عنوان

بررسی عوارض و پیامدهای درمان شکستگی های منجر به جابجایی در ترقوه میانی بوسیله ثابت کردن داخلی با جراحی در مقایسه با درمان بدون عمل جراحی

کد کشور

IR

شماره

۳۳۱۰پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

کشور محل نشر

IR

عنوان اصلي

بررسی عوارض و پیامدهای درمان شکستگی های منجر به جابجایی در ترقوه میانی بوسیله ثابت کردن داخلی با جراحی در مقایسه با درمان بدون عمل جراحی

نام عام مواد

[پایان‌نامه]

نام نخستين پديدآور

/علیرضا داوری

محل نشرو پخش و غیره

[بی جا]

نام ناشر، پخش کننده و غيره

: پزشکی

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ۱۴۰۲

نام خاص و کميت اثر

۳۵ص.

متن يادداشت

چاپی - لوح فشرده

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکترای تخصصی

نظم درجات

ارتوپدی

کسي که مدرک را اعطا کرده

علوم پزشکی کاشان

متن يادداشت

مقدمه:شکستگی استخوان ترقوه یکی از آسیبهای شایع استخوانی است .به طوری که شکستگی های قسمت میانی تنه این استخوان ۳۵تا ۴۳ درصد از کل شکستگی های بدن را تشکیل میدهند.شواهد معتبر و علمی که نشان دهنده برتری مداخله ی عمل جراحی اولیه در مقایسه با درمان بدون عمل جراحی باشد، هنوز بسیار اندک است .جراحی بیشتر به عنوان درمان اصلی برای شکستگی های همراه با جابجایی در ترقوه میانی پذیرفته شده است و دلیل آن این است که نتایج درمان با عمل جراحی بهتر از درمان با عمل جراحی برآورد می شود .مطالعات متعددی ایمنی و اثربخشی عمل جراحی اولیه باز و تثبیت داخلی (ORIF) برای شکستگی های با جابجایی کامل در ترقوه میانی را بررسی کرده اند و میزان Union بالا با میزان عارضه کم را گزارش کرده اند .مواد و روشها : مواد و روشها این یک مطالعه تصادفی شده بود که بر روی بیمارانی که در سال ۱۴۰۱ تحت اقدام درمانی به صورت جراحی یا غیر جراحی قرار گرفتند، انجام شد .شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی پس ازدرنظرگرفتن معیارهای ورود به مطالعه به دوگروه کنترل ۲۱مورد) درمان غیر جراحی (و مورد ۲۸مورد)درمان جراحی (تقسیم شدند .اندازه‌گیری پیامد این مطالعه، بادو پارامتر KSSو۳۶) - (SFبود .پس از جمع‌آوری داده‌های مطالعه، آنها وارد نرم‌افزار) SPSS نسخه۲۵ ،IBM Corporation ،Armonk ، NY) و تجزیه و تحلیل شدند .یافته ها : در این مطالعه ۴۹بیمار که ۲۱ نفر در گروه شاهد)زن‌؛ میانگین سنی ۲۹/۵ سال و مرد ۳۲/۱۰)و۲۸ نفر درگروه مورد مورد) میانگین سنی زن ۰ و مرد ۳۱/۸۵ سال (مورد بررسی قرار گرفتند .یافته‌های مطالعه ما نشان داد که پس از مداخله جراحی در گروه مورد و مداخله غیر جراحی در گروه شاهد و بررسی تمامی افراد شرکت کننده در مطالعه در دو گروه، تفاوت معنی‌داری بین دو گروه از نظر عوارض پس از شکستگی بین دو گروه) جوش نخوردن، جوش خوردن تاخیری و دامنه حرکتی اندام فوقانی (وجود داشت که به شکل عوارض کمتر در گروه شاهد که تحت درمان غیر جراحی قرار گرفتند، بود .(۰/۰۵P) نتیجه‌گیری :در این مطالعه ۴۹ بیمار به نسبت ۲۱ نفردر گروه درمان غیرجراحی و ۲۸ نفر در گروه تحت درمان جراحی قرار گرفتند .نتایج حاکی از اختلاف معنی دار بین دو گروه از نظر عوارض) جوش نخوردن، جوش خوردن تاخیری و دامنه حرکتی (اندام فوقانی وجود داشت که به شکل عوارض کمتر در گروه شاهد که تحت درمان غیر جراحی قرار گرفتند، بود ..(۰/۰۵