بیوسنتز خارج سلولی نانوکامپوزیت هاي ورمیکولایت و تیمار آن بر گیاه زوفا (Hyssopus officinals) به منظور بررسی تاثیر آن بر تولید متابولیت هاي ثانویه و ویژگی هاي ریخت شناسی گیاه
نام نخستين پديدآور
حسین ربی
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
مهندسی شیمی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۱۴۰۰
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۹۱ص.
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
شیمی آلی و بیوشیمی گرایش فیتوشیمی
زمان اعطا مدرک
۱۴۰۰/۰۶/۳۱
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
ورمیکولیت يک سیلیکات منیزيم آبدار با مقادير متفاوتی از آهن و آلومینیوم می¬باشد که از لحاظ شیمیايی يک ماده¬ی خنثی و غیرسمی است. از ورمیکولیت منبسط شده، به دلیل قابلیت جذب و نگهداری آب، در کشاورزی استفاده می¬شوند و همچنین تبادل يونی آن نیز قابل توجه است. رس¬های لايه ای(مانند ورمیکولیت) گزينه خوبی برای محل ذخیره و محافظت از اوره هستند. مقدار قابل توجهی اوره می¬تواند وارد فضای بین لايه¬های آن ها شود که از این طریق اوره برای میکروب¬ها و مواد تجزيه کننده ديگر غیرقابل دسترس می شود. همچنین لايه¬های غیر آلی بی اثر ورمیکولیت می¬توانند اوره را از تجزیه شدن توسط نور خورشید و گرما محافظت کنند. با روش¬های فیزیکی و شیمیایی مختلفی می¬توان نانوذرات مختلف را در لایه¬های داخلی ورمیکولیت تثبیت کرد اما وجود مواد سمی و شیمیایی در این روش¬ها از مشکلات اساسی آن¬ها می¬باشد که با استفاده از روش¬های شیمی سبز می¬توان این مشکلات را حل کرد. در این پژوهش هدف سنتز نانوکامپوزیت ورمیکولیت-هیدروکسی آپاتیت و تثبیت اوره و کمپلکس اوره-منیزیم در داخل لایه¬های ورمیکولیت با روش شیمی سبز بود. طبق بررسی¬های انجام شده این پژوهش یعنی سنتز نانوکامپوزیت ورمیکولیت-هیدروکسی آپاتیت به روش سنتز سبز برای بار اول در جهان انجام شده است. یکی از روش¬های سنتز سبز استفاده از عصاره¬های گیاهی است که در این پژوهش از عصاره گیاه زوفا (Hyssopus officinalis) استفاده شده است. دو ویژگی مهم برای شناسایی و اندازه¬گیری خصوصیات شیمیایی و فیزیکی نانوکامپوزیت¬های تولید شده، اندازه و ریخت¬شناسی بودند که به همین دلیل برای بررسی ریخت¬شناسی و اندازه نانوکامپوزیت¬های سنتز شده از تکنیک¬های طیفسنجی زیر قرمز تبدیل فوریه (FTIR)، طیفسنجی پراش اشعه ایکس (XRD)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، پراکندگی نور پویا (DLS) و طیف¬سنجی پراش انرژی پرتو ایکس(EDS) استفاده شد. با توجه به این تکنیک ها لایه¬ها و حفره¬های نانوکامپوزیت¬های تولید شده در مقیاس نانو و عاری از مواد سمی و شیمیایی بودند. در مرحله بعد نانوورمیکولیت و نانوکامپوزیت¬های سنتز شده در غلظت¬های 100 و 200 میلی گرم بر لیتر در تولید متابولیت¬های ثانویه گیاه Hyssopus officinalis به روش کشت اندام مورد مطالعه قرار گرفتند. الیسیتورهای استفاده شده میزان متابولیت¬های ثانویه، رشد و ریخت¬شناسی گیاه استفاده شده را تحت تاثیر قرار دادند. نتایج نشان دادند نانوکامپوزیت Ver-Hyd/Urea با غلظت mg/L200¬ تاثیرات معناداری بر وزن تر، وزن خشک، طول گیاهچه و طول ریشه داشت. همچنین Ver-Hyd/Mg(Urea)x با غلظت هایmg/L 100 و 200 بهترین تیمارها برای تولید اکثریت متابولیت¬های ثانویه به دست آمده در گیاه بودند. با به بررسی پژوهش¬های چاپ شده تاکنون هیچ گزارشی با اهداف این پژوهش چاپ نشده است
متن يادداشت
Vermiculite is a hydrous magnesium silicate containing various amount of iron and aluminum. In chemistry Vermiculite is a neutral material and is not toxic. Because of the ability to absorb and maintain water, expanded micro granules are used in agriculture and also we can take note of their interesting ion exchange. A considerable amount urea can be injected into the space between Vermiculite layers which is inaccessible to microbes and other urea catalysis. Also inorganic and neutral layers of Vermiculite can protect urea form decomposition caused by heat and light of the sun. with multiple physical and chemical approaches, we can stabilize different nanoparticles inside inner layers of Vermiculite. But the big problem in these approaches are the toxic chemical which we can solve with approaches used in green chemistry. The goal of this research is the synthesis of vermiculite - Hydroxyapatite nanocomposite and stabilizing urea and urea-magnesium complex inside layers of Vermiculite using green chemistry approach. According to our survey this research that is synthesis of vermiculite - Hydroxyapatite nanocomposite using green chemistry is done for the first time in the world. One of the techniques of green chemistry is the use of herbal extract. In this research we used the herbal extract Zhofa (Hyssopus Officinalis). Two important property for identifying and measuring physical and chemical feature of the produced nanocomposites is size and morphology. For examining the morphology and size of the synthesized nanocomposites we used techniques like Fourier Transform Infrared Spectroscopy (FTIR), X-ray Diffraction Analysis (XRD), Scanning Electron Microscope (SEM), Dynamic Light Scattering (DLS) and Energy-Dispersive X-ray Spectroscopy. Considering the result of these techniques layers of nanocomposite produced were in Nano scale and no trace of chemical toxic material found. Afterwards we studied the use of synthesized nanoVermiculite and nanocomposite in concentrations of 100, 200 mg/l in the production of the secondary metabolites of Hyssopus Officinalis using organ culture approach. The amount of the secondary metabolites and also size and morphology of the plant was changed due to elicitors used. Our results demonstrate that Ver-Hyd/Urea 200 mg/l nanocomposite had significant effect on the wet weight, dry weight, plant lifespan and length of the root. Also Ver-Hyd/Mg(Urea)x 100, 200mg/l was the best treatments for producing the secondary Metabolites. Surveying other related publications we found no other report with the goal of this research.
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
Extracellular biosynthesis of vermiculite nanocomposites as nano fertilizers and its treatment on the hyssopus officinalis plant to evaluate its effect on the production of secondary metabolites and morphological characteristics of the plant
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )