عنوان

بررسی تغییرات بیان ژن هایHMGB1 و HMGB2در ساقه مغز طی درد التهابی در رت های نر معتاد به کریستال مت و تحت درمان با بوپره نورفین

شماره

پ۲۴۶۳۷

زبان متن نوشتاري يا گفتاري و مانند آن

per

عنوان اصلي

بررسی تغییرات بیان ژن هایHMGB1 و HMGB2در ساقه مغز طی درد التهابی در رت های نر معتاد به کریستال مت و تحت درمان با بوپره نورفین

نام نخستين پديدآور

مهدی روشنی ملکی

نام ناشر، پخش کننده و غيره

علوم طبیعی

تاریخ نشرو بخش و غیره

۱۴۰۱

نام خاص و کميت اثر

۸۱ص.

مواد همراه اثر

سی دی

جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن

کارشناسی ارشد

نظم درجات

زیست شناسی گرایش فیزیولوژی جانوری

زمان اعطا مدرک

۱۴۰۱/۰۳/۰۳

متن يادداشت

مت‌آمفتامین در بازار سیاه بنام شیشه معروف است. مت امفتامین با ورود به سیستم عصبی مرکزی باعث آزاد شدن ناگهانی واسطه شیمیایی دوپامین در مغز می‌شود که باعث تحریک سلولهای مغزی و افزایش حالت تهاجمی و افزایش حرکات جسمی می‌شود. بوپره-نورفین یک داروی مسکن مخدر شبیه مورفین، کدئین و هروئین است. این دارو به عنوان ضددرد، مسکن قوی و جایگزین مواد مخدر در کلینیک های ترک اعتیاد به کار می‌رود. افراد تیمار شده با بوپره نورفین میزان کمتری از این علائم و به ویژه درد التهابی ناشی از ترک شیشه را نشان می¬دهند. از جمله پروتئین¬هایی که در پاسخ¬های التهابی نقش دارند پروتئین¬های گروه با حرکت بالا (HMG) هستند. HMGB1 و HMGB2 دو ژن ازین خانواده هستند که به عنوان فاکتورهای پیش¬التهابی در درد التهابی نقش دارند و درین مطالعه کوشیده شده است تا میزان تغییرات بیان این دو ژن در ساقه مغز افراد معتاد به شیشه و تحت درمان با بوپره¬نورفین بررسی شود. هسته¬های موجود در ساقه مغز مسیر عبور سیگنال¬هایی است که در پروسه اعتیاد و درمان با بوپره¬نورفین درگیر هستند. بدین منظور ابتدا RNA استخراج شده از نمونه¬های رت¬های نر معتاد به کریستال¬مت تبدیل به cDNA گردید و سپس میزان بیان دو ژن HMGB1 و HMGB2 با استفاده از تكنیک Real- time PCR بررسی شد.مواد و روش¬ها: 84 سر رت نر نژاد ویستار با محدوده¬ی وزنی (50±200) گرم به صورت تصادفی در 12 گروه 7 تایی شامل گروه کنترل، گروه شاهد، گروه کریستال با دوز 10 به مدت 5روز، گروه بوپره نورفین با دوز 6 به مدت 5 روز، گروه بوپره نورفین با دوز 10 به مدت 5 روز، گروه بوپره نورفین با دوز 6 به مدت 14 روز، گروه بوپره نورفین با دوز 10 به مدت 14 روز، گروه کریستال با دوز 10 و بوپره¬نورفین با دوز 6 به مدت 5 روز، گروه کریستال با دوز 10 و بوپره نورفین با دوز 10 به مدت 5 روز، گروه کریستال با دوز 10 و بوپره نورفین با دوز 6 به مدت 14 روز، گروه کریستال با دوز 10 و سندرم محرومیت خود به خودی به مدت 72 ساعت (روز هشتم پس از آخرین تزریق) تقسیم شدند. 72-32 ساعت پس از آخرین مصرف مت آمفتامین علایم اولیه ی ترک ظاهر می شود که این علایم بعد از گذشت 98 ساعت افزایش می¬یابد. روش تزریقات درون صفاقی بود. از نخاع کمری تمامی حیوانات نمونه برداری به عمل آمد. سپس میزان بیان دو ژنHMGB1 و HMGB2با استفاده از تكنیک Real- time PCR سنجش گردید. به منظور آنالیز داده ها از آزمون One-way ANOVA و نرم افزار SPSS نسخه 22 استفاده شد.یافته¬ها: باتوجه به نتایج به دست آمده از آنالیز داده¬های واکنش Real time PCR ، نشان داده شد که بیان ژن HMGB1 و HMGB2 در بافت ساقه مغز در گروه معتاد به مت آمفتامین با دوز 10mg/kg به مدت 5 روز متوالی اختلاف معنی داری با گروه کنترل وجود داشت و مقدار آن افزایش یافت. همچنین اختلاف معنی¬داری بین بیان ژن HMGB1 در گروه معتاد به مت¬آمفتامین با دوز mg/kg mg/kg10 به مدت 5 روز متوالی و سندرم محرومیت خود به خودی با گروه کنترل نیز وجود داشت و مقدار بیان آن افزایش یافت (P<0/005) ولی اختلاف معنی¬داری بین بیان ژن HMGB2 در گروه معتاد به مت¬آمفتامین با دوز mg/kg 10 به مدت 5 روز متوالی و سندرم محرومیت خود به خودی با گروه کنترل نیز وجود نداشت.همچنین نتایج به دست آمده از آنالیز داده¬های حاصل از واکنش Real time PCR ، نشان داد که تزریق بوپره نورفین با دوزهای (6mg/kg و 10mg/kg) که به صورت حاد و مزمن در روزهای مختلف (5 روزه و 14 روزه) استفاده شده بود تاثیر معنی¬داری در بیان ژن HMGB1و HMGB2 در ساقه مغز ایجاد نكرد. در پایان نامه حاضر بر اساس نتایج به دست آمده از آنالیز داده¬های حاصل از واکنش Real time PCR، نشان داده شد در گروه معتاد به مت آمفتامین با دوز 10mg/kg به مدت 5 روز متوالی و درمان با بوپره¬نورفین با دوزهای مختلف (6mg/kg و 10mg/kg) به صورت حاد و مزمن در روزهای مختلف (5 روزه و 14روزه) برای بیان ژن HMGB1 و HMGB2 ختلاف معنی¬داری وجود ندارد. نتایج آنالیز داده¬های حاصل، نشان داد که در گروه معتاد به مت آمفتامین با دوز 10mg/kg و درمان با بوپره¬نورفین با دوز 6mg/kg به مدت5 روز متوالی نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی¬داری وجود ندارد.همچنین نتایج آنالیز داده¬های حاصل نشان داد که در گروه معتاد به مت آمفتامین با دوز 10mg/kg و درمان با بوپره نورفین با دوز 10mg/kg به مدت 5 روز نیز نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی¬داری وجود ندارد.اما برای بیان ژن HMGB1 در گروه معتاد به مت آمفتامین با دوز 10mg/kg و درمان با بوپره¬نورفین با دوز 6mg/kg به مدت 14 روز متوالی نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی¬داری وجود دارد و مقدار بیان این ژن افزایش می¬یابد(P<0/005). همچنین برای بیان ژن HMGB1 در گروه معتاد به مت آمفتامین با دوز 10mg/kg و درمان با بوپره¬نورفین با دوز 10mg/kg به مدت 14 روز متوالی نسبت به گروه کنترل اختلاف معنی¬داری وجود داشته و مقدار بیان این ژن افزایش می¬یابد (P<0/005).بحث: بر اساس نتایج بدست آمده در این پژوهش، بیان ژن¬های HMGB1 و HMGB2 در ساقه مغز در طی تزریق درون صفاقی مت¬-آمفتامین به صورت مزمن و دوره محرومیت از مت آمفتامین تغییرات اندکی به صورت افزایش بیان این ژن¬ها نشان می¬دهد. افزایش اندکی در میزان بیان ژن HMGB1 و HMGB2 در ساقه مغز رت¬ها دیده شد و این حالت نشانگر این است که ممکن است مکانیسم¬های فیدبکی برای برگشت میزان بیان این ژن به سطوح کنترل وجود داشته باشد. هرچند با توجه به میزان اندک این تغییرات نقش قابل توجهی برای این ژن¬ها در ارتباط با اعتیاد به مت¬آمفتامین و درد التهابی قابل تصور نیست اما با توجه به حضور این دو ژن در مسیرهای سیگنالینگ درد التهابی و اعتیاد به احتمال زیاد در قسمت¬هایی دیگر از دستگاه عصبی دارای نقش های واضحتری خواهند بود.

متن يادداشت

AbstractBackground and aim: Methamphetamine on the black market is known as crystal. Methamphetamine enters the central nervous system and causes the sudden release of the chemical mediator dopamine in the brain, which stimulates brain cells and increases aggression and physical activity. It is used as an analgesic, a strong analgesic and an alternative to drugs in addiction treatment clinics.People treated with buprenorphine show less of these symptoms, especially the inflammatory pain caused by cracking the glass. High-mobility group (HMG) proteins are among the proteins involved in inflammatory responses. HMGB1 and HMGB2 are two genes in this family that play a role in pro-inflammatory factors in inflammatory pain. In this study, we tried to examine the changes in the expression of these two genes in the brainstem of people addicted to glass and treated with buprenorphine. The nuclei in the brainstem are the conduction pathways for signals involved in the process of buprenorphine addiction and treatment. For this purpose, RNA extracted from samples of male rats addicted to crystallometh was first converted to cDNA and then the expression of HMGB1 and HMGB2 genes was investigated using real-time PCR technique.Materials and Methods: 84 male Wistar rats with a weight range (200 50 50) g were randomly divided into 12 groups of 7 including control group, control group, crystal group with a dose of 10 for 5 days, buprenorphine group. Dose 6 for 5 days, buprenorphine group at 10 doses for 5 days, buprenorphine group at 6 doses for 14 days, buprenorphine group at 10 doses for 14 days, crystal group at 10 doses and buprenorphine Dose 6 for 5 days, Crystal group at 10 doses and buprenorphine at 10 doses for 5 days, Crystal group at 10 doses and buprenorphine at 6 doses for 14 days, Crystal group at 10 doses and Deprivation syndrome Insiders were divided for 72 hours (eighth day after the last injection). 32-72 hours after the last use of methamphetamine, the first signs of withdrawal appear, which increase after 98 hours. The method of injection was intraperitoneal. Lumbar spinal cord was sampled from all animals. Then, the expression of HMGB1 and HMGB2 genes were measured using real-time PCR technique. One-way ANOVA and SPSS software version 22 were used to analyze the data.Results: According to the results obtained from the analysis of real time PCR reaction data, it was shown that the expression of HMGB1 and HMGB2 genes in brainstem tissue in the methamphetamine addicted group at a dose of 10 mg / kg for 5 consecutive days was different. There was significance with the control group and its value increased. There was also a significant difference between the expression of HMGB1 gene in the methamphetamine addict group with a dose of 10 mg / kg / kg for 5 consecutive days and spontaneous deprivation syndrome with the control group and its expression increased (P < 0.005) But there was no significant difference between HMGB2 gene expression in the methamphetamine addict group at a dose of 10 mg / kg for 5 consecutive days and spontaneous deprivation syndrome with the control group.Also, the results obtained from the analysis of data obtained from Real time PCR reaction showed that buprenorphine injection with doses (6mg / kg and 10mg / kg) that acutely and chronically on different days (5 days and 14 days) Was used did not have a significant effect on HMGB1 and HMGB2 gene expression in the brainstem. In the present dissertation, based on the results obtained from the analysis of data obtained from Real time PCR reaction, it was shown that in the group of methamphetamine addicts at a dose of 10 mg / kg for 5 consecutive days and treatment with buprenorphine at different doses (6mg / kg and 10mg / kg) acutely and chronically on different days (5 days and 14 days) for HMGB1 and HMGB2 gene expression, there is no significant difference. The results of data analysis showed that in the group of methamphetamine addicts at a dose of 10 mg / kg and treatment with buprenorphine at a dose of 6 mg / kg for 5 consecutive days compared to the control group.Also, the results of data analysis showed that there was no significant difference in the group of methamphetamine addicts at a dose of 10 mg / kg and treatment with buprenorphine at a dose of 10 mg / kg for 5 days compared to the control group.However, there is a significant difference in the expression of HMGB1 gene in the group of methamphetamine addicts at a dose of 10 mg / kg and treatment with buprenorphine at a dose of 6 mg / kg for 14 consecutive days compared to the control group and the expression of this gene increases. Found (P <0/005). There was also a significant difference in the expression of HMGB1 gene in the group of methamphetamine addicts at a dose of 10 mg / kg and treatment with buprenorphine at a dose of 10 mg / kg for 14 consecutive days compared to the control group and the expression of this gene increases. Found (P <0/005).Discussion: Based on the results obtained in this study, the expression of HMGB1 and HMGB2 genes in the brainstem during chronic intraperitoneal injection of methamphetamine and the period of methamphetamine deprivation show slight changes as the expression of these genes increases. There was a slight increase in the expression of HMGB1 and HMGB2 genes in rat brainstem, indicating that there may be feedback mechanisms to return the expression of this gene to control levels. Although due to the small amount of these changes, a significant role for these genes in connection with methamphetamine addiction and inflammatory pain is not conceivable, but due to the presence of these two genes in the signaling pathways of inflammatory pain and addiction in other parts of The nervous system will have clearer roles.

عنوان گونه گون

Evaluation of changes in the expression of HMGB1 and HMGB2 genes in the Brainstem during the Inflammatory pain in male rats who are addicted to crystal meth and under treatment with buprenorphine

عنصر شناسه اي

‏روشنی ملکی،

ساير عناصر نام

‏مهدی

کد نقش

تهيه کننده

عنصر شناسه اي

‏حاتمی،

عنصر شناسه اي

شیخ زاده،

ساير عناصر نام

‏حمیرا

ساير عناصر نام

‏فرزام

تاريخ

استاد راهنما

تاريخ

استاد مشاور

عنصر شناسه اي

‏تبریز