عنوان

توثیق عام مشایخ الثقات و آثار عملی آن

شماره

۲۳۷ه

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

عربی

عنوان اصلي

توثیق عام مشایخ الثقات و آثار عملی آن

نام عام مواد

[پایان نامه]

نام نخستين پديدآور

/ طلبه عبدالله محمدی

نام ساير پديدآوران

؛ استاد راهنما اکبر ترابی.

نام ناشر، پخش کننده و غيره

جامعه المصطفی (ص) العالمیه، مجتمع آموزش عالی فقه

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۳۹۴

نام خاص و کميت اثر

و، ۱۶۱ص.

متن يادداشت

کتابنامه: ص. [۱۴۹] - ۱۶۱؛ همچنین به صورت زیرنویس

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی ارشد

نظم درجات

فقه و معارف اسلامی، فقه و اصول

زمان اعطا مدرک

دی ۱۳۹۴

متن يادداشت

التوثیق العام لمشایخ الثقات الثلاثة (محمد بن ابی عمیر، صفوان بن یحی البجلی، ابی نصر البزنطی) هو من احدی التوثقات العامة التی لها دور اساسی فی تهذیب اسناد الروایات و الاحادیث، و الاصل فیه هو عبارة الشیخ الطوسی (ره) فی کتابه «العدة» حیث قال فی أواخر بحثه عن خبر الواحد: «و إذا کان أحد الراویین مسندا و الآخر ... و لأجل ذلک سوت الطائفة بین ما یرویه محمد بن أبی عمیر، و صفوان بن یحیی، و أحمد بن محمد بن أبی نصر و غیرهم من الثقات الذین عرفوا بأنهم لایروون و لا یرسلون إلا عن من یوثق به، و بین ما أسنده غیرهم»، و کیفیة الإستظهار من کلمات الشیخ أورثت اختلافا شدیدا بین الفقهاء، فهم ذهبوا إلی قولین التالیین. القول الأول: هو ما اختاره مشهور المتأخرین، فهم اقتنصوا و أخذوا عنها قاعدة عامة علی توثیق مشایخ هؤلاء الاقطاب الثلاثة و من رووا عنهم الاحادیث، و قالوا بحجیة مراسیلهم کالقول بحجیة مسانیدهم فجعلواها فی عداد أخبار الصحاح و فی قوة المسانید، و حکموا بإعتبارها کالحکم بإعتبار مسانیدهم استنادا إلی ما قاله الشخ فی العدة. القول الثانی: أن هذه القاعدة المذکورة باطلة و کلام الشیخ الطوسی الذی هو اساس و مبنی القاعدة اشتهاد منه، هذا ما إختاره جماعة من المحققین، منهم المحقق الخوئی (قدس سره) فی رجاله فهم ذهبوا إلی خلاف مقالة المشهور و قالوا بعدم توثیق مشایخهم الذین لم یرد فی شأنهم توثیق و لا تضعیف، و حکموا بعدم حجیة ما رووه مرسلا کالحکم بعدم حجیة مراسیل غیرهم من الرواة و المحدثین. و الانصاف: أن التأمل فی کلام الشیخ یقتضی توثیق مشایخ هؤلاء الثلاثة مع حجیة مراسیلهم؛ لأن ما قاله الشیخ لیس إلا شهادة حسیة منه بأن هؤلاء ممن أجمع الأصحاب علی التسویة بین مراسیلهم و مسانید غیرهم لما عرفوا بینهم بأنهم لایروون و لایرسلون إلا عن ثقة، ففی الحقیقة تنحل هذه الشهادة إلی ثلاث شهادات، الاولی: الشهادة علی إجماع الاصحاب علی التسویة و العمل بمراسیلهم، الثانیة: الشهادة علی أنهم عرفوا بأنهم لایروون إلا عن ثقة، و هی الوجه فی عملهم بالمسانید و الحکم بتوثیق مشایخهم، الثالثة: الشهادة علی أنهم عرفوا بأنهم لایرسلون إلا عن ثقة، و هی الوجه فی عملهم بالمراسیل و الحکم بحجیتها، فیؤخذ بمراسیلهم و مسانیدهم و إن کانت الواسطة مجهولا أو مهملا کالحکم بتوثیق مشایخهم الذین رووا عهنم الأحادیث بلاواسطة. الکلمات الرئیسیة: التوثیق العام، مشایخ الثقات، آثار التوثیق العام العملیة فی الفقه، مسانید الثقاة الثلاثة، مراسیل الثقاة الثلاثة، الاقوال الموجودة فی المراسیل، فقه الجعفری، قاعدة التسویة، خصائص الثقاة الثلاثة.

موضوع مستند نشده

حدیث -- علم الرجال

موضوع مستند نشده

محدثان شیعه

موضوع مستند نشده

اصول فقه شیعه

کد نقش

پايان نامه نويس

مستند نام اشخاص تاييد نشده

محمدی، عبدالله

کد نقش

استاد راهنما

مستند نام اشخاص تاييد نشده

ترابی، اکبر

عنصر شناسه اي

جامعه المصطفی (ص) العالمیه. مجتمع آموزش عالی فقه

کشور

ایران

تاريخ عمليات

20181231

فرمت انتشار

p

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

92029

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y