بررسی ابزار زبانی، بیان و مضامین دیباچههای متون منثور فارسی قرون۶ ، ۷ و۸
نام نخستين پديدآور
/سیمین رستمزاده ویجویه
وضعیت نشر و پخش و غیره
نام ناشر، پخش کننده و غيره
: دانشکده ادبیات فارسی وزبان های خارجی
مشخصات ظاهری
نام خاص و کميت اثر
۲۶۲ص
یادداشتهای مربوط به نشر، بخش و غیره
متن يادداشت
چاپی
یادداشتهای مربوط به پایان نامه ها
جزئيات پايان نامه و نوع درجه آن
کارشناسی ارشد
نظم درجات
در رشته زبان و ادبیات فارسی
زمان اعطا مدرک
۱۳۹۱/۰۶/۲۵
کسي که مدرک را اعطا کرده
تبریز
یادداشتهای مربوط به خلاصه یا چکیده
متن يادداشت
:ص دیباچه،در ادب فارسی عمری به اندازه عمر نثرنویسی دارد .به عبارت دیگر از زمان پیدایش اولین متون منثور، این مقوله مهم وجود داشت که از آن جمله میتوان به مقدمه کتابهایی نظیر شاهنامه ابومنصوری، الابنیه عن حقایق الادویه و شرح التعرف اشاره کرد .دیباچه به عنوان آیینهای است، در مقابل چشمان مخاطب که سیمای کاملی را ازموضوع، سبک، چگونگی وسبب تألیف کتاب ،خودمصنف، زندگی وخط مشی فکری او،روزگار مؤلف،اوضاع اجتماعی ووضعیت علم ودانش آن زمان و ...نمایش میدهدوازین منظر مثل تاریخ ادبیات عمل می کند.دراین رساله ،دیباچه هشت اثراز لحاظ ابزار زبانی ،بیان وموضوعات تشکیل دهنده آن بررسی شده است که این کتب عبارتندز:کیمیای سعادت،مصباح الهدایه ومفتاح الکفایه ومرصادالعباد،در حوزه کتب عرفانی،گلستان در حوزه کتب اخلاقی،کلیله ودمنه ومرزبان نامه ازکتب داستانی وازآثار تاریخی،تاریخ جهانگشای جوینی وراحه الصدور.توجه به محتوا وساختار این هشت دیباچه،مبین آن است که نویسندگان این آثار،در تنظیم مطالب، چه مؤلفه هایی را مدنظر داشته وبر حسب محور اصلی اثر،طرز بیان وتفکر وسبک ادبی خویش،چگونه عمل کرده اندکه با مطالعه آن ها،افزون بر احوال مؤلف وروزگارش،می توان به شناخت سبک لفظی ومعنوی ودغدغه های فکری نگارنده نیز دست یافت
متن يادداشت
Abstract: Preface is the very important and worthy topic that shows perfection and beauty of works subject and content,author,s skill in style of expression and also it illustrates different information about history,social and political conditions of society for thoughtful and critic readers. Its existence is as long as written works.from old times,writing preface was common among writers.After writing a work,this important part was added with a special eloquence and subtlety.Prefase of Shahnameh ye abu mansury,Al abniye an hagayeg ol advie,Sharhe al tarof,hodud ol alam and Tarikhe tabari is the oldest Persian literay preface. Little by little, in different periods,they changed and became more complete than before. Among ancient prefaces,we can mention some of them such as kalile va demneh,marzbannameh,kimiaye saadat,mesbah ol hedaya va meftah ol kefayeh,mersad ol abad, Golestan,Rahat ol sodur ,Tarikh e joveini. Prefaces are abstract and summary of books that are the result of their laborious efforts. Prefaces also mirror characteristics of book such as style, subject and tools of language .so study andmeticulous consideration of them are even more important than work itself .In this domain, there is no considerable research, that is why my purpose in this research, is based on study of subject ,style ,and tools of language in the eight important books
نام شخص به منزله سر شناسه - (مسئولیت معنوی درجه اول )