بررسی مقایسه ای خودپنداره ، خودکارآمدی و کیفیت زندگی سالمندان مقیم و غیر مقیم آسایشگاههای شهر تهران در سال ۱۳۹۴
نام عام مواد
[طرح تحقیقاتی]
نام ساير پديدآوران
؛ جواد شعبانی، کیان نوروزی،مهدی رهگذر
وضعیت نشر و پخش و غیره
محل نشرو پخش و غیره
تهران
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی
تاریخ نشرو بخش و غیره
، ۱۳۹۵.
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
زمینه و هدف : خودپنداره و خودکارآمدی متغیرهای مهمی در حوزهی سالمندی هستند که کمتر به آنها توجه شده است .همچنین کیفیت زندگی یکی از مهمترین شاخصهای توسعهی انسانی است .این مطالعه با هدف مقایسهی خودپنداره ، خودکارآمدی و کیفیت زندگی سالمندان مقیم و غیرمقیم آسایشگاههای سالمندی شهر تهران در سال ۱۳۹۴ انجام پذیرفت .روش کار :در این مطالعهی توصیفی- تحلیلی که به روش مقطعی انجام پذیرفت، جامعهی آماری پژوهش شامل کلیهی سالمندان مقیم و غیرمقیم آسایشگاههای سالمندی شهر تهران بود و نمونهی این پژوهش تعداد ۴۳۴ نفر، در دو گروه شامل ۲۱۷ نفر از سالمندان مقیم آسایشگاههای شهر تهران و ۲۱۷ نفر از سالمندان غیرمقیم آسایشگاههای شهر تهران بود.جهت جمعآوری دادهها علاوه بر پرسشنامهی دموگرافیک از آزمون خودپنداره-ی راجرز، مقیاس خودکارآمدی عمومی شوارزر و پرسشنامهی کیفیت زندگی سالمندان لیپاد (LEIPAD) استفاده شد .ابزارها از نظر پایایی ارزیابی شدند .داده ها بعد از جمع آوری وارد نرم افزار spssنسخه ی ۱۸ شد اطلاعات حاصله بوسیله شاخصهای مرکزی و پراکندگی آمار توصیفی شامل فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آمار استباطی شامل کای اسکوئر- پیرسون، کلموگروف اسمیرنوف، انالیز واریانس یک طرفه ، ازمون توکی و ازمون تی مستقل، ازمون ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند .یافتهها :یافتههای پژوهش نشان داد که میانگین خودپندارهی سالمندان مقیم و غیرمقیم آسایشگاههای سالمندی شهر تهران به ترتیب ۸/۲۵۱/۴۷ و ۸/۱۴۱/۶۳ بود و این متغیر در این دو گروه تفاوت معناداری نداشت .میانگین خودکارآمدی سالمندان مقیم و غیرمقیم آسایشگاههای سالمندی شهر تهران به ترتیب ۱۷/۶۸۴/۰۰ و ۲۲/۲۰۵/۱۴ بود همچنین میانگین کیفیت زندگی سالمندان مقیم و غیرمقیم آسایشگاههای سالمندی شهر تهران به ترتیب ۲۷/۸۸۹/۸۰ و ۳۱/۸۱۱۰/۷۹ بود و متغیرهای خودکارآمدی(۰/۰۰۰ )=p و کیفیت زندگی(۰/۰۰۰ )=p در این دو گروه تفاوت معنادار داشتند .نتیجهگیری :خودپندارهی سالمندان مقیم و غیرمقیم آسایشگاههای سالمندی شهر تهران پایین بود .خودکارآمدی سالمندان مقیم و غیرمقیم به ترتیب پایین و بالا بود .همچنین کیفیت زندگی سالمندان مقیم و غیرمقیم به ترتیب در حد پایین و متوسط بود و افزایش خودپنداره و خودکارامدی سالمندان مقیم و غیر مقیم اسایگاه های سالمندی، باعث افزایش کیفیت زندگی سالمندان مقیم و غیر مقیم می شود بر اساس این یافتهها اقامت در آسایشگاههای سالمندی تأثیر معناداری بر خودپندارهی سالمندان ندارد .اما باعث کاهش خودکارآمدی و کیفیت زندگی سالمندان می شود . واژههای کلیدی :خودپنداره خودکارآمدی کیفیت زندگی سالمندان مقیم و غیرمقیم آسایشگاه
عنوان اصلی به زبان دیگر
عنوان اصلي به زبان ديگر
Tehran at۲۰۱۵ The> Comparison of Self-Concept, Self-Efficacy and Quality of Life between Residential and Non-Residential Elderly of>
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )