عنوان

مقایسه تاثیر آینه درمانی و محدودیت درمانی تعدیل یافته بر عملکرد حرکتی اندام فوقانی بیماران سکته مغزی

کد کشور

IR

شماره

۲۹۷۱پ

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

فارسی

کشور محل نشر

IR

عنوان اصلي

مقایسه تاثیر آینه درمانی و محدودیت درمانی تعدیل یافته بر عملکرد حرکتی اندام فوقانی بیماران سکته مغزی

نام عام مواد

[پایان‌نامه]

عنوان اصلي به زبان ديگر

Comparison the effect of modified constraint- induced movement therapy and mirror therapy on upper extremity function in stroke patients

نام ناشر، پخش کننده و غيره

علوم بهزیستی و توانبخشی University of social welfare and rehabilitation))

تاریخ نشرو بخش و غیره

، ۱۳۹۸

نام خاص و کميت اثر

۱۲۳ص.

متن يادداشت

پیوست

متن يادداشت

چاپی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی‌ارشد

نظم درجات

کاردرمانیOccupational therapy

زمان اعطا مدرک

۱۳۹۸/۰۶/۲۵

کسي که مدرک را اعطا کرده

علوم بهزیستی و توانبخشی University of social welfare and rehabilitation))

متن يادداشت

مقدمه :سکته‌مغزی یکی از علل اصلی مرگ‌ومیر و ناتوانی در جهان می‌باشد .از پیامدهای سکته‌مغزی نقص عملکرد اندام فوقانی و به دنبال آن مشکل در انجام فعالیت‌های روزمره زندگی می‌باشد .هدف از پژوهش حاضر مقایسه محدودیت‌درمانی تعدیل‌یافته و آینه‌درمانی بر عملکرد اندام فوقانی در بیماران سکته‌مغزی می‌باشد .روش :پژوهش به صورت مداخله کارآزمایی بالینی نیمه‌تجربی انجام گردید .۴۲ بیمار سکته‌مغزی به طور تصادفی در سه گروه آینه‌درمانی، محدودیت‌درمانی تعدیل‌یافته و کنترل شرکت کردند .نمونه‌گیری به روش در دسترس و جایگزینی در گروه مداخله و کنترل، به روش تصادفی دو سوکور انجام شد .مداخله برای هر سه گروه، پنج روز در هفته به مدت یک‌ساعت طی چهار هفته انجام شد .در گروه آینه درمانی از حرکات اندام سالم جلوی آینه استفاده گردید و در گروه محدودیت‌درمانی، اندام فوقانی سمت سالم با استفاده از اسلینگ و دستکش طی شش ساعت محدود گردید .برای ارزیابی عملکرد اندام فوقانی از آزمون فوگل‌ومایر و برای ارزیابی سطح استقلال از پرسشنامه استقلال‌عملکردی استفاده گردید .برای ارزیابی میزان اسپاستی‌سیتی از مقیاس تعدیل‌یافته آشورث استفاده شد .یافته‌ها :در مطالعه حاضر میانگین سنی شرکت‌کنندگان ۶۲/۹۱۲/۱ بود .جوان‌ترین شرکت‌کننده ۳۵ و مسن‌ترین فرد ۸۰ سال داشت .هر سه گروه بهبودی عملکرد اندام فوقانی را نشان دادند، اما گروه مداخله محدودیت‌درمانی تعدیل‌یافته تاثیر بیشتری بر این عملکرد داشته است( ۰/۰۵ .p) <مقایسه دوبه‌دوی تاثیر گروه‌ها نشان داد که گروه کنترل با گروه آینه درمانی و گروه محدودیت درمانی با گروه آینه‌درمانی تفاوت آماری معناداری نداشتند، درحالی‌که گروه کنترل با گروه محدودیت‌درمانی تفاوت معناداری نشان دادند( ۰/۰۵ .>p)همچنین یافته‌ها نشان داد که برای متغیر اسپاستی‌سیتی اثر گروه‌های درمانی تفاوت معنی‌داری ندارد .نتیجه‌گیری :استفاده از مداخلات آینه‌درمانی و محدودیت‌درمانی در بازیابی عملکرد اندام فوقانی بیماران سکته‌مغزی موثر است .می‌توان از این دو روش درکنار برنامه رایج توانبخشی جهت کوتاه نمودن طول دوره درمان بهره برد .کلیدواژه‌ها :سکته‌مغزی، اندام‌فوقانی، آینه‌درمانی، محدودیت‌درمانی تعدیل‌یافته، کاردرمانی

متن يادداشت

Introduction: Stroke is one of the leading causes of death and disability in the world. One of the consequences of stroke is impairment of upper limb function and consequently difficulty in performing daily activities of life. The aim of the present study was to compare the modified constraint- induced movement therapy and mirror therapy on upper limb function in stroke patients. Method: The study was a quasi-experimental clinical trial. 42 stroke patients were randomly divided into three intervention groups: mirror therapy, modified constraint-induced movement therapy, and control. Subjects were selected by available and replacement sampling in the intervention and control groups, using a double-blind randomized method. Intervention was performed for all three groups, five days a week for one hour for four weeks. In the mirror therapy group, healthy upper limb movements in front of the mirror were used, and in the modified constraint-induced movement therapy group, the upper extremity of the less affected side was restricted by sling and gloves for six hours. In all three groups, patients under the supervision of the therapist performed certain exercises. Fogel and Meyer test was used to evaluate upper extremity motor function and functional independence questionnaire was used to assess patients' level of independence. Modified Ashworth scale was also used to assess spasticity. Results: The mean age of the participants in this study was 62.912.1. The youngest participant was 35 and the oldest was 80 years old. All three groups showed improvement in upper extremity function, but the constraint- induced movement therapy group had more effect on this function. Comparison of the two groups showed that the control group did not have a significant difference with the mirror group and the constraint- induced movement therapy group with the mirror group, whereas the control group showed a significant difference with the constraint- induced movement therapy group. Conclusion: The use of mirror therapy and constraint- induced movement therapy group have positive effects on restoring upper limb function and daily activities of stroke patients. Keywords: stroke, upper extremity, mirror therapy, modified constraint- induced movement therapy, occupational therapy

خط فهرستنویسی و خط اصلی شناسه

ba

عنوان اصلي به زبان ديگر

Comparison the effect of modified constraint- induced movement therapy and mirror therapy on upper extremity function in stroke patients

موضوع مستند نشده

stroke

متن عنصر شناسه ای مقوله موضوعی

سکته‌مغزی

متن عنصر شناسه ای مقوله موضوعی

stroke

مستند نام اشخاص تاييد نشده

عابدی، شیوا

مستند نام اشخاص تاييد نشده

Abedi, Shiva

مستند نام اشخاص تاييد نشده

اکبرفهیمی، نازیلا

مستند نام اشخاص تاييد نشده

صیادنصیری، محمد

کشور

ایران

سازمان

دانشگاه علوم توان بخشی و سلامت اجتماعی

نام ميزبان

2971t.pdf

شماره دسترسي

محرمانه

اطلاعات مختصر

محرمانه

تاريخ و ساعت مذاکره و دسترسي

2971t.pdf

بيت در ثانيه

2057097

ارتباط براي تسهيلات دسترسي

مرجع

نوع فرمت الکترونيکي

متن

اندازه فايل

0

شماره کنترل رکورد

۱۷۹۲پ

شماره فيلد فرمت مبدا

محل نگهداری: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

وضعیت فهرست نویسی

نمایه‌سازی قبلی

فرمت انتشار

چاپی-الکترونیکی

نوع ماده

TF

پیشوند ISBD اعمال شده است

1

سطح دسترسي

a

تكميل شده

Y