تأثیر استفاده از دانه سویای خام و فرآوری شده بر توان تولیدی، متابولیت¬های خونی و ترکیبات لاشه بره های افشاری
نام نخستين پديدآور
داود علیاری
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
کشاورزی
تاریخ نشرو بخش و غیره
۹۷
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۹۴ص.
مواد همراه اثر
سی دی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
دکتری
نظم درجات
مهندسی علوم دامی
زمان اعطا مدرک
۹۷/۱۲/۲۲
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
دانههای روغنی بهمنظور تأمین همزمان انرژی و پروتئین در تغذیه نشخوارکنندگان استفاده می¬شوند. برای از بین بردن مواد ضد تغذیهای و افزایش پروتئین عبوری، بایستی دانه¬های روغنی فرآوری ¬شوند و استفاده از حرارت، رایج¬ترین روش فرآوری دانه سویا است. فرآوری دانه سویا موجب کاهش قابلیت دسترسی اسیدهای چرب برای میکروارگانیسم¬های شکمبه و کاهش بیوهیدروژناسیون شکمبه¬ای آن می¬شود درنتیجه محتوای اسیدهای چرب مفید در گوشت افزایش ¬می¬یابد. هدف از اجرای این پژوهش بررسي تأثیر استفاده از دانه سوياي خام و فرآوری شده بر عملکرد پروار، قابلیت هضم مواد مغذی، متابوليت¬هاي خونی، تركيبات لاشه و الگوی اسیدهای چرب لاشه بره-های نر افشاری بود. دو آزمایش برای پژوهش حاضر طراحی گردید که در آزمایش اول جیره¬های غذايي با روش آزمایشگاهی تولید گاز مورد ارزیابی قرار گرفتند. بدین منظور مایع شکمبه از 3 رأس قوچ 2 – 3 ساله فیستوله دار جمعآوری شد. قوچها در حد نگهداری با جیره¬ کاملاً مخلوط شامل 60 درصد علوفه و 40 درصد کنسانتره تغذیه شدند. مايع شکمبه با بزاق مصنوعي به نسبت 1 به 2 (يک قسمت مايع شکمبه و دو قسمت بافر) مخلوط شد. عمل قرائت فشار گاز توليدي ناشي از تخمير مواد خوراكي در زمان¬هاي 2، 4، 8، 12، 24، 48، 72 و 96 ساعت بعد از عمل انکوباسيون با استفاده از فشارسنج انجام و حجم گاز تولیدی محاسبه شد. نتایج حاصل از آنالیز داده¬ها نشان داد که تیمارها تفاوت معنی¬داری در تولید گاز در ساعات اولیه انکوباسیون نداشتند. گاز تولیدی در جیره-های حاوی دانه سویای برشتهشده در ساعات آخر انکوباسیون (24، 48، 72 و 96) نسبت به سایر تیمارها کاهش یافت (05/0P<). از نظر تولید گاز بخش محلول (A) و غیر محلول (بخش B) تفاوتی در بین تیمارهای آزمایشی مشاهده نگردید. میزان انرژي متابولیسمی و قابلیت هضم ماده آلی و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار گرفت (01/0P<). استفاده از دانه سویای اکسترود شده و برشته شده در تمام سطوح ( 5/7 و 15 درصد) موجب افزایش مقادیر انرژي متابولیسمی، قابلیت هضم ماده آلی و اسیدهای چرب کوتاه زنجیر نسبت به جیره حاوی کنجاله سویا گردید.آزمایش دوم با هدف بررسي تأثیر دانه سوياي خام و فرآوری شده بر توان تولیدی، متابولیت¬های خونی، ترکیبات لاشه و الگوی اسیدهای چرب لاشه بره¬هاي افشاري طراحی گردید. برای این منظور ،چهل و دو رأس بره نر نژاد افشاری 3 الی 4 ماهه با وزن اولیه 2±31 کیلوگرم در قالب طرح کاملاً تصادفی با 7 تیمار و هر تیمار با 6 تکرار، به مدت 74 روز شامل 14 روز دوره عادت دهی و 60 روز دوره نمونه¬گیری مورد استفاده قرار گرفتند. جیره¬های آزمایشی این پژوهش به ترتیب شامل: 1- جیره پایه حاوی 15 درصد کنجاله سویا؛ 2- جایگزینی 5/7 درصد از کنجاله سویا با دانه سویای خام در جیره پایه؛ 3- جایگزینی 15 درصد از کنجاله سویا با دانه سویای خام؛ 4- جایگزینی 5/7 درصد از کنجاله سویا با دانه سویای اکسترود شده؛ 5- جایگزینی 15 درصد از کنجاله سویا با دانه سویای اکسترود شده؛ 6- جایگزینی 5/7 درصد از کنجاله سویا با دانه سویای برشتهشده؛ 7- جایگزینی 15 درصد از کنجاله سویا با دانه سویای برشته شده بود. خوراک مصرفی بهصورت روزانه و وزن بره¬ها به صورت هفتگی تا زمان کشتار ثبت شد. بر اساس نتایج پژوهش، ماده خشک مصرفی تحت تأثیر جیره¬های آزمایشی قرار گرفت (01/0P<)، بهطوریکه تیمار 7 با میانگین 799/1 کیلوگرم در روز بیشترین ماده خشک مصرفی را در پی داشت. نتایج همچنین نشان داد که استفاده از 5/7 درصد دانه سویای اکسترود شده و 15 درصد دانه سویای برشتهشده باعث افزایش وزن روزانه بیشتری نسبت به جیره حاوی 15 درصد کنجاله سویا و 15 درصد سویای خام گردید (05/0P<). استفاده از دانه سویای اکسترود شده و برشتهشده در تمام سطوح، ضریب تبدیل غذایی را نسبت به کنجاله سویا و دانه سویای خام کاهش داد (01/0P<). جیره¬های آزمایشی به طور معنی¬داری قابلیت هضم دیواره سلولی بدون همی سلولز را تحت تأثیر قرار دادند (05/0P<)، در حالی¬که تأثیر آن-ها بر قابلیت هضم ماده¬ خشک، پروتئین خام و ماده¬ آلی معنی¬دار نبود. غلظت مولی اسیدهای چرب فرار شکمبه و رفتار تغذیه¬ای بره-ها تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. بعلاوه تأثیر جیرههای آزمایشی بر غلظت گلوکز، تری¬گلیسرید، پروتئین، آلبومین و گلوبولین پلاسما معنیدار نبود اما غلظت کلسترول و نیتروژن اوره¬ای خون تحت تأثیر جیره¬های آزمایشی قرار گرفت (01/0P<). نتایج همچنین نشان داد که جایگزینی کنجاله سویا با سطوح مختلف دانه سویای خام، اکسترود شده و برشتهشده تأثیر معنی¬داری بر خصوصیات لاشه و اندازههای سونوگرافی شامل ضخامت چربی پشت، عمق عضله راسته و مساحت سطح مقطع عضله راسته نداشت. مقدار اسیدهای چرب 8 تا 15 کربن عضله راسته تحت تأثیر جیره¬های آزمایشی قرار نگرفت. در جیره حاوی کنجاله سویا، غلظت اسید پالمیتیک بیشتر از جیره¬های حاوی 15 درصد سویای اکسترود شده و برشتهشده بود (1/0P<). جیره حاوی 15 درصد سویای خام باعث افزایش اسید استئاریک عضله راسته نسبت به کنجاله سویا گردید (05/0P<). میزان اسیدلینولئیک کنژوگه (CLA) در جیره¬های حاوی سویای اکسترود شده و برشتهشده بیشتر از جیرههای حاوی سویای خام و کنجاله سویا بود و این اختلاف تمایل به معنیدار بودن داشت (1/0P<). استفاده از 15 درصد سویای اکسترود شده موجب افزایش اسید لینولئیک لاشه نسبت به کنجاله سویا گردید (05/0P<). مجموع اسیدهای چرب اشباع در جیره حاوی کنجاله سویا بیشتر از جیره حاوی 15 درصد سویای برشتهشده بود (05/0P<). میزان اسیدهای چرب با چند باند دوگانه (PUFA) در جیرههای حاوی سویای اکسترود شده و برشتهشده بیشتر از سویای خام و کنجاله سویا بود (05/0P<).بر اساس نتایج پژوهش حاضر می¬توان نتیجه گرفت که استفاده از دانه سویای اکسترود شده و برشتهشده با بهبود افزایش وزن روزانه، کاهش ضریب تبدیل غذایی، افزایش قابلیت هضم مواد مغذی، بهبود فراسنجه¬های خونی، افزایش اسید لینولئیک کنژوگه و اسیدهای چرب با چند باند دوگانه، بدون تأثیر منفی بر خصوصیات لاشه موجب افزایش عملکرد بره¬های افشاری و افزایش اسیدهای چرب مفید در گوشت بره¬ها می¬شود.
متن يادداشت
Abstract Oil seeds are commonly used in the diet of Ruminant nutrition to meet energy and protein requirements. To eliminate the anti-nutritional substances and increasing bypass protein, soybean seeds are processed, and heat is the most common way used to processing soybeans. So using bypass proteins is important, Soybean processing causes rumen un-degradable protein content to be increased, that could increase protein absorption in the small intestine and improve nitrogen utilization efficiency. Heat processing was reduced the availability of fatty acids of rumen microorganisms and also due to reducing the ruminal biohydrogenation that caused the amount of useful fatty acids in the meat was increased. The main objectives of this research were the estimate the effect of dietary replacement of crud, extruded and rousted full-fat soybean with soybean meal on dry matter intake, growth performance, rumen parameters, diet digestibility, feeding behaviors, blood metabolites, carcass characteristic and pattern of carcass fatty acids in Afshari male lambs. Diets were randomly assigned to 7 groups of 6 lambs each in a completely randomized design. Animals received the diets, as a total mixed ration, twice daily (at 08:00 and 16:00 h) to ensure 10% orts and had free access to fresh water. Fifty-two male Afshari lambs with average BW of 31 ± 2 kg and 3-4 Mo of age were used for this study. Animals were housed in individual pens (1.8 by 1 m) and allowed an adaptation period of 14 d and a data collection period of 60 d. Experimental diets with equal ME and CP concentrations and a forage to-concentrate ratio of 30 to 70 were formulated: Treatment 1: contains 15 percent of soybean meal, treatment 2: Replace of 7.5 percent soybean meal with crud full fat soybean, Treatment 3: Replace of 15 percent soybean meal with crud full fat soybean, treatment 4: Replace of 7.5 percent of soybean meal with extruded full fat soybean, Treatment 5: Replace of 15 percent soybean meal with extruded full fat soybean, Treatment 6: Replace of 7.5 percent soybean meal with roasted full fat soybean, Treatment 7: Replace of 15 percent soybean meal with roasted full fat soybean. Blood samples were collected from all animals on d 20, 40 and 60 of the data collection period. Approximately 10 mL of blood was collected by evacuated heparinized tubes and centrifuged (3000 rpm for 15 min), and plasma was stored at –20°C until analysis. The concentrations of glucose, triglycerides, cholesterol, urea N, total protein, albumin, AST, ALT and CK were measured by a spectrophotometer. Muscle thickness, loin muscle area and back fat thickness, between 12th and 13th ribs were measured on d 20, 40 and 60 by ultrasound. At the end of the experiment, three animals per treatment were slaughtered according to Halal method. Hot-carcass weight and non-carcass components were weighed at slaughter day. After 24 h of cooling at 4◦C, cold carcass weight was determined and carcass components were weighed. About 50 g of the LD muscle between 12th to 13th ribs were taken for determination of fatty acid profiles. Dry matter intakes were effected by experimental diets (P<0.01). Using 15% rousted full fat soybean with the mean of 1.79 kg per day showed the highest dry matter intake. The use of extruded and rousted full fat soybean significantly increased daily gain in comparison with the crud full fat soybean and soybean meal (P<0.05). The use of extruded and rousted full fat soybean significantly reduced feed conversion ratio (P<0.01). In vivo digestibility of crud protein, dry matter and organic matter was not affected by the dietary treatment but neutral detergent fiber was affected by the dietary treatment (P<0.05). Feeding lambs on diets crud, extruded and rousted instead of soybean meal had no effect on volatile fatty acids and feeding behaviors. The dietary substitution of soybean Meal with crud, extruded and roasted full-fat soybean had no effects on glucose, triglyceride, protein, albumin and globulin concentration but cholesterol and blood urea nitrogen concentrations were effected by experimental diets (P<0.01). Feeding lambs on diets containing crud, extruded and roasted full-fat soybean instead of soybean Meal had no effects on Ultrasound measurements of back fat thickness, muscle thickness and loin muscle area. Carcass and non-carcass components were not affected by the dietary treatment. Dietary treatments were not effected on short chain and long chain fatty acids. The use of soybean meal significantly increased palmitic acid in comparison with the15% extruded and rousted full fat soybean (P<0.05). Stearic acid concentration was higher for lambs fed the 15% crude full fat soybean compared to the soybean meal (P<0.05). Replacing extruded and roasted full-fat soybean increased poly on saturated fatty acids (P<0.01) and conjugated linoleic acid (P<0.1). Conclusion: The use of extruded and roasted full-fat soybean with improved daily gain, in vivo digestibility, blood parameters and reduce feed conversion ratio without negative effects on carcass components, increased conjugated linoleic acid and fattening performance in Afshari lambs.
عنوانهای گونه گون دیگر
عنوان گونه گون
: Effect of crud and processed full-fat soybean on productive performance, blood metabolites and carcas characteristic of Afshari lambs
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )