عنوان

بررسی تطبیقی ماهیت عدالت و وثاقت در فقه و رجال

شماره

۳۰۰۵ه

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

بررسی تطبیقی ماهیت عدالت و وثاقت در فقه و رجال

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

/ دانش پژوه علی سردار

نام ساير پديدآوران

؛ استاد راهنما محمدنقی مجتهدی.

نام ناشر، پخش کننده و غيره

جامعه المصطفی (ص) العالمیه، مجتمع آموزش عالی فقه

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۳۹۶

نام خاص و کميت اثر

ه، ۱۷۳ ص.

متن يادداشت

کتابنامه: ص. ۱۶۲ - ۱۷۲؛ همچنین به صورت زیرنویس.

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی ارشد

نظم درجات

فقه و اصول

زمان اعطا مدرک

شهریور ۱۳۹۶

متن يادداشت

در حوزه فقه، فقهای امامیه در باره مفهوم عدالت آرای گوناگونی ارائه داده‌اند. به طور کلی اختلاف آنها در این باره در سه حوزه اساسی قابل طرح است: ۱. فقهایی چون شیخ انصاری و امام خمینی، مفهوم عدالت را از قبیل ملکه داسته‌اند؛ در مقابل، فقهایی مانند وحید بهبهانی و سید خویی، ملکه بودن عدالت را نپذیرفته و اشکالات فروانی بر آن وارد نموده‌اند. ۲. مشهور فقها، گناهان صغیره را در صورت عدم اصرار مضر نمی‌دانند؛ اما در مقابل، برخی از فقها همانند شیخ عبد الکریم حائری و مرحوم خویی، صغائر را به طور مطلق منافی عدالت داسته‌اند. ۳. مشهور فقهای متأخر مروت را در مفهوم عدالت شرط نموده‌اند؛ در مقابل، فقهایی مانند صاحب جواهر و امام خمینی مروت را در عدالت شرط نمی‌دانند. در این نوشتار با بررسی دلایل مسئله از آیات، روایات و اصول و بازخوانی کلمات فقها، اثبات شده است که اولا: مفهوم عدالت از قبیل ملکه است؛ ثانیا: ارتکاب صغائر به عدالت لطمه‌ای نمی‌زند؛ ثالثا: مروت در عدالت شرط نمی‌باشد. در حوزه علم رجال گرچه بعضی‌ها مثل مر حوم شیخ طوسی تعریفی غیر از تعریف فقهی از عدالت در حوزه خبر و راوی ارائه دادند که در حقیقیت همان چیزی است که متأخرین از آن به عنوان وثاقت یاد کرده‌اند، که برای قبول روایت لازم است. و تعریف عدالت همین است که فقها ارائه نموده‌اند. اما راجع به وثاقت در فقه دو دیدگاه عمده وجود دارد. دیدگاه نخست این که وثاقت با عدالت مترادف است. و از جمله باورمندان به این دیدگاه مرحوم کرکی می‌باشد. و در مقابل اکثریت معتقد است که وثاقت اعم از عدالت است. انتخاب تحقیق حاضر نیز همین نظر است. و در باره وثاقت در علم رجال نیز دو دیدگاه وجود دارد، کسانی مثل مرحوم مامقانی بر این باورند که وثاقت در علم رجال یک اصطلاح رجالی است که بر امامی بودن، عادل بودن، و ضابط بودن راوی دلالت می کند. در مقابل کسانی مثل مرحوم کلباسی و دیگران معقتد‌اند که ثقه در رجال به همان معنی لغوی خود یعنی مورد اطمینان بودن شخص دلالت می‌کند لاغیر. منتهی مورد اطمینان بودن راوی در مصداق به این است که باید وی راستگو و ضابط باشد. و این در حقیقت تطبیق مفهوم بر مصادیق است و نسبت به هر کس فرق می‌کند. لذا در بحث رابطه وثاقت با شرایط راوی گفته شد که کسی که عادل به معنای ارائه شده از ناحیه مرحوم شیخ طوسی یا ضابط نباشد مورد اعتماد نیست. چون؛ علاوه بر این که ادله‌ی کسانی که وثاقت را اصطلاح رجالی می‌دانند، مخدوش است، شواهد نیز نظر دوم را تأئید می‌کند. و میان عدالت و وثاقت در علم فقه نسبت عموم و خصوص مطلق است اما در علم رجال میان این دو نسبت عموم و خصوص من وجه بر قرار است. کلید واژه: عدالت، وثاقت، فقه، رجال، ملکه، امامیه، فقهاء.

عنصر شناسه ای

عدالت (فقه)

مستند نام اشخاص تاييد نشده

سردار، علی

کد نقش

استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

مجتهدی، محمدنقی

عنصر شناسه اي

جامعه المصطفی (ص) العالمیه، مجتمع آموزش عالی فقه

کشور

ایران

تاريخ عمليات

20181210

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

92029

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y