مقایسه تاثیر استرپ پروگزیمال ساعدی مجهز به لیزر کمتوان و استرپ پروگزیمال مرسوم در میزان درد و عملکرد و قدرتگریپ در افراد مبتلا به التهاب اپیکندیل خارجی استخوان بازو
نام عام مواد
[پایاننامه]
عنوان اصلي به زبان ديگر
comparison between effect of proximal forearm strap equipped with laser and conventional proximal strap in pain and function, grip in subject with tennis elbow
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation))
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۷
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۸۸ص.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
اعضاء مصنوعی و وسایل کمکی orthosis and prosthesis))
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۷/۰۴/۲۵
کسي که مدرک را اعطا کرده
علوم بهزیستی و توانبخشی University of Social Welfare and Rehabilitation))
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
مقدمه:التهاب اپیکندیل خارجی آرنج، در حال حاضر یکی از شایعترین عوارض در جمعیت عمومی و جز شایعترین ضایعات مرتبط با کار در اندام فوقانی است .این عارضه بر روی میزان فعالیتهای روزانه افراد و عملکرد آنها تاثیر چشمگیری دارد .از شایعترین مشکلات در بیماران تنیسالبوایجاد درد درقسمت خارجی پروگزیمال ساعد میباشد.انواع اسپیلنتها و مدالیتهای فیزیوتراپی به طور رایج در بهبود پارامترهای درد، قدرتگریپ،و عملکرد این بیماران تجویز میشود.هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اسپیلنت مرسوم با اسپیلنت مجهز به لیزر کمتوان بر میزان بهبودی پارامترهای مورد نظر می باشد .مواد و روشها :در این مطالعه شبه تجربی که روش نمونه گیری به صورت غیر احتمالی در دسترس صورت گرفت .۲۶ بیمار در دو گروه ۱۳ نفره شرکت داشتند .به صورت کاملا تصادفی به یک گروه اسپیلنت مرسوم و به گروه دیگر اسپیلنت مجهز به لیزر کم توان داده شد .برای دستیابی به اطلاعات لازم جهت محاسبه پارامتر قدرت گریپ از داینامومتر و برای درد از ابزار VAS و برای پارامتر عملکرد از پرسشنامه DASH استفاده شد .مقایسه پارامترهای موردنظر از طریق آزمون تحلیلی واریانس با اندازههای مکرر انجام گرفت .یافتهها :نتایج نشان داد که میانگین درد در هر دو گروه به صورت معناداری افزایش یافت، اما اختلاف بین دو گروه به صورت معنادار نبود .لازم بذکر است که میزان کاهش درد در گروهی که از اسپیلنت لیزری استفاده نمودهاند بیشتر بوده است .اسپیلنت مرسوم بر میزان قدرت گریپ افراد تاثیر معناداری نداشت .اما در گروهی که از اسپیلنت لیزری استفاده نمودهاند، میزان قدرت گریپ به صورت معناداری افزایش یافته است .میانگین عملکرد هم در دو گروه به صورت معنادار افزایش یافت .اما تفاوت بین دو گروه معنادارنبود و در نهایت اسپیلنت لیزری تاثیر بیشتری بر افزایش عملکرد افراد داشت .نتیجه گیری :استفاده از لیزرکمتوان با طول موج۹۰۴ نانومتر باعث بهبودی بیشتر و تسریع روند بهبودی بر پارامترهای درد، قدرت گریپ و عملکرد میشود .لیزرکمتوان با تاثیر بر عوامل فیزیولوژی بافت و بریس با تاثیر مکانیکی بر بافت و استفاده همزمان دو مکانیزم دارای اثر درمانی بیشتری برای درمان این عارضه می باشد .کلمات کلیدی :تنیسالبو، لترال اپیکندیلیت، کانترفورس بریس، اسپیلنت مچ، لیزرکمتوان، لیزر پرتوان، درد، قدرتگریپ، عملکرد
متن يادداشت
Introduction: Lateral epicondylitis is currently one of the most common complications in the general population and is one of the most common lesions associated with work in the upper extremity. This complication has a significant impact on the level of daily activities of individuals and their performance. The most common problems in tennis elbow patients are pain in the proximal outer forearm. Different types of splints and physiotherapy modalities are commonly used to improve the parameters of pain, grip strength, and function of these patients. The purpose of this study was to compare the conventional Splint with Splint equipped with low-level laser on lateral epicondylitis recovery Methods: In this quasi-experimental study, the sampling method was available unpredictably. Twenty-six patients participated in two groups of 13. It was completely randomized to a conventional splint group and a second-class Splint laser equipped with low-power laser. The DASH questionnaire was used to measuring function, and dynamometer was used for measuring the grip strength, The VAS tool was used for the pain parameter. Result: The results showed that pain was significantly increased in both groups, but the difference between the two groups was not significant (P0/06) it should be noted that, pain reduction in the group using Laser Splint was higher. Conventional Splint had no significant effect on grip strength. (p14) But in the group using Laser Splint, the grip strength had increased significantly. (P0/001) the function was significantly increased in of both groups. But the difference between the two groups was not significantly (P0/75), and eventually the Laser Splint had a greater effect on the performance of the individuals. Conclusion: lasers with a wavelength of 904 nm will further improve and accelerate the recovery process on the parameters of pain, grip strength and performance. Laser cells have an effect on tissue physiology and brace with mechanical effects on tissue and simultaneous use of two mechanisms that have more therapeutic effect to treat this condition Keywords: tennis elbow, lateral epicondylitis, brace, splint, low level laser, LED, pain, grip strength, function
خط فهرستنویسی و خط اصلی شناسه
ba
عنوان اصلی به زبان دیگر
عنوان اصلي به زبان ديگر
comparison between effect of proximal forearm strap equipped with laser and conventional proximal strap in pain and function, grip in subject with tennis elbow
موضوع (اسم عام یاعبارت اسمی عام)
موضوع مستند نشده
Tenis elbow
مقوله موضوعی
متن عنصر شناسه ای مقوله موضوعی
تنیس البو، لترال اپی کندیلیت
متن عنصر شناسه ای مقوله موضوعی
Tenis elbow, lateral epicondylitis
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )