عنوان

تعیین نسبت مطلوب آمینو اسیدهای لوسین و والین به لایزین قابل هضم در جوجه های گوشتی کاب

شماره

پ۲۷۰۰۸

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

تعیین نسبت مطلوب آمینو اسیدهای لوسین و والین به لایزین قابل هضم در جوجه های گوشتی کاب

نام نخستين پديدآور

سعید امیردهری

نام ناشر، پخش کننده و غيره

کشاورزی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۳۹۹

نام خاص و کميت اثر

۱۳۷ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

دکتری

نظم درجات

تغذیه دام- گرایش تغذیه طیور

زمان اعطا مدرک

۱۳۹۹/۰۶/۱۸

متن يادداشت

هدف از این پژوهش برآورد احتیاجات آمینو اسیدهای شاخه‌دار والین و لوسین قابل هضم برای جوجه مرغ‌های گوشتی سویه کاب-500 با استفاده از روش مکمل¬سازی درجه¬بندی شده، بود. طی دو آزمایش جداگانه، احتیاجات آمینو اسیدهای شاخه‌دار والین و لوسین بر اساس آمینو اسید ایده¬آل (بصورت درصدی از لایزین جیره غذایی) برآورد گردید. احتیاجات هر کدام از آمینو اسیدهای والین و لوسین در قالب طرح کاملاً تصادفی با استفاده از540 قطعه جوجه مرغ گوشتی کاب-500 از سن 8 تا 21 روزگی، در 6 جیره غذایی آزمایشی و 6 تکرار و هر تکرار شامل 15 قطعه جوجه، براساس شاخص‌های عملکرد رشد و صفات لاشه برآورد گردید. برای برآورد احتیاجات آمینو اسید والین جیره¬های غذایی آزمایشی بر پایه ذرت-کنجاله سویا و برای برآورد احتیاجات آمینو اسید لوسین جیره¬های غذایی آزمایشی بر پایه گندم-کنجاله سویا و بر اساس توصیه‌های روستاگنو و همکاران (2011) تنظیم گردید. از ضرایب قابلیت هضم آمینو اسیدهای ارائه شده توسط روستاگنو و همکاران (2011) برای محاسبه مقادیر آمینو اسیدهای قابل هضم استفاده شد. جهت تولید 6 جیره غذایی آزمایشی با نسبت¬های متفاوت والین به لایزین قابل هضم (70/0، 75/0، 80/0، 85/0، 90/0 و 95/0)، سطوح افزایشی والین کریستاله به جیره غذایی پایه افزوده شد. همچنین، جهت تولید 6 جیره غذایی آزمایشی با نسبت-های متفاوت لوسین به لایزین قابل هضم (93/0، 98/0، 03/1، 08/1، 13/1، 18/1)، سطوح افزایشی لوسین به جیره غذایی پایه افزوده شد. سطح بهینه آمینو اسیدهای شاخه‌دار والین و لوسین برای شاخص‌های عملکرد رشد و لاشه با استفاده مدل‌های خطوط شکسته خطی و درجه دو، و همچنین معادله رگرسیون درجه دو (با ضریب اطمینان 95%) برازش شد. شاخص¬های وزن زنده، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذایی به جیره¬های غذایی آزمایشی با سطوح مختلف والین پاسخ درجه دوم نشان دادند (05/0 P<). گروهی که جیره غذایی آزمایشی80/0 والین به لایزین قابل هضم را دریافت کرده بود کمترین ضریب تبدیل و بیشترین افزایش وزن را داشت. وزن لاشه، سینه و ران به جیرهای غذایی آزمایشی با سطوح مختلف والین پاسخ داد ولی درصد آنها برحسب وزن زنده تفاوت معنی¬داری بین جیره¬های غذایی آزمایشی نداشت؛ لیکن وزن و درصد چربی بطنی در پرندگانی که بالاترین سطح والین را دریافت کرده بود، بیشترین بود. با استفاده از مدل خط شکسته خطی، خط شکسته درجه دو و معادله رگرسیونی درجه دو، نسبت بهینه والین به لایزین قابل هضم برای حداکثر افزایش وزن به ترتیب، 76/0، 78/0 و 81/0 برآورد شد و برای کمترین ضریب تبدیل غذایی، این مقادیر به ترتیب 76/0، 78/0 و 82/0 برآورد شد. با استفاده از مدل خط شکسته خطی، خط شکسته درجه دو و معادله رگرسیونی درجه دو نسبت بهینه والین به لایزین قابل هضم برای بیشترین مقدار وزن لاشه به ترتیب 77/0، 80/0 و 80/0 برآورد شد. مدل خط شکسته درجه دو و معادله رگرسیونی درجه دو به ترتیب 75/0 و 80/0 والین به لایزین قابل هضم را برای کسب بیشترین وزن سینه برآورد نمود؛ مدل خط شکسته درجه دو و معادله رگرسیونی درجه دو به ترتیب 82/0 و 79/0 والین به لایزین قابل هضم را برای کسب حداقل وزن چربی برآورد نمود. نسبت برآورد شده والین به لایزین قابل هضم برای بیشترین وزن ران توسط معادله رگرسیونی درجه دو، 79/0 بود. هیچکدام از شاخص¬های ایمنی (ایمنی سلولی، ایمنی همورال و وزن نسبی اندام¬های لمفوئیدی)، از لحاظ آماری به طور معنی¬داری تحت تاثیر جیره های غذایی آزمایشی واقع نشد. ابقاء ماده خشک و نیتروژن به نسبت¬های متفاوت والین جیره¬های غذایی آزمایشی پاسخ نداد. مقادیر ذخیره چربی، ذخیره پروتئین و ذخیره ماده خشک و همچنین شاخص¬های دفع نیتروژن و شاخص¬های استخوان درشت نی به سطوح مختلف والین در جیره های غذایی آزمایشی پاسخ نداد.در آزمایش دوم؛ برآورد احتیاجات لوسین، شاخص¬های مصرف خوراک و افزایش وزن به جیره¬های غذایی آزمایشی پاسخ درجه دوم نشان دادند (05/0 P<)، و جیره غذایی با حداقل لوسین (93/0 لوسین به لایزین قابل هضم) کمترین افزایش وزن و مصرف خوراک را داشت. همانند آزمایش اول وزن لاشه، سینه و ران به جیرهای غذایی آزمایشی با سطوح مختلف لوسین پاسخ داد ولی درصد آنها تفاوت معنی¬داری بین جیره¬های غذایی آزمایشی نشان نداد؛ لیکن وزن و درصد چربی بطنی در پرندگانی که کمترین سطح لوسین را دریافت کرده بود، بیشترین بود. با استفاده از مدل خط شکسته خطی، خط شکسته درجه دو و معادله رگرسیونی درجه دو، نسبت بهینه لوسین به لایزین قابل هضم برای بیشترین مقدار افزایش وزن به ترتیب، 07/1، 10/1 و 10/1 برآورد شد و این مقادیر برای حداکثر مقدار مصرف خوراک به ترتیب 016/1، 05/1 و 04/1 برآورد شد. برای حداقل ضریب تبدیل غذایی، مدل خط شکسته درجه دو، نسبت بهینه لوسین به لایزین قابل هضم را 12/1 برآورد نمود. با استفاده از مدل خط شکسته خطی، خط شکسته درجه دو و معادله رگرسیونی درجه دو نسبت بهینه لوسین به لایزین قابل هضم برای بیشترین وزن لاشه به ترتیب 023/1، 058/1 و 03/1 برآورد شد، این مدل¬ها کمترین وزن چربی را به ترتیب 02/1، 05/1 و 02/1 برآورد کردند. مدل خط شکسته درجه دو و معادله رگرسیونی درجه دو، بیشترین وزن سینه را به ترتیب برای 99/0 و 02/1 لوسین به لایزین قابل هضم برآورد نمود. نسبت برآورد شده لوسین به لایزین قابل هضم برای بیشترین وزن ران توسط مدل¬های خط شکسته خطی و درجه دو به ترتیب 00/1 و 05/1 بود. همچون آزمایش اول، شاخص¬های ایمنی به سطوح آزمایشی لوسین جیره پاسخ نداد. مقادیر ذخیره چربی، ذخیره پروتئین و ذخیره ماده خشک و همچنین شاخص¬¬ دفع نیتروژن به سطوح مختلف لوسین جیره¬های غذایی آزمایشی پاسخ نداد. با توجه به نتایج بدست¬آمده مقادیر احتیاجات آمینو اسیدهای والین و لوسین برای جوجه مرغ¬های گوشتی 8 الی 21 روزه بر اساس صفات عملکرد رشد و صفات لاشه به ترتیب، 78/0 والین به لایزین قابل هضم و 05/1 لوسین به لایزین قابل هضم برآورد شد. فهرست مطالب

متن يادداشت

Abstract : The purpose of this study was to estimate the requirements of digestible valine and leucine branched-chain amino acids in female Cobb-500 broilers using dose-response method. Two independent experiments was conducted to estimate the requirement of valine and leucine in ideal amino acid concept. The requirement of each valine and leucine was estimated based on growth performance and carcass parameters, using 540 female broilers from 8-21 day of age in a completely randomized design with 6 treatment and 6 replicate pens of 15 birds per each. A corn-soybean meal based diet to evaluate the valine requirement, and a wheat-soybean meal based diet to evaluate the leucine requirement were formulated to meet the broiler nutrient requirements suggested by Rostagno et al. (2011). The Rostagno’s (2011) digestibility coefficients were used to calculate the digestible amino acids. The graded crystalline valine was added to basal diet to create 6 experimental diets with different ratios of digestible valine to lysine (0.70, 0.75, 0.80, 0.85, 0.90, and 0.95). Also, the graded crystalline leucine was added to basal diet to create 6 experimental diets with different ratios of digestible leucine to lysine (0.93, 0.98, 1.03, 1.08, 1.13 and 1.18). To estimate the requirement of digestible valine and leucine to lysine, the growth performance and carcass parameters were fitted to statistical models such as linear and quadratic broken-line models, and quadratic regression equation (with 95% confidence level). Final BW, BWG and FCR showed a quadratic response (P < 0.05) to increased digestible Val: Lys. The birds fed the 0.80 digestible Val: Lys diet had the greatest BWG and the lowest FCR. The carcass, breast and thigh weight values were affected by dietary digestible Val: Lys ratios; however, their proportion was not affected. Abdominal fat weight and its percentage were maximum in the birds received maximum valine ratio. Linear and quadratic broken-line analyses and quadratic regression equation estimated requirement of digestible Val: Lys for maximum BWG, at 0.76, 0.78 and 0.81, respectively. Digestible Val: Lys requirements with linear and quadratic broken-line analyses, and quadratic regression equation were estimated for minimum FCR, at 0.76, 0.78 and 0.82, respectively. Using linear and quadratic broken-line analyses and quadratic regression equation, requirements of digestible Val: Lys for maximum carcass weight were estimated at 0.77, 0.80 and 0.80, respectively. The quadratic broken-line model and quadratic regression equation estimated requirement of digestible Val: Lys for maximum breast weight at 0.75 and 0.80, respectively, and for minimum abdominal fat weight at 0.82 and 0.79, respectively. The quadratic regression equation estimated requirement of digestible Val: Lys for maximum thigh weight at 0.79. None of the immune parameters (cellular immune, humoral immune and relative weight of lymphoid organs), was statistically significant. None of the acceration and retention of nutrients, nitrogen exertion or tibia parameters was altered by different digestible Val: Lys. In second experiment ;estimation of leucine requirement, BWG and FI showed a quadratic response (P < 0.05) to increased digestible leu: Lys. The birds fed the minimum digestible Leu: Lys (0.93) diet had the lowest BWG and the highest FCR. Like the first experiment, carcass, breast and thigh weights was affected by dietary digestible Leu: Lys ratios, however, their proportion was not affected. Abdominal fat weight and its proportion was maximum in the birds received minimum leucine ratio. Linear and quadratic broken-line analyses, and quadratic regression equation estimated requirement of digestible Leu: Lys for maximum BWG, at 1.07, 1.10 and 1.10, respectively. Linear and quadratic broken-line analyses, and quadratic regression equation estimated requirement of digestible Leu: Lys for maximum FI, at 1.02, 1.05 and 1.04, respectively. The quadratic regression equation estimated requirement of digestible Leu: Lys for minimum FCR at 1.12. Using linear and quadratic broken-line analyses, and quadratic regression equation requirement of digestible Leu: Lys for maximum carcass weight were estimated at 1.02, 1.06 and 1.03, respectively; these models estimate the Leu: Lys requirement for minimum abdominal fat pad at, 1.02, 1.05 and 1.02, respectively. The quadratic broken-line model and quadratic regression equation estimated requirement of digestible Leu: Lys for maximum breast weight at 0.99 and 1.02, respectively, and the linear and quadratic broken-line analyses estimated requirement of digestible Leu: Lys for maximum thigh weight at 1.0 and 1.05 respectively. Like the first experiment, none of the immune parameters was statistically respond to Leu experimental levels. None of the acceration and retention of nutrients, nitrogen exertion or tibia parameters was altered by different digestible Leu: Lys. According to the results, the optimum valine and leucine requirements to optimize the performance and carcass parameters of female Cobb broilres from 8 to 21 days of age, were estimated on 0.78 digestible valine to lysine and 1.05 digestible leucine to lysine, respectively.

عنوان گونه گون

Determination of Optimum Ratio of Digestible Valine and Leucine to Lysine in Famale Cobb Broiler Chicks

عنصر شناسه اي

‏ امیردهری،

ساير عناصر نام

‏ سعید

کد نقش

تهيه کننده

عنصر شناسه اي

‏جانمحمدی،

عنصر شناسه اي

‏ تقی زاده،

عنصر شناسه اي

اسدی صومعه،

عنصر شناسه اي

علیایی،

ساير عناصر نام

‏حسین

ساير عناصر نام

‏ اکبر

ساير عناصر نام

‏ الهام

ساير عناصر نام

‏ مجید

تاريخ

استاد راهنما

تاريخ

استاد راهنما

تاريخ

استاد مشاور

تاريخ

استاد مشاور

عنصر شناسه اي

تبریز