۷/۷ درصد کاهش داشته است که این کاهش ۵ دقیقه بعد به کمترین حد خود رسیده ولی دو باره در زمانهای بعد افزایش یافته و سرانجام بتدریج به حالت متعادلی رسیده است. همچنین نتایج نشان داد که تمرینات تنفسی با ریتم تنفس تفاوت معنی داری نداشت. نتیجه گیری : ز آنجائیکه تمرینات تنفسی باعث افزایش میزان O۲sat و کاهش تعداد تنفس شده است لذا میتوان یک برنامه آموزشی موثر آن را در برنامه درمانی این بیماران گنجاند تا عالوه بر کاهش عوارش ، هزینه ها و وابستگی بیماران .لذا می توان به عوان به عوان یک برنامه آموزشی موثر ، تمرینات به نحو موثری سلامت و شادابی خود را باز یابند.
اصطلاحهای موضوعی کنترل نشده
اصطلاح موضوعی
بیماریهای انسدادی ریه - کاشان
اصطلاح موضوعی
تمرینهای تنفسی - بررسی
اصطلاح موضوعی
بیماریهای انسدادی ریه - تمرینهای تنفسی
اصطلاح موضوعی
تمرینهای تنفسی - اثرات
اصطلاح موضوعی
گازهای خون شریانی - علائم ونشانه ها
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )