عنوان

پیش بینی شدت نشانه های پر خوری براساس متغیرهای وابسته به شرم و خود انتقادی و اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر شفقت، پذیرش و ذهن آگاهی بر کاهش شدت نشانه های افراد مبتلا به پر خوری

شماره

۳۳۸۷پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

عنوان اصلي

پیش بینی شدت نشانه های پر خوری براساس متغیرهای وابسته به شرم و خود انتقادی و اثربخشی مداخله گروهی مبتنی بر شفقت، پذیرش و ذهن آگاهی بر کاهش شدت نشانه های افراد مبتلا به پر خوری

نام عام مواد

[پایان نامه]

عنوان اصلي به زبان ديگر

Predicting the severity of binge eating symptoms based on shame and self-criticism variables and the effectiveness of group intervention based on compassion, acceptance and mindfulness on reducing the severity of binge eating symptoms

نام ناشر، پخش کننده و غيره

علوم توان بخشی و سلامت اجتماعیUniversity of Social Welfare and Rehabilitation Sciences Clinical

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۰

نام خاص و کميت اثر

۲۳۵ص.

متن يادداشت

پیوست

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

19

نظم درجات

05

متن يادداشت

هدف پژوهش حاضر بررسی پیش بینی شدت نشانه های پرخوری براساس تجربه‌های تجارب نامطلوب اولیه مرتبط با تصویر بدن با میانجیگری شرم و خودانتقادگری و اثربخشی درمان یکپارچه مداخله گروهی مبتنی بر شفقت، پذیرش و ذهن آگاهی بر کاهش شدت نشانه های پرخوری، شرم مرتبط تصویر بدن، شرم بیرونی و خودانتقادگری در افراد مبتلا به پرخوری انجام شد. روش : نمونه مطالعه اول شامل 283 نفراز دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران که به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شد. نمونه مطالعه دوم شامل 40 آزمودنی که بر اساس مصاحبه بالینی ساختاریافته (SCID) ملاک های اختلال پرخوری را بر اساس DSM-5 را دارا بودند به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دوگروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند.گروه آزمایشی تحت درمان مداخله گروهی قرار گرفت. در مطالعه اول از روش آماری تحلیل مسیر به روش مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار لیزرل و در مطالعه دوم از تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرربرای تجزیه و تحلیل اطلاعات استفاده شد. یافته ها: نتایج مطالعۀ اول نشان داد که متغیرهای شرم از تصویربدنی، شرم بیرونی و خودانتقادگری رابطۀ بین تجربه های نامطلوب مرتبط با تصویر بدن و شدت نشانه های پرخوری را میانجیگری می کنند و مدل آنها از برازش مناسب برخوردار بود. یافته های مطالعۀ دوم نشان داد مداخله گروهی مبتنی بر شفقت، پذیرش و ذهن آگاهی در مقایسه با گروه لیست انتظار شدت نشانه های پرخوری، شرم از تصویر بدن، شرم بیرونی و خودانتقادگری را در افراد مبتلا به خوری کاهش می دهد و این تغییرات درمانی در طول زمان پایدار باقی می ماند(01/0>p). نتیجه گیری: براساس نتایج این پژوهش میتوان گفت تجربه های نامطلوب مرتبط با تصویر بدن در دوران کودکی و نوجوانی باعث شکل‌گیری شرم و متعاقب آن خودانتقادگری می‌شود که با پیدایش مشکلات مرتبط با وزن و شکل بدن و اختلال پرخوری در فرد همراه است. از سوی دیگر مداخلۀ گروهی مبتنی بر شفقت، پذیرش و ذهن آگاهی نیز می تواند با کاهش شدت نشانه ها و متغیرهای شرم و خودانتقادگری در افراد مبتلا به پرخوری همراه باشد.کلید واژه¬ها: اختلال پرخوری، شرم، تجارب اولیه ، تصویر بدن،شفقت، پذیرش و ذهن¬آگاهی

متن يادداشت

Objective: The aim of this study was to predict the severity of binge eating symptoms based on the early negative experiences related to body image mediated by shame and self-criticism and the effectiveness of integrated group intervention therapy based on compassion, acceptance and mindfulness to reduce the severity of binge eating symptoms. Body external shame and self-criticism were performed in people with binge eating. Method: The first study sample consisted of 283 students of Shahid Beheshti University of Medical Sciences in Tehran who were selected by convenience sampling method. The sample of the second study consisted of 40 subjects who met the criteria of binge eating disorder according to DSM-5 based on structured clinical interview (SCID) and were randomly divided into experimental and control groups. Experimental group were treated by group intervention. In the first study, statistical method of path analysis was used to model structural equations using LISREL software and in the second study, analysis of variance with repeated measures was used to analyze the data. Results: The results of the first study showed that the variables of body image shame, external shame and self-criticism mediate the relationship between negative experiences related to body image and the severity of binge eating symptoms and their model had a good fit. The findings of the second study showed that group intervention based on compassion, acceptance and mindfulness in comparison with the waiting list group reduces the severity of binge eating symptoms, shame of body image, external shame and self-criticism in people with eating and these therapeutic changes remain constant over time (p <0.01). Conclusion: Negative experiences related to body image in childhood and adolescence lead to the formation of shame and subsequent self-criticism, which is associated with the emergence of problems related to weight and body shape and binge eating disorder. On the other hand, group intervention based on compassion, acceptance and mindfulness can be associated with reducing the severity of symptoms and variables of shame and self-criticism in people with binge eating.Keywords: Binge eating Disorder, Shame, Early Experiences, Body Image, Compassion, Acceptance and Mindfulness

موضوع مستند نشده

اختلال پرخوری

موضوع مستند نشده

Binge eating Disorder

مستند نام اشخاص تاييد نشده

سالاریان کالجی، زهرا

مستند نام اشخاص تاييد نشده

پورشریفی، حمید

مستند نام اشخاص تاييد نشده

دولتشاهی، بهروز

کشور

ایران

سازمان

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

تاريخ عمليات

20220406

فرمت انتشار

D

نوع ماده

TF

کد کاربرگه

279226

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y