عنوان

اثربخشی تقویت درمان با ممانتین برعلایم وسواس اجباری متوسط تا شدید

کد کشور

IR

شماره

۳۲۰۴پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

کشور محل نشر

IR

عنوان اصلي

اثربخشی تقویت درمان با ممانتین برعلایم وسواس اجباری متوسط تا شدید

نام عام مواد

[پایان‌نامه]

نام نخستين پديدآور

/عاطفه ستاری نژاد

محل نشرو پخش و غیره

[بی جا]

نام ناشر، پخش کننده و غيره

: پزشکی

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ۱۴۰۲

نام خاص و کميت اثر

-

متن يادداشت

چاپی - لوح فشرده

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکترای تخصصی

نظم درجات

روانپزشکی

کسي که مدرک را اعطا کرده

علوم پزشکی کاشان

متن يادداشت

مقدمه :اختلال وسواس اجباری یک وضعیت عصب روان‌شناختی شدید و ناتوان‌کننده است که کیفیت زندگی بیماران را به شدت کاهش می‌دهد .استراتژی‌های مختلف تقویت درمان استاندارد با مهارکننده‌های گیرنده سروتونین و روان‌درمانی شناختی‌رفتاری پیشنهاد شده است .نقش کلیدی‌گلوتامات در مدار کورتیکواستریاتوتالاموکورتیکال) مدار عمده درگیر در این اختلال (توجه را به استفاده از ممانتین) یک آنتاگونیست نسبی گیرنده ( NMDA با عوارض جانبی ناچیز جلب کرده است .مواد و روش‌ها :در این کارآزمایی بالینی دوسوکور که به مدت هشت هفته در سال‌های۱۳۹۹ - ۱۴۰۰در درمانگاه‌های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی کاشان انجام شد،تعداد ۳۰ بیمار ۱۸ تا ۶۰ سال با تشخیص اختلال وسواس اجباری متوسط تا شدید طبق معیارهای DSM ۵ و مقیاس ییل براون به طور تصادفی در دو گروه ، تحت درمان با قرص سرترالین ( ۵۰تا ۲۰۰ میلی‌گرم روزانه (به همراه قرص ممانتین ( ۵تا ۱۰ میلی‌گرم روزانه (یا قرص سرترالین ( ۵۰تا ۲۰۰ میلی‌گرم روزانه (به همراه دارونما قرار گرفتند.به منظور مقایسه اثربخشی تقویت درمان با ممانتین در بین دو گروه مورد مطالعه و در طی دوره مطالعه، از آزمون‌های من ویتنی یو ، فریدمن وآزمون واریانس سنجش مکرر یک سویه استفاده شد .یافته ها :در ابتدا دو گروه از نظر فاکتورهای دموگرافیک بررسی شدند که براساس آزمون کای اسکوئر و فیشر سن(۰۶۵/۰=P)،(۰۶۵/۰=P) ، تحصیلات(۰۵/۰=P) ، شغل(۰۱/۰=P) ، و وضعیت تاهل (۰۶۵/۰=P) بین دو گروه تفاوت معناداری وجود نداشت.(P>۰۵/۰)افزون بر این نتایج آزمون تی مستقل تائید کرد که نمرات ییل براون کل(۲۰/۰=P) و زیرمقیاس وسواس (۳۹/۰=P)و اجبار(۱۳/۰=P) ، پیش از مداخله در گروه های مطالعه تفاوت معناداری نداشت .نمره کل مقیاس ییل براون در دو گروه آزمودنی با گذر زمان در آزمون تی مستقل کاهش یافت (P>۰۰۱/۰ و ۴۳۴/۱=F)و اختلاف کاهش نمرات کل در دو گروه در پایان مداخله از نظرآماری حائز اهمیت نبود (۸۰/۰=P و(۳/۱۵=F)، آزمون فریدمن نشان داد که نمره زیرمقیاس وسواس درطول مدت پژوهش درهردو گروه مداخله (۰۰۰/۰=P)و شاهد (۰۰۰/۰=P)به شکل معناداری کاهش یافت (P<۰۵/۰)با این وجود درآزمون من ویتنی یو بین دوگروه در میزان کاهش تفاوت معناداری وجود نداشت.(۰۶۲/۰=P)در مورد زیر مقیاس اجبار نتایج آزمون سنجش مکررنشان دهنده کاهش معنادار در هردو گروه در طول مدت مطالعه بود (P>۰۰۱/۰ و ۱۴/۲۶۴=F)و این کاهش در گروه مداخله به شکل معناداری بیش از گروه شاهد بود (۰۳/۰=P و .۱۲/۵=F)نتیجه‌گیری :افزودن ممانتین به درمان استاندارد در کاهش نمره کل اختلال وسواس اجباری تاثیری بیش از دارونما ندارد .هرچند در کاهش نمره زیرمقیاس اجبار اختلال وسواس اجباری به نحو معناداری تاثیر داشت .نتیجه‌گیری :افزودن ممانتین به درمان استاندارد در کاهش نمره کل اختلال وسواس اجباری تاثیری بیش از دارونما ندارد .هرچند در کاهش نمره زیرمقیاس اجبار اختلال وسواس اجباری به نحو معناداری تاثیر داشت .

اصطلاح موضوعی

اختلال وسواس اجباری

اصطلاح موضوعی

دارو درمانی

اصطلاح موضوعی

ممانتین

اصطلاح موضوعی

سرترالین

مستند نام اشخاص تاييد نشده

ستاری نژاد، عاطفه

مستند نام اشخاص تاييد نشده

سپهرمنش، زهرا، استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

قریشی، فاطمه سادات، استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

رحیمی، حبیب الله، استاد مشاور

کشور

ایران

شماره بازیابی

پ۳۲۰۴،۱۱۹،۱۴۰۲

وضعیت فهرست نویسی

نمایه‌سازی قبلی

فرمت انتشار

pc

نوع ماده

TF

پیشوند ISBD اعمال شده است

1

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y